À propos de la propriété intellectuelle Formation en propriété intellectuelle Respect de la propriété intellectuelle Sensibilisation à la propriété intellectuelle La propriété intellectuelle pour… Propriété intellectuelle et… Propriété intellectuelle et… Information relative aux brevets et à la technologie Information en matière de marques Information en matière de dessins et modèles industriels Information en matière d’indications géographiques Information en matière de protection des obtentions végétales (UPOV) Lois, traités et jugements dans le domaine de la propriété intellectuelle Ressources relatives à la propriété intellectuelle Rapports sur la propriété intellectuelle Protection des brevets Protection des marques Protection des dessins et modèles industriels Protection des indications géographiques Protection des obtentions végétales (UPOV) Règlement extrajudiciaire des litiges Solutions opérationnelles à l’intention des offices de propriété intellectuelle Paiement de services de propriété intellectuelle Décisions et négociations Coopération en matière de développement Appui à l’innovation Partenariats public-privé Outils et services en matière d’intelligence artificielle L’Organisation Travailler avec nous Responsabilité Brevets Marques Dessins et modèles industriels Indications géographiques Droit d’auteur Secrets d’affaires Académie de l’OMPI Ateliers et séminaires Application des droits de propriété intellectuelle WIPO ALERT Sensibilisation Journée mondiale de la propriété intellectuelle Magazine de l’OMPI Études de cas et exemples de réussite Actualités dans le domaine de la propriété intellectuelle Prix de l’OMPI Entreprises Universités Peuples autochtones Instances judiciaires Ressources génétiques, savoirs traditionnels et expressions culturelles traditionnelles Économie Financement Actifs incorporels Égalité des genres Santé mondiale Changement climatique Politique en matière de concurrence Objectifs de développement durable Technologies de pointe Applications mobiles Sport Tourisme PATENTSCOPE Analyse de brevets Classification internationale des brevets Programme ARDI – Recherche pour l’innovation Programme ASPI – Information spécialisée en matière de brevets Base de données mondiale sur les marques Madrid Monitor Base de données Article 6ter Express Classification de Nice Classification de Vienne Base de données mondiale sur les dessins et modèles Bulletin des dessins et modèles internationaux Base de données Hague Express Classification de Locarno Base de données Lisbon Express Base de données mondiale sur les marques relative aux indications géographiques Base de données PLUTO sur les variétés végétales Base de données GENIE Traités administrés par l’OMPI WIPO Lex – lois, traités et jugements en matière de propriété intellectuelle Normes de l’OMPI Statistiques de propriété intellectuelle WIPO Pearl (Terminologie) Publications de l’OMPI Profils nationaux Centre de connaissances de l’OMPI Série de rapports de l’OMPI consacrés aux tendances technologiques Indice mondial de l’innovation Rapport sur la propriété intellectuelle dans le monde PCT – Le système international des brevets ePCT Budapest – Le système international de dépôt des micro-organismes Madrid – Le système international des marques eMadrid Article 6ter (armoiries, drapeaux, emblèmes nationaux) La Haye – Le système international des dessins et modèles industriels eHague Lisbonne – Le système d’enregistrement international des indications géographiques eLisbon UPOV PRISMA UPOV e-PVP Administration UPOV e-PVP DUS Exchange Médiation Arbitrage Procédure d’expertise Litiges relatifs aux noms de domaine Accès centralisé aux résultats de la recherche et de l’examen (WIPO CASE) Service d’accès numérique aux documents de priorité (DAS) WIPO Pay Compte courant auprès de l’OMPI Assemblées de l’OMPI Comités permanents Calendrier des réunions WIPO Webcast Documents officiels de l’OMPI Plan d’action de l’OMPI pour le développement Assistance technique Institutions de formation en matière de propriété intellectuelle Mesures d’appui concernant la COVID-19 Stratégies nationales de propriété intellectuelle Assistance en matière d’élaboration des politiques et de formulation de la législation Pôle de coopération Centres d’appui à la technologie et à l’innovation (CATI) Transfert de technologie Programme d’aide aux inventeurs WIPO GREEN Initiative PAT-INFORMED de l’OMPI Consortium pour des livres accessibles L’OMPI pour les créateurs WIPO Translate Speech-to-Text Assistant de classification États membres Observateurs Directeur général Activités par unité administrative Bureaux extérieurs Avis de vacance d’emploi Achats Résultats et budget Rapports financiers Audit et supervision
Arabic English Spanish French Russian Chinese
Lois Traités Jugements Recherche par ressort juridique

Loi de Géorgie n° 1795-IIc du 5 février 1999 sur les marques, Géorgie

Retour
Texte remplacé  Accéder à la dernière version dans WIPO Lex
Détails Détails Année de version 1999 Dates Entrée en vigueur: 25 mai 1999 Adopté/e: 5 février 1999 Type de texte Principales lois de propriété intellectuelle Sujet Marques, Indications géographiques, Mise en application des droits, Organe de réglementation de la PI Notes La notification présentée par la Géorgie à l’OMC au titre de l’article 63.2 de l’Accord sur les ADPIC indique ce qui suit :
'La loi sur les marques de fabrique ou de commerce comporte des dispositions sur la protection des droits de marques et les moyens de la faire respecter. Elle prévoit, dans des cas déterminés se rapportant aux décisions d'examen, une procédure de règlement préjudiciaire des litiges auprès de la Chambre de recours du Sakpatenti. En outre, elle prévoit certaines mesures correctives additionnelles (injonctions) applicables aux litiges concernant des atteintes aux droits de marques.'

Documents disponibles

Texte(s) principal(aux) Textes connexe(s)
Texte(s) princip(al)(aux) Texte(s) princip(al)(aux) Géorgien საქართველოს კანონი სასაქონლო ნიშნების შესახებ, №1795-IIს, 1999 წლის 5 თებერვალი         Français Loi de Géorgie n° 1795-IIc du 5 février 1999 sur les marques         Anglais Law of Georgia No. 1795-IIc of February 5, 1999, on Trademarks        
GE002: Marks, Law, 05/02/1999

Law on Trademarks*

(of 1999)

 

TABLE OF CONTENTS**

Article

Chapter I: General Provisions

Aim of the Law 1

Expressions Used in the Law 2

The Trademark 3

Absolute Grounds for Refusal of Registration 4

Relative Grounds for Refusal of Registration 5

Exclusive Rights 6

Scope of Exclusive Rights 7

Reproduction of the Trademark in Reference Books 8

Chapter II: Acquisition and Maintenance of Trademark Rights

Application for a Trademark Registration 9

Date of Filing of the Application with Sakpatenti 10

Priority 11

Examination of the Trademark Application 12

Examination as to Form 13

Substantive Examination 14

Publication 15

Opposition to the Examination Decision 16

Trademark Registration 17

Trademark Certificate 18

Recording of Amendments in the Register 19

Term of Validity of the Trademark Registration 20

Re-registration of a Trademark 21

Fees 22

Trademark Registration Abroad 23

Chapter III: Use of the Trademark and Assignment of the Rights Deriving from Registration

Use of the Trademark 24

Transfer of the Rights Deriving from Trademark Registration 25

License Contracts 26

Chapter IV: Termination of the Exclusive Rights in a Trademark

Grounds for Cancellation of a Trademark Registration 27

Recognition of Nullity of a Registration 28

Effects of Recognition of the Cancellation or Nullity of a Trademark Registration 29

Chapter V: Collective Marks

Rights in Collective Marks 30

Use of Indications of Geographical Origin as Collective Marks 31

Regulations Governing the Use of Collective Marks 32

Examination of the Application 33

Limits of Collective Mark Protection 34

Appeal 35

Amendments to the Regulations Governing the Use of a Collective Mark 36

Cancellation of the Registration of a Collective Mark 37

Nullity Due to the Absolute Grounds for Refusal of Registration 38

Chapter VI: Protection of Trademarks in Accordance with the Protocol Relating to the Madrid Agreement Concerning the International Registration of Marks

Application for International Registration of a Trademark 39

Recording of the International Registration 40

Examination of the Application for International Registration of a Trademark 41

Publication and Appeal 42

Annulment of Protection for Non-Use 43

Conversion of the International Registration into a National Application 44

Chapter VII: Enforcement of Protection of Exclusive Trademark Rights

Liability for Infringement of Exclusive Trademark Rights 45

Chapter VIII: Transitional Provisions

Applications Filed and Certificates Granted Prior to the Entry into Force of this Law 46

Chapter IX: Final Provisions

Legislation Repealed 47

Entry into Force of the Law 48

     

Chapter I
General Provisions

Aim of the Law

1. The Law regulates relations arising in connection with the registration and protection of trademarks, service marks and collective marks and the use of such marks.

