WIPO Arbitration and Mediation Center

UITSPRAAK GESCHILLENBESLECHTER

Fire-Control B.V. v. SaFirety LTD

Zaaknr. DNL2021-0021

1. Partijen

Eiser is Fire-Control B.V., statutair gevestigd in Nederland, vertegenwoordigd door Vogelaar Bosch Spijer Advocaten, Nederland.

Verweerder is SaFirety LTD, statutair gevestigd in het Verenigd Koninkrijk, vertegenwoordigd door ScheerSanders Advocaten, Nederland.

2. Domeinnaam

De onderhavige domeinnaam <firecontrol.nl> is geregistreerd bij SIDN via Mijn InternetOplossing B.V.

3. Geschiedenis van de Procedure

De Eis is ingediend bij het WIPO Arbitration and Mediation Center (het “Instituut”) op 8 april 2021. Het Instituut heeft op 8 april 2021 per e-mail een verificatieverzoek aan SIDN gestuurd met betrekking tot de onderhavige domeinnaam. In antwoord hierop heeft SIDN op 9 april 2021 bevestigd dat Verweerder geregistreerd staat als de houder van de onderhavige domeinnaam en heeft SIDN de contactgegevens van Verweerder overgelegd.

Het Instituut heeft de partijen op 30 april 2021 een e-mail gestuurd met betrekking tot de taal van de procedure.

Overeenkomstig de artikelen 5.1 en 16.4 van de Geschillenregeling voor .nl-domeinnamen (de “Regeling”) heeft het Instituut Verweerder formeel op de hoogte gesteld van de Eis en is de procedure op 30 april 2021 aangevangen. In overeenstemming met artikel 7.1 van de Regeling was de laatste datum voor het indienen van het Verweerschrift 20 mei 2021. Het Instituut heeft op 30 april 2021 reeds een e-mailcommunicatie van Verweerder ontvangen. Het Verweerschrift is bij het Instituut ingediend op 17 mei 2021.

Binnen vijf werkdagen daarna heeft SIDN het mediation proces aangevangen. Op 28 juni 2021 heeft SIDN aan Partijen en het Instituut bevestigd dat het geschil niet door middel van het mediation proces is opgelost.

Het Instituut heeft Alfred Meijboom op 13 juli 2021 benoemd als Geschillenbeslechter in deze zaak. De Geschillenbeslechter stelt vast dat hij correct is benoemd. De Geschillenbeslechter heeft de Verklaring van Onpartijdigheid en Onafhankelijkheid aan het Instituut overgelegd, zoals vereist overeenkomstig artikel 9.2 van de Regeling.

4. Feitelijke Achtergrond

Eiser is specialist en partner op het gebied van brandbeveiligingen, brandblusinstallaties, brandblussers en Bedrijfshulpverleningstrainingen. Eiser is in 1981 opgericht en voert de handelsnaam “Fire-Control”.

Verweerder is een Engelse onderneming die in 2014 is opgericht. De eigenaar en bestuurder van Verweerder (de “Bestuurder”) is tevens eigenaar en bestuurder van de Nederlandse onderneming BrandveiligNL B.V. (“BrandveiligNL”), dat brandveiligheidsadvies verleent.

De onderhavige domeinnaam is op 1 februari 2020 door Verweerder geregistreerd en linkt door naar de website “www.brandveilignl.com” van BrandveiligNL.