Expressions Used in the Law

2. For the purposes of this Law, unless expressly stated otherwise:

(a) “Sakpatenti” means a legal entity governed by public law that provides the legal grounds for the acquisition of rights by natural persons and legal entities in the sphere of intellectual property;

(b) “Paris Convention” means the Paris Convention for the Protection of Industrial Property, signed at Paris on March 20, 1883, as revised at Stockholm on July 14, 1967, and as amended on September 28, 1979;

(c) “Madrid Protocol” means the Protocol Relating to the Madrid Agreement Concerning the International Registration of Marks, signed on June 27, 1989;

(d) “International Classification” means the classification established by the Nice Agreement Concerning the International Classification of Goods and Services for the Purposes of the Registration of Marks, signed at Nice on June 15, 1957, as revised at Stockholm on July 14, 1967 and at Geneva on May 13, 1977;

(e) “certificate” means the document granted in the name of the trademark holder as provided in this Law, confirming the exclusive rights of the trademark holder;

(f) “application” means the set of documents necessary for the grant of a certificate, compiled in accordance with the prescribed conditions;

(g) “applicant” means the natural person or legal entity requesting the grant of a certificate;

(h) “priority” means the privilege derived from an application filed earlier than the current application;

(i) “Convention priority” means the priority deriving from Article 4 of the Paris Convention;

(j) “exhibition priority” means the priority deriving from Article 11 of the Paris Convention;

(k) “patent attorney” means the authorized person registered at Sakpatenti who is entitled to represent third parties in industrial property matters;

(l) “Chamber of Appeals” means the body at Sakpatenti that considers litigation arising in connection with the acquisition of rights in industrial property subject matter;

(m) “association” means any association of producers established under the legislation of Georgia or its country of origin.

The Trademark

3.—(1) A trademark is a sign or combination of signs that can be represented graphically and is capable of distinguishing the goods or services or both (hereinafter referred to as “goods”) of one undertaking from those of other undertakings.

(2) The sign may be a word or words, including proper names, letters, figures, sounds, a design or a three-dimensional figure, including the shape of goods or their wrapping and also other packaging, including colors or combinations of colors.

(3) The trademark is protected by registration with Sakpatenti or by virtue of international treaties.

(4) Well-known trademarks are protected without registration in Georgia under Article 6bis of the Paris Convention.

Absolute Grounds for Refusal of Registration

4.—(1) A sign or combination of signs shall not be registered as a trademark where it:

(a) does not comply with the provisions of Article 3(2) of this Law;

(b) is not capable of distinguishing the goods concerned; and

(b.a.) consists exclusively of the kind, quality, quantity, characteristics, value, intended purpose, geographical origin, place of sale, time or other characteristics of the goods or can be so regarded;

(b.b.) is widely used as a generic term for the particular type of goods;

(b.c.) represents a widely established trade term or sign for which registration is sought;

(c) irritates or is contrary to national dignity, religious sentiment and traditions and moral standards;

(d) is likely to deceive the public (as to the features, quality, geographical origin or other characteristics of the goods);

(e) completely or in its constituent elements corresponds to the national emblem or the flags, emblem or full or abbreviated names of foreign States; the emblems of intergovernmental or other international organizations or their abbreviated or full names; official control, warranty and test hallmarks, seals, awards; the official or historical names, emblems and State flags of the constituent parts of Georgia; the banknotes of Georgia, or imitations of the foregoing; such a sign may be included in a trademark, as a feature not qualifying for protection, if the permission of the Ministry of Culture or the holder has been obtained.

(2) A three-dimensional sign shall not be registered where its shape:

(a) is determined exclusively by the nature of the goods;

(b) is necessary for a technical result to be achieved.

(3) The provisions of paragraph 1(b) above shall not apply if, before a decision is taken on its registration, a trademark has become distinctive through use in the course of trade in relation to the goods specified in the application.

Relative Grounds for Refusal of Registration

5. A trademark shall not be registered if it:

(a) is identical to another trademark registered for the same goods;

(b) is identical to the trademark of a third party and the goods are identical or so similar as to create a risk of confusion between the marks, including confusion based on association;

(c) is similar to the trademark of a third party and the goods are identical or so similar as to create a risk of confusion between the marks, including confusion based on association;

(d) is identical or so similar to a trademark well known in Georgia so that there is a risk of confusion with it, including confusion based on association; this rule shall apply even where the lists of goods are different;

(e) is identical or so similar to an appellation of origin or geographical indication protected in Georgia that there is a risk of confusion with it, including confusion based on association;

(f) is identical to an industrial design protected in Georgia except where registration of the trademark is sought by the holder of the exclusive rights in the industrial design;

(g) is identical or similar to a third party’s trademark enjoying a good reputation in Georgia, and if the use of that identical or similar trademark creates unfair advantages for its applicant or damages the reputation of the protected trademark; this rule shall apply where there are different lists of goods;

(h) includes names, pseudonyms, facsimiles, portraits of persons famous in Georgia without the consent of these persons or their legatees, and if they belong to the history and culture of Georgia without the permission of the Ministry of Culture of Georgia;

(i) includes the names of historical monuments of Georgia or of reproductions thereof without the permission of the Ministry of Culture;

(j) includes a company name that causes a risk of confusion.

Exclusive Rights

6.—(1) The exclusive rights of a trademark owner shall come into being on the date of the registration of the trademark.

(2) The person enjoying exclusive rights may prevent third parties from using a trademark in the course of trade that is:

(a) identical to the protected trademark and relates to the same goods;

(b) identical to the protected trademark and the goods are so similar that there is a risk of confusion, including confusion based on association;

(c) is similar to the protected trademark, and the goods are identical or so similar that there is a risk of confusion of the marks, including confusion based on association;

(d) identical or similar to the protected trademark, and protected on account of the good reputation of the trademark in Georgia, so that the use of the mark affords unfair advantages to third parties or damages the good reputation of the trademark or its distinguishing power.

(3) In the cases provided for in paragraph (2) of this Article it is prohibited:

(a) to print a protected trademark on goods or their packaging;

(b) to offer, place on the market or store for that purpose, import or export the goods bearing the trademark, except where the act is performed with the goods bearing a sign affixed by the person owning the exclusive rights in the mark;

(c) to offer or render services using the trademark;

(d) to use the trademark in advertisements or business papers.

(4) Without the consent of the trademark holder, a third party is prohibited:

(a) from affixing a sign identical or similar to the trademark on packaging materials, labels, tags and the like;

(b) from offering, placing on the market, selling, preparing for sale, importing or exporting packaging material or packaging bearing the mark.

Scope of Exclusive Rights

7.—(1) The person enjoying the exclusive rights in the trademark may not prohibit a third party from using in the course of trade:

(a) his name or address if it corresponds to the trademark of the person having the exclusive rights;

(b) a sign or combination of signs indicating the kind, quality, quantity, characteristics, value, intended purpose, geographical origin, time or place of sale or other features of the goods;

(c) the protected trademark itself, if it is necessary for the goods to be used according to their intended purpose, including where the goods bearing the trademark are used as a component or spare part, provided that the use is made in accordance with fair practice in industrial of commercial matters.

(2) The person enjoying the exclusive rights in the trademark may not prohibit a third party from using the protected trademark on goods that have been brought on to the market by the holder of the trademark himself or with his consent.

This rule shall not apply where the features of the goods have changed, the quality has become worse or there are other important grounds for prohibition.

Reproduction of the Trademark in Reference Books

8. If the reproduction of a trademark in a dictionary, encyclopedia or other informative work gives the impression that it represents the generic term designating the goods for which it has been registered or its registration is sought, the publisher, at the request of the holder of the mark in question, is obliged to mention in the next edition of the reference book that the sign published is a registered trademark.

Chapter II
Acquisition and Maintenance of Trademark Rights

Application for a Trademark Registration

9.—(1) An application for registration shall be filed with Sakpatenti by the applicant or his representative.

(2) The request shall be filed in the Georgian language in accordance with the established rule.

(3) The foreign applicant who is not a resident of Georgia or who has no real business within the territory of Georgia shall conduct his relations with Sakpatenti through a patent attorney registered with Sakpatenti.

(4) The application shall apply to one trademark only.

(5) The application, on being filed with Sakpatenti, must contain:

(a) a request for trademark registration;

(b) the full name and legal address of the applicant;

(c) the representation of the trademark;

(d) the list of the goods for which the registration is sought; it is permissible to submit a list of goods in a foreign language, provided that a Georgian translation of the said list is submitted to Sakpatenti within one month from the filing date of the application;

(e) the name and address of the representative, if the application is filed by him;

(f) the mandatory signature of the applicant or his representative.

(6) All the other necessary data and the list of the documents for examination, the time limits for the filing thereof and other conditions shall be specified in the Regulations.

Date of Filing of the Application with Sakpatenti

10. The day on which the applicant submits an application to Sakpatenti shall be considered the filing date thereof if the application as filed complies with the requirements of Article 9(2) and (5).

Priority

11.—(1) The priority of a trademark is determined by the filing date of the application, provided that the prescribed application fee is paid after filing within a period not exceeding one month thereafter. Where two or more identical trademarks have the same filing date, the priority shall be determined by the starting date of actual use of the trademark.

(2) Trademark priority may be determined by the filing date of the first application in a State party to the Paris Convention (hereinafter referred to as “Convention priority”), provided that no more than six months have elapsed between that date and the filing date of the application with Sakpatenti.

(3) If the applicant for a trademark has displayed the trademark in an exhibit at an official or officially recognized international exhibition held in a State party to the Paris Convention, the priority of the trademark shall be determined by the first day of the exhibition (“exhibition priority”) if he files the application within a period of six months from the date of the display of the trademark at the exhibition. Exhibition priority and Convention priority shall not be cumulative.

(4) An applicant who wishes to benefit from Convention priority or exhibition priority is obliged to notify Sakpatenti within one month from the filing date of the application with Sakpatenti and, within three months from the said filing date, to present the document confirming his right to claim.

(5) The fees payable under the rule governing Convention priority and exhibition priority shall be paid to Sakpatenti within one month from the filing date of the application.

Examination of the Trademark Application

12.—(1) Sakpatenti shall conduct an examination as to form and a substantive examination of the trademark application.

(2) Sakpatenti is authorized to require of an applicant any additional material needed for the examination. The additional material shall be furnished to Sakpatenti within two months from the date on which the relevant notification is handed to the applicant. If the applicant fails to comply within the said period, the application shall be considered rejected.

(3) Where the list of goods contains two or more names, the application may, at the request of the applicant, be divided before registration of the trademark into two or more applications by redistribution of the goods and services of the first application among the divisional applications, subject to payment of the prescribed fees for those applications. The divisional applications retain the filing date of the first application.

(4) Sakpatenti shall not release information on trademark applications until after priority has been established.

(5) The applicant has the right to:

(a) require suspension of consideration at any stage in the examination of his own application subject to payment of the prescribed fee, but for no longer than three months;

(b) familiarize himself with the material issuing from the examination and require copies thereof;

(c) complete, amend, correct or specify the application material before the application priority is established. After the application priority has been established, such changes may be made only on payment of the prescribed fee, but no later than on the registration of the trademark; if the additional material expands the list of goods or substantially changes the sign presented, the information shall not be taken into account;

(d) withdraw the application before the trademark is registered.

(6) The rules governing the writing and filing of the application, examination, opposition to the examination finding, observance of procedural time limits, extensions and renewals, and also other rules regarding trademark registration, shall be defined by the approved regulation enacted under the legislation of Georgia on the filing of trademark applications and on registration procedure.

Examination as to Form

13.—(1) The examination as to form shall be conducted within two months after the filing of the application or, if the applicant claims Convention priority or exhibition priority, within the term provided for in Article 11(4) of this Law. If the applicant has been sent a notification requiring additional material, the examination shall be delayed until a response to the notification has been received, but no later than the time limit laid down in Article 12(2) of this Law.

(2) The examination as to form serves to ascertain whether the application has been filed in accordance with this Law.

(3) If the application satisfies the requirements of Article 9(2) and (5) of this Law, a document shall be issued in the name of the applicant specifying the filing date of the application, with a mention of the record number and a list of documents. Otherwise the applicant shall receive a notice of refusal to accept the application with a statement of reasons.

(4) If the application fee is not paid within one month from the filing date of the application, or if an amount less than that payable for one class is paid, Sakpatenti shall take the decision to reject the application. If, within the said period of one month, an amount less than that payable for filing in the number of classes to which the application relates but enough for filing in one class is paid, the examination shall cover the classes specified by the applicant or, if none is specified, the number of classes for which the amount paid is sufficient.

(5) On the basis of the examination as to form, Sakpatenti shall take the decision to accept the application for examination and recognize the priority thereof or to reject the application, and shall notify the applicant accordingly.

Substantive Examination

14.—(1) Substantive examination shall be carried out within six months from the end of the examination as to form.

(2) The substantive examination serves to ascertain whether the sign satisfies the requirements of Articles 4 and 5 of this Law.

(3) On the basis of the substantive examination finding, the applicant shall be sent the decision on the registration or refusal of registration of the trademark for the whole list of goods or part thereof.

Publication

15.—(1) After taking a decision on the registration of a trademark after the substantive examination, Sakpatenti shall within one month publish the trademark data in the Official Bulletin of Industrial Property (hereinafter referred to as “the Bulletin”).

(2) If the applicant makes use of the right defined in Article 16(2), the publication of the application data in the Bulletin shall take place within one month after the Chamber of Appeals has taken the decision.

(3) The following shall be published in the Bulletin: a representation of the trademark, the personal particulars and address of the holder, the list of goods according to the International Classification for which the trademark registration is sought and the priority date of the trademark.

Opposition to the Examination Decision

16.—(1) The decision on the examination as to form may be opposed by the applicant before the Chamber of Appeals within three months after having been taken.

(2) A decision on substantive examination to refuse registration of the trademark in respect of all or part of the list of goods may be opposed by the applicant before the Chamber of Appeals within three months after having been taken.

(3) A decision on substantive examination to register a trademark may be revised by operation of Article 11 of this Law concerning the filing with Sakpatenti of an application having earlier priority.

(4) Within three months from the date of publication of the trademark data in the Bulletin, any concerned party has the right to bring an action before the Chamber of Appeals against the decision on examination to grant registration.

(5) The Chamber of Appeals shall consider the appeal within two months from the date of its filing.

(6) The decision of the Chamber of Appeals can be appealed in a court of law within a year of the decision having been taken.

Trademark Registration

17.—(1) If, after publication of the trademark data, the Chamber of Appeals takes a decision on appeal within three months to register a trademark, Sakpatenti shall enter the trademark in the Register of Trademarks (hereinafter referred to as “the Register”).

(2) The Register shall contain a representation of the trademark, the particulars of its holder, the date of its priority, the date of its registration, a list of the goods grouped according to the International Classification for which the trademark is registered and other information regarding the registration.

(3) Any interested person is authorized, after filing a proper request with Sakpatenti, to familiarize himself with the Register data and, against payment of the prescribed fee, to demand the issue of a certified excerpt from the said Register.

Trademark Certificate

18.—(1) After having entered the data in the Register, Sakpatenti shall grant a trademark certificate.

(2) The certificate shall confirm the registration of a sign as a trademark, the date of the trademark priority, the holder’s exclusive right to the trademark in question and its term of validity.

Recording of Amendments in the Register

19.—(1) Any amendments to the data whose registration is mandatory under Article 17(2) of this Law shall be entered in the Register at the request of the trademark owner or his representative. Where the list of goods is amended, the extension thereof is prohibited. Amendments shall enter into force on registration.

(2) Amendments entered in the Register shall be published in the following Bulletin.

(3) Amendments shall also be recorded on the certificate.

Term of Validity of the Trademark Registration

20.—(1) The term of validity of a trademark registration shall be 10 years counted from the date of registration with Sakpatenti.

(2) The term of validity of a trademark registration may be extended indefinitely by consecutive periods of 10 years. Extension of the term of validity of a registration shall be effected on a request filed by the holder with Sakpatenti, after payment of the prescribed fee. The said request shall be filed with Sakpatenti and the said fee paid in the 10th year of the certificate’s validity.

(3) A notice on the extension of the term of validity of a trademark registration shall be recorded on the certificate and in the Register by Sakpatenti, and the relevant information shall be published in the Bulletin.