5. Stellingen van Partijen

A. Eiser

Eiser stelt dat hij recent heeft geconstateerd dat de Bestuurder reeds in 2012 onder een valse naam houder is geworden van de onderhavige domeinnaam, die thans doorlinkt naar de website “www.brandveilignl.com”. Voorts stelt Eiser dat gebleken is dat de Bestuurder reeds in 2016 e-mailadressen van specifieke medewerkers en algemene e-mailadressen van Eiser heeft laten koppelen aan de onderhavige domeinnaam zodat, wanneer mensen per ongeluk geen koppelteken in het e-mailadres opnemen, de (vertrouwelijke) e-mails die voor Eiser bedoeld zijn, bij BrandveiligNL uitkomen. Omdat de onderhavige domeinnaam op 1 februari 2020 is geregistreerd door Verweerder, die dezelfde bestuurder heeft als BrandveiligNL, is dit volgens Eiser voldoende reden om aan te nemen dat Verweerder de onderhavige domeinnaam enkel en alleen ten behoeve van BrandveiligNL, althans ten behoeve van hieraan gelieerde ondernemingen, heeft geregistreerd. Op een sommatie namens Eiser om de inbreuk op de handelsnaam te staken en de onderhavige domeinnaam aan Eiser over te dragen heeft BrandveiligNL afwijzend geantwoord.

Volgens Eiser gebruikt Verweerder de onderhavige domeinnaam enkel om te linken naar de website van BrandveiligNL met het enkele doel om op een voor het publiek verwarrende wijze te kunnen aanhaken bij het succes en de naamsbekendheid van Eiser, dan wel ten eigen voordele en ten koste van Eiser gebruik te maken van fouten van het publiek bij het intypen van de handelsnaam van Eiser.

Voorts voert Eiser aan dat Verweerder een zogenaamde “dormant company” is, hetgeen volgens Eiser blijkt uit de gegevens van het Engelse handelsregister. Op 14 december 2015 is Verweerder uitgeschreven uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel. Verweerder is als onderneming niet bekend onder de onderhavige domeinnaam, noch heeft zij ooit enig product of dienst aangebonden onder die naam en heeft ook voor het overige geen enkel recht of legitiem belang bij de onderhavige domeinnaam.

Volgens Eiser volgt hieruit dat Verweerder te kwader trouw handelt zoals bedoeld in artikel 3.2 sub d van de Regeling omdat de onderhavige domeinnaam is of wordt gebruikt om commercieel voordeel te behalen door Internetgebruikers naar een website van de domeinnaamhouder te leiden, met gebruikmaking van de verwarring die kan ontstaan met de handelsnaam van Eiser en daarnaast gebruik te maken van (vertrouwelijke) e-mails die als gevolg van een typefout terecht komen bij een ander dan Eiser. Eiser heeft hiervan aangifte gedaan bij de politie.

B. Verweerder

Verweerder betwist alle stellingen van Eiser en acht de stelling dat de Bestuurder onder gebruikmaking van een valse houder van de onderhavige domeinnaam zou zijn geworden onjuist en tendentieus. Volgens Verweerder leert een juiste lezing van de overgelegde correspondentie dat de Bestuurder de onderhavige domeinnaam destijds voor EUR 1.000 van een zogenaamde “domain name reseller” heeft gekocht, net zoals hij op die manier verschillende andere domeinnamen kocht. Volgens Verweerder heeft hij de onderhavige domeinnaam vervolgens in september 2020 [volgens de Geschillenbeslechter zal februari 2020 bedoeld zijn] aangekocht via een domeinmarktplaats. Deze overdracht van de onderhavige domeinnaam aan Verweerder hield volgens Verweerder verband met de faillissementen van bedrijven van de Bestuurder, de doorstart van onder meer BrandveiligNL en de Brexit. De Bestuurder wilde naast de wederopbouw van onder meer BrandveiligNL in Nederland tevens actief worden in het Verenigd Koninkrijk, om welke reden Verweerder is opgericht. Omdat de naam “Brandveilig” ongeschikt is voor de Engelse markt, is daarbij gekozen voor de onderhavige domeinnaam. Volgens Verweerder is het verder dan enige voorbereidingen vooralsnog niet gekomen.

Verweerder erkent dat de onderhavige domeinnaam doorlinkt naar de website “www.brandveilignl.nl” (volgens de Geschillenbeslechter zal “www.brandveilignl.com” bedoeld zijn). Dit is echter volgens Verweerder niet onrechtmatig omdat het vaste rechtspraak is dat gebruik van een bepaalde domeinnaam door deze door te linken naar een andere website als zodanig geen strijd met de Handelsnaamwet oplevert, zolang de domeinnaam niet tevens op andere wijze als handelsnaam wordt gevoerd. Daar is in het onderhavige geval geen sprake van, en Verweerder is ook niet van zins om de onderhavige domeinnaam in Nederland als handelsnaam te gaan gebruiken.