Re-registration of a Trademark

21.—(1) Re-registration of a trademark shall be prohibited for a year following the expiry of its term of validity, except where the registration is sought by the previous owner of the trademark. This rule shall apply also where the trademark owner renounces the mark before the term of the registration expires. In that case the one-year period shall be counted from the date of trademark nullity.

(2) If, in the case provided for in paragraph (1) of this Article, two or more persons, one of them being the last owner of a given trademark, file applications with Sakpatenti for that trademark on the same date after the aforementioned period has expired, the privilege of registration of the said trademark shall be accorded to the last owner.

Fees

22. Fees specified in the rules enacted under the relevant legislation shall be payable for the examination as to form of a trademark application, for substantive examination, for opposition to the examination decision, for registration, for the recording of amendments, for publication, for the grant of the certificate, for excerpts from the Register, for the delaying of the procedural time limits associated with registration, for renewal and extension and for all other acts in relation to the legal protection of a trademark. The amounts of the fees and the conditions for the payment thereof shall be specified in the rules enacted under the relevant legislation. The amounts of the fees shall be revised periodically in line with international standards, currency exchange rates and inflation.

Trademark Registration Abroad

23. The holder of a trademark registered in Georgia has the right, subject to the observance of the established rules, to file a trademark for registration in another country or effect its international registration.

Chapter III
Use of the Trademark and Assignment of the Rights
Deriving from Registration

Use of the Trademark

24. The following shall be considered use of a trademark: its affixation on the goods for which it has been registered and the packaging thereof, on exhibits displayed at exhibitions and fairs, on signs, official forms and labels, its inclusion in advertisements and published works and also other uses, including use both by the owner and by a licensee or third party on the basis of assignment of rights by the owner of the mark. Use of a slightly different sign instead of the registered trademark shall likewise be considered use of the trademark.

Transfer of the Rights Deriving from Trademark Registration

25.—(1) The rights under a trademark registration may be transferred to another natural person or legal entity on the basis of the rules enacted under the relevant legislation.

(2) The trademark may be transferred to another party with or without the associated business.

(3) The transfer may apply to the full list of goods or to a part thereof.

(4) The transfer of a business shall imply transfer also of the trademark, unless otherwise provided in the transfer contract.

(5) Contracts on trademark transfer shall be executed in writing. Failure to use the written form shall cause the contract to be void.

(6) If it emerges from the transfer documents that a trademark transfer might mislead consumers as to the features, quality or geographical origin of the goods for which it is registered, Sakpatenti shall not enter a record of the transfer in the Register until it receives the transferee’s agreement to the withdrawal from the list of goods of those liable to be a cause of confusion.

(7) The trademark transfer documents shall be recorded in the Register and published on payment of the prescribed fees.

(8) The new holder of the trademark may not enforce the rights deriving from registration against a third party until the amendments arising from the trademark transfer have been recorded in the Register.

License Contracts

26.—(1) The right to the use of a trademark may be given by its owner (the licensor) to another person (the licensee) on the basis of a license contract. The license contract may be concluded in relation to the full list of goods or to a part thereof.

(2) The license shall be exclusive or simple.

(3) If the character of the license is not specified in the contract, the license shall be considered simple, in which case the licensor may use the trademark himself or enter into another license contract.

(4) An exclusive license prohibits the licensor from entering into other license contracts and from using the trademark unless otherwise provided in the contract. The rights under the exclusive license shall remain in force throughout the term of validity of the trademark registration unless otherwise provided in the contract.

(5) The licensee is prohibited from assigning the rights under the license contract and from issuing sublicenses, even where not expressly so provided in the contract.

(6) In the case of infringement of the license contract the trademark owner has the right to assert his exclusive rights under this Law in relation to the license if the infringement relates to the term of the contract, the manner of trademark use, the list of the goods for which the license was issued, the territory on which the trademark may be used or the quality of the goods or services rendered.

(7) The trademark license contract shall be registered at Sakpatenti and the relevant information published in the Bulletin on payment of the prescribed fee.

(8) In the case of infringement of the trademark rights the licensee brings action only with the consent of the trademark owner.

(9) The licensee is entitled, with a view to compensation for damages, to participate in court proceedings for infringement of the trademark rights.

(10) The transfer or licensing of the trademark rights shall not cover a license issued earlier in the name of a third party

Chapter IV
Termination of the Exclusive Rights in a Trademark

Grounds for Cancellation of a Trademark Registration

27.—(1) A trademark registration shall be cancelled by Sakpatenti if:

(a) the trademark owner files a request to that end with Sakpatenti;

(b) when the term of the trademark registration ends, it has not been extended;

(c) on the death of the trademark owner (being a natural person) he has no successor, or a legatee is not appointed, or on the liquidation of the trademark holder where it is a legal entity;

(d) there is an application having the earlier priority provided for in Article 11.

(2) A trademark registration shall be cancelled by the court at the request of a third party if:

(a) the trademark is not used continuously during five years in relation to the goods for which it was registered in Georgia; where use of the mark starts or is resumed during the time between the expiry of the said five-year period and the claim of nullity of the trademark registration, no one may seek cancellation of the said registration;

(b) the trademark has become a generic term with which to designate the goods for which it has been registered;

(c) the grounds provided for in Article 5 of this Law are present;

(d) use of a trademark, by its owner or with his agreement, takes place in such a way that it can mislead a consumer as to the kind, quality, features, value, or geographical origin of the goods.

(3) If there are grounds for cancellation of a trademark in respect of only part of the registered list of goods, the registration shall be cancelled only in respect of that part.

Recognition of Nullity of a Registration

28.—(1) A trademark registration may be recognized by the court as being void at the request of a third party if it has been effected in breach of Article 4 of this Law.

(2) If there are grounds for a trademark registration to be recognized as being void only for part of the registered list of goods, the registration shall be recognized as being void only for the said part, which shall be recorded in the Register and published in the Bulletin.

Effects of Recognition of the Cancellation or Nullity
of a Trademark Registration

29.—(1) Where a trademark registration is cancelled under Article 27 of this Law, any rights assigned under the registration shall be considered terminated as of the date of the decision on cancellation of the registration.

(2) Where a trademark registration is considered void under Article 27 of this Law, any rights accorded under the registration shall also be considered void as of the date on which the said rights came into being.

(3) Compensation for damages shall be governed by the Civil Code of Georgia.

Chapter V
Collective Marks

Rights in Collective Marks

30.—(1) A collective mark is a sign or combination of signs that qualifies for protection as a trademark, under Article 3 of this Law and distinguishes the goods of the members of an association of owners of the said sign or signs from those of other parties with respect to common qualitative or other features.

(2) The owner of or applicant for a collective mark may only be an association or a legal entity governed by public law.

(3) It is prohibited to transfer or license a collective mark to a party that is not a member of the association.

(4) All the provisions of this Law are applicable to the collective mark, unless otherwise provided in Chapter V of this Law.

Use of Indications of Geographical Origin as Collective Marks

31.—(1) Subject to the condition specified in Article 4(1)(b) of this Law, it shall be exceptionally permissible to register as a collective mark a sign that designates the place of geographical origin of the goods (locality, district, region or country, or any other indication of the geographical origin of the goods).

(2) An indication of geographical origin shall not be used as a collective mark for goods that do not originate in the geographical locality, district, region or country concerned where it would cause confusion as to the origin of the goods.

(3) If the indication of geographical origin includes the special features and quality of the goods, it shall be used as a collective mark only for goods having those features and that quality.

(4) Paragraphs (2) and (3) of the Article shall apply to names, indications and signs that are similar to the indication of geographical origin.

Regulations Governing the Use of Collective Marks

32.—(1) An application for a collective mark shall comply with the requirements of Article 9 and be accompanied by the regulations governing the use of the collective mark.

(2) The regulations governing the use of the collective mark shall include:

(a) the name and address of the association;

(b) the names and legal addresses of the members of the association;

(c) the aim of the association;

(d) the conditions governing the use of the collective mark and overseeing that use;

(e) the rights and obligations of the members of the association regarding infringement of the rights in the collective mark;

(f) a list of the goods and common characteristics for which the collective mark is intended.

(3) If the collective mark contains a geographical name, the regulations governing the use of the mark must provide that any party whose goods originate within the geographical region so named, and who meets the conditions for use of the mark laid down in those regulations, has the right to become a member of the association and use of the mark.

(4) Any interested person is entitled to inspect the charter of the collective mark.

Examination of the Application

33. As well as on the grounds for refusal of registration given in Articles 4 and 5, an application for registration of a collective mark may be rejected if it does not meet the requirements specified in Article 30(1) and (2) of this Law, except where the applicant corrects the said regulations in such a way that the grounds for refusal of the registration no longer exist.

Limits of Collective Mark Protection

34. The registration of a geographical name as a collective mark does not entitle its holder to prevent a third party from using the name in the course of trade, provided that the use is made in accordance with the standards of fair competition and the third party has reasonable justification for the use of the name.

Appeal

35.—(1) A person entitled to use a collective mark has the right to bring an action for infringement of the right to the use of the collective mark only with the permission of the association of holders of the mark, unless otherwise provided in the regulations governing the use of the mark.

Amendments to the Regulations Governing the Use
of a Collective Mark

36.—(1) The holder of a collective mark is obliged to notify Sakpatenti of any changes made in the regulations governing the use of the collective mark.

(2) Where making amendments in collective mark regulations, the requirements of Articles 31 and 32 shall be taken into account.

Cancellation of the Registration of a Collective Mark

37. The registration of a collective mark may be cancelled:

(a) pursuant to Article 27 of this Law;

(b) if the holder of the collective mark uses the mark in breach of the regulations governing its use.

Nullity due to the Absolute Grounds for Refusal of Registration

38. As well as on the grounds given in Article 28 of this Law, a collective mark registration may be considered null and void if it has been registered in breach of the requirements of Article 33 of this Law. If the grounds for the annulment concern the rules for the use of the collective mark, the registration shall not be considered null and void if a collective mark holder amends the regulations in such a way that the grounds for its annulment no longer exist.

Chapter VI
Protection of Trademarks in Accordance with the Protocol
Relating to the Madrid Agreement Concerning the
International Registration of Marks

Application for International Registration of a Trademark

39.—(1) This Law applies to trademarks to be registered in accordance with the Madrid Protocol, unless otherwise provided in Chapter VI of this Law or in the Madrid Protocol.

(2) The application for the international registration of a trademark shall be filed with Sakpatenti in accordance with Article 3 of the Madrid Protocol.

(3) The application shall be completed with an English translation of the list of goods grouped according to the International Classification.

Recording of the International Registration

40.—(1) If international registration is effected on the basis of an application filed with Sakpatenti, the date and number of the international registration shall be recorded in the application data.

(2) If international registration is effected on the basis of the registration granted on the basis of an application at Sakpatenti, the date and number of the international registration shall be entered in the Register.

(3) If international registration is effected as provided in paragraph (1) of this Article, the date and number of the international registration shall be recorded in the Register after registration of the trademark at Sakpatenti.

Examination of the Application for International Registration
of a Trademark

41.—(1) In relation to an application for international registration of a trademark only the substantive examination shall be conducted in accordance with Article 14 of this Law.

(2) The terms “refusal of registration”, “cancellation of the registration” and “annulment of the registration” used in Articles 14, 27, 28, 37 and 38 for the application for the international registration of trademarks shall be replaced be the terms “refusal of protection” and “annulment of protection”.

Publication and Appeal

42.—(1) The particulars of the international registration of a trademark shall be published in the WIPO Gazette of International Marks published by the International Bureau of the World Intellectual Property Organization (WIPO).

(2) When the decision is taken, after substantive examination, on the international registration of the trademark, the date and number of the international registration shall be published in the Bulletin within one month of the taking of the decision.

(3) The opposition period provided for in Article 16(4) of this Law shall be calculated from the day of publication of the date and number of the international registration of the trademark.

Annulment of Protection for Non-Use

43. If owing to failure to use the trademark there are grounds for annulment of the protection provided for in Article 27(2)(a), the date of the international registration shall be replaced by the date on which the period specified in Article 5(2) of the Madrid Protocol expires.

Conversion of the International Registration
into a National Application

44.—(1) In accordance with Article 9quinquies of the Madrid Protocol, on the filing of a national application on the basis of an annulled international registration, the applicant must, together with the application, file the document certified by the International Bureau of WIPO confirming that the international registration applied to Georgia before it was annulled.

(2) If on the filing date of the application with Sakpatenti the periods specified in Article 5(2) of the Madrid Protocol have not expired and no decision on refusal of protection has been taken, the trademark shall be registered under this Law without examination or publication.

Chapter VII
Enforcement of Protection of
Exclusive Trademark Rights

Liability for Infringement of Exclusive Trademark Rights

45.—(1) Infringement of exclusive trademark rights incurs liability under the legislation of Georgia.

(2) Where his exclusive rights are infringed the holder of the trademark may apply to the court seeking:

(a) prevention of the acts that infringe his rights;

(b) compensation for damages;

(c) destruction of all labels, pictures, imprints, packaging, packaging materials and advertisements that contain the registered trademark or a copy, semblance or imitation thereof;

(d) destruction of the plates, matrices and printing blocks prepared for making the trademark and, if separation of the trademark from the goods is impossible, destruction of the goods.

Chapter VIII
Transitional Provisions

Applications Filed and Certificates Granted Prior to
the Entry into Force of this Law

46.—(1) Applications for the registration of trademarks filed prior to the entry into force of this Law shall be considered in accordance with Resolution N304 of the Cabinet of Ministers of Georgia of March 16, 1992, “Approving and Enacting the Statute on Trademarks”.

(2) Certificates granted for trademarks registered before this Law enters into force shall remain in force thereafter.

Chapter IX
Final Provisions

Legislation Repealed

47.—(1) On the entry into force of this Law the following shall be considered repealed:

(a) Resolution N304 of the Cabinet of Ministers of Georgia of March 16, 1992, “Approving and Enacting the Statute on Trademarks”.

(b) Resolution N483 “Additional Measures for the Regulation of Trademark Use in Georgia”, approved by the Cabinet of Ministers of Georgia on June 25, 1993.

Entry into Force of the Law

48. This Law shall enter into force three months after its publication.

* English title.
Entry into force:
May 25, 1999.
Source:
Communication from the Georgian authorities.
Note:
English translation furnished by the national authorities and edited by the International Bureau of WIPO.

** Added by the International Bureau of WIPO.

 Loi sur les marques

Loi sur les marques* (de 1999)

TABLE DES MATIÈRES**

Article

Chapitre Ier : Dispositions générales Objet de la loi................................................................ 1er Expressions employées dans la loi ................................ 2 La marque ..................................................................... 3 Motifs absolus de refus à l’enregistrement.................... 4 Motifs relatifs de refus à l’enregistrement..................... 5 Droit exclusif ................................................................ 6 Étendue des droits exclusifs .......................................... 7 Reproduction de la marque dans des ouvrages de référence........................................................................ 8

Chapitre II : Acquisition et maintien en vigueur des droits attachés à la marque Demande d’enregistrement de la marque ...................... 9 Date de dépôt de la demande auprès du Sakpatenti....... 10 Priorité .......................................................................... 11 Examen de la demande d’enregistrement...................... 12 Examen quant à la forme............................................... 13 Examen quant au fond................................................... 14 Publication .................................................................... 15 Opposition à la décision rendue à la suite de l’examen. 16 Enregistrement de la marque......................................... 17 Certificat d’enregistrement de la marque ...................... 18 Inscription des modifications au registre....................... 19 Durée de validité de l’enregistrement ........................... 20 Réenregistrement de la marque ..................................... 21 Taxes............................................................................. 22 Enregistrement des marques à l’étranger ...................... 23

Chapitre III : Usage de la marque et cession des droits découlant de l’enregistrement Usage de la marque ....................................................... 24 Transfert des droits découlant de l’enregistrement de la marque....................................................................... 25 Contrat de licence.......................................................... 26

Chapitre IV : Extinction des droits exclusifs sur la marque Motifs de radiation de l’enregistrement de la marque ... 27 Déclaration de nullité de l’enregistrement .................... 28 Effets de la décision de radiation ou d’annulation de l’enregistrement de la marque ....................................... 29

Chapitre V : Marques collectives Droits attachés à la marque collective ........................... 30 Indication géographique et marque collective............... 31 Règlement d’usage de la marque collective .................. 32 Examen de la demande.................................................. 33 Restrictions de la protection de la marque collective .... 34 Recours ......................................................................... 35 Modification du règlement d’usage de la marque collective....................................................................... 36 Radiation de l’enregistrement de la marque collective.. 37 Nullité fondée sur les motifs absolus de refus de l’enregistrement ............................................................ 38

Chapitre VI : Protection des marques conformément au Protocole relatif à l’Arrangement de Madrid concernant l’enregistrement international des marques Demande d’enregistrement international d’une marque 39 Inscription de l’enregistrement international................. 40 Examen de la demande d’enregistrement international de la marque.................................................................. 41 Publication et recours.................................................... 42

Annulation de la protection pour défaut d’usage........... 43 Transformation d’un enregistrement international en demande nationale......................................................... 44

Chapitre VII : Sanction des droits exclusifs attachés à la marque Responsabilité en cas d’atteinte aux droits exclusifs attachés à la marque ...................................................... 45

Chapitre VIII : Dispositions transitoires Demandes déposées et certificats délivrés avant l’entrée en vigueur de la présente loi............................. 46

Chapitre IX : Dispositions finales Textes abrogés .............................................................. 47 Entrée en vigueur de la présente loi .............................. 48

Chapitre premier Dispositions générales

Objet de la loi

1er. La présente loi régit les rapports liés à l’enregistrement et à la protection des marques de produits, des marques de services et des marques collectives, ainsi qu’à l’usage de ces marques.