Ook voert Verweerder aan dat het profiteren van andermans product, inspanning, kennis of inzicht op zichzelf niet onrechtmatig is, ook niet indien dit nadeel toebrengt aan de ander. Waar het gaat om het profiteren van het onderscheidingsmiddel van een ander mag dit er niet toe leiden dat het publiek op onrechtmatige wijze in verwarring wordt gebracht. Daarvan is, zo stelt Verweerder, hier echter geen sprake omdat volgens Verweerder verwarringsgevaar niet te duchten is als de handelsnaam afwijkt van de domeinnaam, hetgeen in casu het geval is. Verweerder meent dat het relevante publiek bij kennisneming van de inhoud van de website van BrandveiligNL wel begrijpt dat zij niet op de website van Eiser is beland, aangezien nergens op deze site aan Eiser wordt gerefereerd. Dat op deze wijze verwarring zou kunnen ontstaan is dan ook volgens Verweerder niet aannemelijk. Dat bestaande klanten allicht in verwarring raken als zij het koppelteken vergeten, is volgens Verweerder iets anders. Zij zullen denken dat ze op een verkeerde website zijn beland. Aangezien het hierbij veelal om bestaande klanten gaat, lijdt Eiser daarvan geen nadeel. Het gestelde type verwarring bij bestaande relaties (die immers een andere site verwachten) onderstreept juist volgens Verweerder dat er geen algemeen verwarringsgevaar is.

Tenslotte voert Verweerder aan dat zij ontkent gebruik te maken van e-mailadressen die zijn gekoppeld aan de onderhavige domeinnaam. De door Eiser genoemde e-mailadressen worden actief, noch passief gebruikt. Mocht dit al het geval zijn, en mocht dit kwalificeren als onrechtmatig, dan valt zulks enkel de gebruiker te verwijten en niet Verweerder.

6. Taal van de procedure

Alvorens toe te komen aan de inhoudelijke beoordeling van het geschil staat de Geschillenbeslechter eerst stil bij de taal van de procedure omdat de Eis en het Verweer in het Nederlands zijn ingediend, terwijl Verweerder niet in Nederland is gevestigd is, om welke reden op grond van artikel 17.2 van de Regeling de behandeling van de procedure in de Engelse taal geschiedt. Artikel 17.2 van de Regeling voegt daar evenwel aan toe dat “[i]n bijzondere omstandigheden (zoals wanneer beide partijen kennelijk de Nederlandse taal machtig zijn) (..) de geschillenbeslechter (kan) beslissen dat het Nederlands de procestaal is, dan wel dat de eiser of de verweerder stukken in het Nederlands mag indienen”. Het Instituut heeft partijen in een e-mail van 30 april 2021 op deze regeling gewezen en Verweerder geïnstrueerd om te laten weten of hij bezwaar maakt tegen de acceptatie van Nederlands als procestaal. Verweerder heeft hier niet uitdrukkelijk op gereageerd, maar het Verweer in het Nederlands ingediend “[s]ince both the Complainant and the (director of) respondent are residents of the Netherlands”.

Omdat het Verweer in het Nederlands is gevoerd en Verweerder stelt dat de Bestuurder in Nederland woont en een Nederlandse onderneming voert, terwijl het door Eiser overgelegde antwoord van de Bestuurder op de sommatiebrief in het Nederlands is gesteld, acht de Geschillenbeslechter het aannemelijk dat zowel Eiser als Verweerder het Nederlands machtig zijn, zodat zich een bijzondere omstandigheid zoals bedoeld in artikel 17.2 van de Regeling voordoet.

De Geschillenbeslechter bepaalt derhalve dat de taal van de procedure Nederlands is.