Expressions employées dans la loi

2. Aux fins de la présente loi, sauf indication contraire expresse, on entend par

a) “Sakpatenti” une personne morale de droit public qui crée les conditions juridiques d’acquisition des droits des personnes physiques et morales dans le domaine de la propriété intellectuelle;

b) “Convention de Paris” la Convention de Paris pour la protection de la propriété industrielle, signée à Paris le 20 mars 1883, révisée à Stockholm le 14 juillet 1967 et modifiée le 28 septembre 1979;

c) “Protocole de Madrid” le Protocole relatif à l’Arrangement de Madrid concernant l’enregistrement international des marques, signé le 27 juin 1989;

d) “classification internationale” la classification instituée par l’Arrangement de Nice concernant la classification internationale des produits et des services aux fins de l’enregistrement des marques, signé à Nice le 15 juin 1957, révisé à Stockholm le 14 juillet 1967 et à Genève le 13 mai 1977;

e) “certificat” le document délivré au nom du titulaire de l’enregistrement de la marque conformément à la présente loi et confirmant les droits exclusifs du titulaire;

f) “demande” l’ensemble des documents nécessaires à la délivrance d’un certificat, présentés conformément aux conditions prescrites;

g) “déposant” une personne physique ou morale demandant un certificat;

h) “priorité” le privilège dont jouit une demande déposée antérieurement à une autre;

i) “priorité unioniste” la priorité instituée conformément à l’article 4 de la Convention de Paris;

j) “priorité d’exposition” la priorité instituée conformément à l’article 11 de la Convention de Paris;

k) “conseil en brevets” la personne agréée par le Sakpatenti, habilitée à représenter les tiers dans le domaine de la propriété industrielle;

l) “Chambre des recours” l’organe du Sakpatenti chargé de l’examen des litiges concernant l’acquisition des droits sur des objets de propriété industrielle;

m) “association” toute association de producteurs constituée en vertu de la législation de la Géorgie ou de la législation du pays d’origine.

La marque

3. — 1) Une marque est un signe ou une combinaison de signes susceptible de représentation graphique et permettant de distinguer les produits ou services (ci-après “produits”) d’une entreprise de ceux d’autres entreprises.

2) Le signe peut consister en un ou plusieurs mots, y compris les noms patronymiques, en des lettres, des chiffres ou des sons, en un dessin ou modèle, y compris la forme des produits ou de leur conditionnement, ou d’autres éléments de l’emballage, y compris les combinaisons ou nuances de couleurs.

3) La marque est protégée après avoir été enregistrée auprès du Sakpatenti ou sur la base d’un accord international.

4) Les marques notoires sont protégées en Géorgie sans enregistrement, en vertu de l’article 6bis de la Convention de Paris.

Motifs absolus de refus à l’enregistrement

4. — 1) Ne peut être enregistré comme marque un signe ou une combinaison de signes qui

a) n’est pas conforme aux dispositions de l’alinéa 2) de l’article 3 de la présente loi;

b) ne permet pas de distinguer les produits auxquels il se rapporte et

b.a) consiste exclusivement en une indication désignant l’espèce, la qualité, la quantité, les caractéristiques, la valeur, la destination, la provenance géographique, le lieu de vente, l’époque de production ou d’autres caractéristiques des produits, ou qui peut être considéré comme tel;

b.b) est devenu la désignation générique usuelle du type de produit considéré;

b.c) est composé d’un terme ou d’un signe usuel dans le langage professionnel;

c) porte atteinte ou est contraire à la dignité nationale, à des croyances et traditions religieuses ou aux bonnes mœurs;

d) est de nature à tromper le public (sur la nature, la qualité, la provenance géographique ou d’autres caractéristiques des produits);

e) est exclusivement ou en partie constitué de l’emblème national, du drapeau, de l’emblème ou de la dénomination complète ou abrégée d’autres États, de l’emblème d’organisations internationales ou intergouvernementales ou de leur sigle ou dénomination, de poinçons ou signes officiels de contrôle, de garantie et d’essai, de sceaux et récompenses officiels, des dénominations officielles ou historiques, des emblèmes et des drapeaux des territoires constitutifs de la Géorgie, de billets de banque géorgiens ou de leur imitation. Un signe de cette nature peut, avec l’autorisation du Ministère de la culture ou celle du titulaire, être incorporé dans une marque mais ne peut cependant bénéficier de la protection.

2) Ne peuvent être enregistrés comme marques les signes tridimensionnels dont la forme

a) est imposée par la nature du produit;

b) est nécessaire à l’obtention d’un résultat technique.

3) Les dispositions du sous-alinéa b) de l’alinéa 1) ne sont pas applicables si, avant la décision concluant à l’enregistrement, la marque est devenue distinctive pour les produits indiqués dans la demande, du fait d’un usage dans le commerce.

Motifs relatifs de refus à l’enregistrement

5. Une marque n’est pas enregistrée si

a) elle est identique à une marque déjà enregistrée pour les mêmes produits;

b) elle est identique à la marque d’un tiers et les produits sont identiques ou similaires au point qu’il existe un risque de confusion entre les marques, y compris un risque d’association;

c) elle est semblable à la marque d’un tiers et les produits sont identiques ou similaires au point qu’il existe un risque de confusion entre les marques, y compris un risque d’association;

d) elle est identique ou semblable à une marque notoire en Géorgie, à tel point qu’il existe un risque de confusion avec cette marque, y compris un risque d’association; cette disposition est applicable même si les produits visés sont différents;

e) elle est identique ou semblable à une appellation d’origine ou une indication géographique protégée en Géorgie avec laquelle il existe un risque de confusion, y compris un risque d’association;

f) elle est identique à un dessin ou modèle industriel protégé en Géorgie, la présente disposition n’étant cependant pas applicable si l’enregistrement de la marque est demandé par le titulaire du droit exclusif sur ce dessin ou modèle;

g) elle est identique ou semblable à la marque d’un tiers jouissant d’une renommée en Géorgie, et l’usage de cette marque identique ou semblable créerait un avantage injustifié en faveur du déposant ou porterait atteinte à la renommée de la marque protégée; cette règle est applicable même si les produits visés sont différents;

h) elle comprend le nom, le pseudonyme, l’image ou le portrait de personnalités géorgiennes sans le consentement des intéressés ou de leurs héritiers ou, si ces éléments font partie du patrimoine historique et culturel géorgien, sans l’autorisation du Ministère géorgien de la culture;

i) elle comprend le nom de monuments historiques géorgiens ou leur reproduction sans l’autorisation du Ministère de la culture;

j) elle comprend une dénomination commerciale de nature à prêter à confusion.

Droit exclusif

6. — 1) Le droit exclusif du titulaire prend naissance à la date de l’enregistrement de la marque.

2) Le titulaire du droit exclusif peut interdire aux tiers de faire usage, dans la vie des affaires, d’un signe qui

a) est identique à la marque protégée et s’applique à des produits identiques;

b) est identique à la marque protégée et s’applique à des produits similaires, à tel point qu’il existe un risque de confusion, y compris un risque d’association;

c) est semblable à la marque protégée et s’applique à des produits identiques ou similaires, à tel point qu’il existe un risque de confusion entre ces signes, y compris un risque d’association;

d) est identique ou semblable à la marque protégée et que celle-ci jouit d’une renommée en Géorgie, à tel point que l’usage de ce signe conférerait aux tiers un avantage injustifié ou porterait atteinte à la renommée de la marque protégée ou à son pouvoir distinctif.