7. Oordeel en Bevindingen

Op grond van artikel 2.1 van de Regeling dient Eiser gemotiveerd te stellen en aan te tonen dat:

a. de onderhavige domeinnaam identiek is aan of zodanig overeenstemt dat er verwarring kan ontstaan met een:

I. naar Nederlands recht beschermd merk of handelsnaam waarvan Eiser rechthebbende is; dan wel

II. een in een Nederlandse gemeentelijke basisadministratie geregistreerde persoonsnaam, dan wel een naam van een Nederlandse publiekrechtelijke rechtspersoon of een naam van een in Nederland gevestigde vereniging of stichting waaronder Eiser duurzaam aan het maatschappelijke verkeer deelneemt; en

b. Verweerder geen recht heeft op of legitiem belang heeft bij de onderhavige domeinnaam; en

c. de onderhavige domeinnaam te kwader trouw is geregistreerd of wordt gebruikt.

A. Identiek of Verwarringwekkend Overeenstemmend

Om te beoordelen of de onderhavige domeinnaam identiek is aan of zodanig overeenstemt dat er verwarring kan ontstaan met de rechten waarop Eiser zich beroept, mag volgens vaste jurisprudentie onder de Regeling bij deze beoordeling het Top-Level Domain “.nl” buiten beschouwing worden gelaten (zie onder meer Roompot Recreatie Beheer B.V. v. Edoco LTD, WIPO Zaaknr. DNL2008-0008).

De onderhavige domeinnaam bevat de handelsnaam “Fire-Control” van Eiser in zijn geheel, met dien verstande dat het koppelteken tussen de elementen “Fire” en “Control” ontbreekt. Verweerder voert aan dat het vaste rechtspraak zou zijn dat er geen verwarringsgevaar bestaat als de onderhavige domeinnaam afwijkt van de handelsnaam van Eiser, in dit geval doordat een koppelteken ontbreekt. Wat daarvan zij, het Verweer gaat eraan voorbij dat de Geschillenbeslechter in deze procedure vast dient te stellen of de grondslag van artikel 2.1 sub a van de Regeling van toepassing is, en niet of er (al dan niet in plaats daarvan) inbreuk wordt gemaakt op de Handelsnaamwet, welke beoordeling aan de gewone rechter toekomt (zie onder meer Yorcom Computers B.V. v. YourCom, WIPO Zaaknr. DNL2012-0027).

Wat de beoordeling van de identiciteit of verwarringwekkende overeenstemming van een domeinnaam met het ingeroepen recht van Eiser betreft, wordt algemeen aanvaard dat deze test een beargumenteerde maar betrekkelijk eenvoudige vergelijking betreft tussen het ingeroepen recht van een eiser en de betwiste domeinnaam. Hoewel elk geval op zijn eigen merites moet worden beoordeeld, zal in gevallen waarin een domeinnaam een ingeroepen recht in zijn geheel omvat, of waarin ten minste een dominant kenmerk van het relevante ingeroepen recht herkenbaar is in de domeinnaam, de domeinnaam normaliter worden beschouwd als verwarringwekkend overeenstemmend met dat ingeroepen recht met het oog op, in casu, de eis van artikel 2.1 sub a van de Regeling (zie punt 1.7 van het WIPO Overview of WIPO Panel Views on Selected UDRP Questions, Third Edition (“WIPO Overview 3.0”)).¹

Bij een vergelijk tussen de onderhavige domeinnaam en de handelsnaam “Fire-Control” van Eiser is het ontbreken van het koppelteken onvoldoende significant om de verwarringwekkende gelijkenis tussen domeinnaam en handelsnaam weg te nemen (zo ook bijvoorbeeld B.V. Camping-Frankrijk.nl v. A. Heijligers, WIPO Zaaknr. DNL2016-0058).

Er is derhalve voldaan aan de eerste grond van artikel 2.1 sub a van de Regeling

B. Recht of Legitiem Belang

Op grond van artikel 2.1 sub b van de Regeling, moet Eiser aantonen dat Verweerder geen recht op of legitiem belang bij de onderhavige domeinnaam heeft. Aan dit vereiste is door Eiser voldaan indien hij prima facie aantoont dat Verweerder geen recht op of legitiem belang bij de onderhavige domeinnaam heeft en indien Verweerder nalaat om dit te weerleggen door omstandigheden aan te tonen als onder meer genoemd in artikel 3.1 van de Regeling (Technische Unie B.V. and Otra Information Services v. Technology Services Ltd., WIPO Zaaknr. DNL2008-0002).

Verweerder geeft aan dat de onderhavige domeinnaam in 2020 aan hem is overgedragen in verband met uitbreiding van werkzaamheden in het Verenigd Koningrijk van de Bestuurder, tevens eigenaar van BrandveiligNL dat onweersproken concurreert met Eiser, voor welk doel Verweerder is opgericht. Volgens Verweerder is voor de onderhavige domeinnaam gekozen “[o]mdat de naam “Brandveilig” ongeschikt is voor de Engelse markt”. De Geschillenbeslechter kan Verweerder moeilijk volgen omdat dit niet verklaart waarom de onderhavige domeinnaam, die immers nagenoeg gelijk is aan de handelsnaam van Eiser, is gekozen. Dit klemt temeer omdat “Brandveilig” zich eerder laat vertalen als “fire proof” of “fire safe” (cf. Van Dale Groot woordenboek Nederlands-Engels).

Onbetwist staat vast dat Verweerder de onderhavige domeinnaam niet actief gebruikte, of hiervoor aantoonbare voorbereidingen trof, voordat hij kennis kreeg van het geschil, en dat Verweerder niet algemeen bekend stond onder de onderhavige domeinnaam. Evenmin is gebleken dat Verweerder de onderhavige domeinnaam gebruikt voor legitieme niet-commerciële doeleinden, zonder daarbij consumenten op misleidende wijze aan te trekken uit winstoogmerk.

De Geschillenbeslechter is van oordeel dat Eiser heeft aangetoond dat Verweerder geen recht op of legitiem belang bij de onderhavige domeinnaam heeft en dat er derhalve is voldaan aan het vereiste van artikel 2.1 sub b van de Regeling.

C. Geregistreerd of Gebruikt te Kwader Trouw

Artikel 2.1 sub c van de Regeling vereist dat Eiser aantoont dat de registratie of het gebruik van de onderhavige domeinnaam te kwader trouw is.

Doordat Verweerder de onderhavige domeinnaam doorlinkt naar de website van een andere onderneming van de Bestuurder, waarvan tussen partijen in confesso is dat deze onderneming concurreert met Eiser, is er sprake van gebruik van de onderhavige domeinnaam om commercieel voordeel te behalen door Internetgebruikers naar een online locatie te leiden, met gebruikmaking van de verwarring die kan ontstaan met de handelsnaam van Eiser zoals bedoeld in artikel 3.2 sub d van de Regeling.

Derhalve is ook voldaan aan het vereiste van artikel 2.1 sub c van de Regeling.

8. Uitspraak

Op basis van het bovenstaande en in overeenstemming met de artikelen 1 en 14 van de Regeling beveelt de Geschillenbeslechter de wijziging van de domeinnaamhouder van de domeinnaam <firecontrol.nl> zodat Fire-Control B.V. in plaats van Verweerder domeinnaamhouder wordt.

Alfred Meijboom
Geschillenbeslechter
Datum: 27 juli 2021

¹ Gezien het feit dat de Regeling verregaand gebaseerd is op de Uniform Domain Name Dispute Resolution Policy (“UDRP”), beschouwt de Geschillenbeslechter UDRP precedent, en dus WIPO Overview 3.0, als relevant voor de huidige procedure en zal hij waar toepasselijk daarnaar verwijzen (zie onder meer Aktiebolaget Electrolux v. Beuk Horeca B.V., WIPO Zaaknr. DNL2008-0050).