3) Dans les cas prévus à l’alinéa 2) du présent article, il est interdit :

a) d’apposer une marque protégée sur les produits ou leur conditionnement;

b) d’offrir à la vente, de mettre dans le commerce ou de détenir à ces fins, d’importer ou d’exporter les produits munis du signe en question, excepté s’il s’agit des produits munis d’un signe apposé par le titulaire des droits exclusifs sur la marque;

c) de proposer ou de fournir des services sous le signe;

d) d’utiliser le signe dans les papiers d’affaires ou la publicité.

4) Il est interdit aux tiers, sans l’autorisation du titulaire de la marque,

a) d’apposer un signe identique ou semblable à cette marque sur des conditionnements, labels, étiquettes, etc.;

b) d’offrir à la vente, de mettre dans le commerce, de vendre, de préparer en vue de la vente, d’importer ou d’exporter le matériel d’emballage ou les conditionnements munis de ce signe.

Étendue des droits exclusifs

7. — 1) Le titulaire du droit exclusif sur une marque ne peut interdire à un tiers de faire usage, dans le commerce,

a) de son nom ou de son adresse, s’il coïncide avec la propre marque dudit titulaire;

b) du signe ou d’un ensemble de signes servant à désigner l’espèce, la qualité, la quantité, les caractéristiques, la valeur, la destination, la provenance géographique, le lieu de vente, l’époque de production ou d’autres caractéristiques des produits;

c) de la marque protégée, s’il est nécessaire pour que les produits soient utilisés conformément à leur destination, notamment en tant qu’accessoires ou pièces détachées, à condition que cet usage soit conforme aux pratiques loyales en matière industrielle et commerciale.

2) Le titulaire du droit exclusif sur la marque ne peut interdire à des tiers l’usage de celle-ci pour des produits qui ont été mis dans le commerce directement par le titulaire de cette marque ou avec son consentement.

La présente disposition n’est pas applicable si les caractéristiques des produits sont modifiées ou leur qualité altérée, ou s’il existe d’autres motifs importants d’interdiction.

Reproduction de la marque dans des ouvrages de référence

8. Si la reproduction d’une marque dans un dictionnaire, une encyclopédie ou autre ouvrage de référence donne l’impression qu’elle constitue le terme générique des produits pour lesquels elle est enregistrée, ou pour lesquels son enregistrement est demandé, l’éditeur est tenu, à la demande du titulaire de la marque en question, de faire figurer dans l’édition suivante de l’ouvrage de référence considéré une indication précisant que le signe publié est une marque enregistrée.

Chapitre II Acquisition et maintien en vigueur des droits attachés

à la marque

Demande d’enregistrement de la marque

9. — 1) La demande d’enregistrement est déposée auprès du Sakpatenti par le déposant ou son mandataire.

2) La demande est déposée en géorgien conformément aux conditions prescrites.

3) Le déposant étranger qui n’est pas domicilié en Géorgie ou qui n’a pas d’établissement effectif sur le territoire de la Géorgie doit être représenté auprès du Sakpatenti par un conseil en brevets agréé par ce dernier.

4) La demande ne doit s’appliquer qu’à une seule marque.

5) La demande déposée auprès du Sakpatenti doit contenir :

a) une requête en enregistrement de la marque;

b) le nom complet et l’adresse du domicile élu du déposant;

c) la représentation de la marque;

d) la liste des produits pour lesquels l’enregistrement est demandé; cette liste peut être présentée dans une langue étrangère si une traduction en géorgien en est remise au Sakpatenti dans un délai d’un mois à compter de la date de dépôt de la demande;

e) le nom et l’adresse du mandataire, si c’est lui qui dépose la demande;

f) la demande doit être signée par le déposant ou son mandataire.

6) Toutes les autres indications nécessaires et la liste des pièces à remettre pour examen, ainsi que les conditions et modalités de présentation de ceux-ci, sont précisées par voie réglementaire.

Date de dépôt de la demande auprès du Sakpatenti

10. La date de dépôt de la demande auprès du Sakpatenti est celle de la présentation de celle-ci par le déposant au Sakpatenti, à condition que la demande ainsi présentée remplisse les conditions énoncées aux alinéas 2) et 5) de l’article 9.

Priorité

11. — 1) La priorité de la marque est déterminée par la date de dépôt de la demande, si la taxe de dépôt prescrite est acquittée dans un délai d’un mois au plus tard après ce dépôt. Si

plusieurs marques identiques ont une seule et même date de dépôt, la priorité est déterminée en fonction de la date à laquelle la marque a commencé à être effectivement utilisée.

2) La priorité de la marque peut être déterminée par la date de dépôt d’une première demande dans un État partie à la Convention de Paris (ci-après dénommée “priorité unioniste”), si cette date n’est pas antérieure de plus de six mois à celle du dépôt de la demande auprès du Sakpatenti.

3) Si le déposant a exposé la marque lors d’une exposition internationale officielle ou officiellement reconnue dans un État partie à la Convention de Paris, la date de priorité est celle du premier jour de l’exposition (“priorité d’exposition”), s’il dépose la demande dans les six mois suivant cette date. La priorité unioniste ne prolonge pas le délai de priorité découlant de la priorité d’exposition, et inversement.

4) Le déposant qui souhaite invoquer la priorité unioniste ou la priorité d’exposition est tenu de le notifier au Sakpatenti dans un délai d’un mois à compter de la date de dépôt de la demande et, dans les trois mois suivant la date de dépôt, de présenter les pièces justificatives à l’appui à la revendication de priorité.

5) En cas de revendication d’une priorité unioniste ou d’une priorité d’exposition, la taxe fixée par voie réglementaire doit être acquittée auprès du Sakpatenti dans un délai d’un mois à compter de la date de dépôt de la demande.

Examen de la demande d’enregistrement

12. — 1) Le Sakpatenti examine la demande quant à la forme et quant au fond.

2) Le Sakpatenti peut exiger du déposant les pièces supplémentaires nécessaires à l’examen. Celles-ci doivent lui être remises dans un délai de deux mois à compter de la date de réception de la notification correspondante par le déposant. Si le déposant ne se conforme pas à cette invitation, la demande est considérée comme rejetée.

3) Lorsque la liste des produits contient deux noms ou plus, la demande peut, sur requête du déposant, être divisée en deux demandes ou plus avant l’enregistrement de la marque, les produits et services auxquels se rapportaient la première demande étant répartis entre les nouvelles demandes, après paiement de la taxe de dépôt prescrite. Les demandes divisionnaires conservent la date de dépôt de la première demande.

4) Le Sakpatenti ne donne de renseignements au sujet des demandes d’enregistrement de marques qu’après en avoir déterminé la priorité.

5) Le déposant a le droit

a) d’exiger à tout moment la suspension de l’examen de sa propre demande, pendant trois mois au plus, après avoir acquitté la taxe prescrite;

b) de consulter le dossier de la demande à l’examen et d’en exiger des copies;

c) avant l’établissement de la date de priorité de la demande, remplir, modifier, corriger ou compléter les pièces de la demande; après l’établissement de la date de priorité de la demande, les modifications susmentionnées ne sont possibles qu’après paiement de la taxe prescrite, et jusqu’à l’enregistrement de la marque; si les pièces supplémentaires étendent la liste des produits ou modifient de façon substantielle l’identité du signe présenté, il n’en est pas tenu compte;

d) retirer la demande avant l’enregistrement de la marque.

6) Les modalités d’établissement et de dépôt de la demande, d’examen, d’opposition à la décision d’examen, de sauvegarde des délais de procédure, de prorogation et de renouvellement ainsi que toutes autres règles concernant l’enregistrement des marques sont précisées dans les dispositions réglementaires adoptées en application de la législation géorgienne concernant le dépôt des demandes d’enregistrement de marques et les procédures d’enregistrement y relatives.

Examen quant à la forme

13. — 1) L’examen quant à la forme est effectué dans les deux mois suivant le dépôt de la demande et, si le déposant revendique la priorité unioniste ou une priorité d’exposition, dans le délai prévu à l’alinéa 4) de l’article 11 de la présente loi. Si une notification exigeant le dépôt de pièces supplémentaires a été adressée au déposant, l’examen est suspendu jusqu’à la réception de la réponse à cette notification, mais au plus tard jusqu’à l’expiration du délai prévu à l’alinéa 2) de l’article 12 de la présente loi.

2) L’examen quant à la forme est destiné à vérifier si la demande est établie conformément à la présente loi.

3) Si la demande satisfait aux conditions énoncées aux alinéas 2) et 5) de l’article 9 de la présente loi, un document attestant la date de dépôt de la demande est établi au nom du déposant, avec l’indication du numéro attribué par l’office et une liste des pièces de la demande. Sinon, le déposant est avisé du rejet de la demande, qui doit être motivé.

4) Si la taxe de dépôt n’est pas acquittée dans un délai d’un mois à compter de la date de dépôt de la demande, ou si le montant acquitté est inférieur au montant prescrit pour une classe, le Sakpatenti rejette la demande. Si, dans ce délai d’un mois, le montant acquitté est inférieur au montant exigible pour l’ensemble des classes visées dans la demande, mais suffisant pour une seule classe, l’examen porte sur les classes indiquées par le déposant, ou, en l’absence d’une telle indication, sur le nombre de classes que le montant acquitté suffit à couvrir, dans l’ordre de présentation de celles-ci.

5) À l’issue de l’examen de forme, le Sakpatenti décide, soit d’accepter la demande et de lui attribuer une date de priorité, soit de rejeter la demande, et en avise le déposant.

Examen quant au fond

14. — 1) L’examen quant au fond est effectué dans les six mois suivant la fin de l’examen quant à la forme.

2) L’examen quant au fond permet de déterminer si le signe satisfait aux conditions énoncées aux articles 4 et 5 de la présente loi.

3) À la suite de l’examen quant au fond, le déposant est avisé de la décision d’enregistrement, ou de refus d’enregistrement, de la marque, pour tout ou partie de la liste des produits visés.

Publication

15. — 1) Après s’être prononcé en faveur de l’enregistrement de la marque à la suite de l’examen quant au fond, le Sakpatenti publie, dans un délai d’un mois, les renseignements relatifs à la marque au Bulletin officiel de la propriété industrielle (ci-après dénommé “le bulletin”).

2) Si le déposant invoque le droit prévu à l’alinéa 2) de l’article 16, les renseignements relatifs à la demande sont publiés dans le bulletin dans un délai d’un mois après la décision de la Chambre des recours.

3) Les éléments suivants doivent être publiés au bulletin : une représentation de la marque, le nom et l’adresse du titulaire, la liste des produits, établie selon la classification internationale, pour lesquels l’enregistrement est demandé, et la date de priorité de la marque.

Opposition à la décision rendue à la suite de l’examen

16. — 1) Le déposant peur former opposition à la décision rendue à l’issue de l’examen quant à la forme en saisissant la Chambre des recours dans un délai de trois mois à compter de cette décision.

2) Le déposant peut former opposition à la décision rendue à l’issue de l’examen quant au fond concluant au refus de l’enregistrement de la marque pour tout ou partie de la liste des produits en saisissant la Chambre des recours dans les trois mois suivant cette décision.

3) La décision rendue à l’issue de l’examen quant au fond concluant à l’enregistrement de la marque peut être révisée sur la base de l’article 11 de la présente loi concernant le dépôt auprès du Sakpatenti d’une demande bénéficiant d’une priorité antérieure.

4) Dans les trois mois suivant la date de publication au bulletin des renseignements relatifs à la marque, toute partie intéressée peut former opposition auprès de la Chambre des recours contre la décision concluant à l’enregistrement.

5) La Chambre des recours se prononce deux mois après avoir été saisie.

6) La décision de la Chambre des recours peut être portée devant les tribunaux dans un délai d’un an.

Enregistrement de la marque

17. — 1) Si, après la publication des renseignements relatifs à la marque, la Chambre des recours se prononce, dans un délai de trois mois après avoir été saisie, en faveur de l’enregistrement de la marque, le Sakpatenti inscrit cette marque au registre des marques (ci-après dénommé “le registre”).

2) Le registre contient : une représentation de la marque, les renseignements concernant son titulaire, l’indication de la date de priorité et de la date d’enregistrement de la marque, une liste des produits, groupés selon la classification internationale, pour lesquels la marque est enregistrée, et d’autres indications concernant l’enregistrement.

3) Toute personne intéressée est autorisée, après en avoir fait régulièrement la demande au Sakpatenti, à consulter le registre et, sur paiement de la taxe prescrite, à obtenir un extrait certifié conforme de ce registre.

Certificat d’enregistrement de la marque

18. — 1) Après l’inscription au registre, le Sakpatenti délivre un certificat.

2) Le certificat confirme l’enregistrement d’un signe comme marque, la date de priorité, le droit exclusif du titulaire sur la marque en cause et la durée de validité de cette dernière.

Inscription des modifications au registre

19. — 1) Toute modification des éléments obligatoires aux fins de l’enregistrement prévus à l’alinéa 2) de l’article 17 de la présente loi doit être inscrite au registre à la demande du titulaire ou de son mandataire. Cependant, la modification de la liste des produits ne peut consister à étendre cette dernière. Les modifications entrent en vigueur après l’enregistrement.

2) Les modifications inscrites au registre sont publiées dans la livraison suivante du bulletin.

3) Les modifications sont aussi inscrites sur le certificat.

Durée de validité de l’enregistrement

20. — 1) La durée de validité de l’enregistrement est de 10 ans à compter de la date à laquelle il a été effectué auprès du Sakpatenti.

2) La durée de validité de l’enregistrement de la marque peut être indéfiniment prolongée par périodes consécutives de 10 ans chacune. La prorogation de la durée de validité de l’enregistrement est subordonnée au dépôt d’une requête par le titulaire auprès du Sakpatenti et au paiement de la taxe prescrite au cours de la 10e année de la validité du certificat.

3) La mention de la prorogation de la durée de validité de l’enregistrement est inscrite par le Sakpatenti dans le certificat et dans le registre, et les renseignements pertinents sont publiés dans le bulletin.

Réenregistrement de la marque

21. — 1) À l’expiration d’un délai d’un an après que la durée de validité de l’enregistrement a pris fin, il est interdit de réenregistrer la marque, si ce n’est à la demande du dernier titulaire. Cette disposition est applicable lorsque le titulaire renonce à la marque avant l’expiration de la durée de validité de l’enregistrement. Dans ce cas, le délai d’un an est calculé à compter du jour de la radiation de l’enregistrement de la marque.

2) Dans le cas visé à l’alinéa 1) du présent article, si plusieurs personnes, dont le dernier titulaire, déposent le même jour auprès du Sakpatenti, après l’expiration du délai susmentionné, des demandes se rapportant à une seule et même marque, l’enregistrement est attribué au dernier titulaire.

Taxes

22. L’examen quant à la forme de la demande d’enregistrement, l’examen quant au fond, l’opposition à la décision rendue à l’issue de l’examen, l’enregistrement de la marque, l’enregistrement des modifications, la publication, la délivrance du certificat, la délivrance d’extraits du registre, la sauvegarde des délais de procédure concernant l’enregistrement, le renouvellement et la prorogation de l’enregistrement et tous autres actes concernant la protection juridique de la marque donnent lieu au paiement des taxes fixées par voie réglementaire en vertu de la loi. Le montant des taxes et leurs modalités de paiement sont aussi fixés par voie réglementaire. Périodiquement, le montant des taxes est révisé compte tenu des normes internationales applicables en la matière, des modifications du taux de change de la monnaie nationale et de l’inflation.

Enregistrement des marques à l’étranger

23. Le titulaire de l’enregistrement d’une marque en Géorgie a qualité, sous réserve de l’observation des règles prescrites, pour présenter une demande d’enregistrement de la marque dans un autre pays ou pour en demander l’enregistrement international.

Chapitre III Usage de la marque et cession des droits découlant

de l’enregistrement

Usage de la marque

24. Une marque est réputée être utilisée si elle est apposée sur les produits pour lesquels elle est enregistrée ou sur leur conditionnement, présentée en public à l’occasion d’expositions, reproduite sur des enseignes, des formulaires officiels, des étiquettes, des documents publicitaires, des œuvres publiées ou de toute autre manière, et si elle est utilisée par le titulaire, un preneur de licence, ou un tiers après que le titulaire a cédé son droit. Est aussi assimilé à l’usage de la marque l’usage d’un signe légèrement différent de la marque enregistrée.

Transfert des droits découlant de l’enregistrement de la marque

25. — 1) Après l’enregistrement de la marque, les droits sont transmissibles à d’autres personnes physiques ou morales dans les conditions prévues par la loi.

2) La marque peut être transmise à un tiers avec ou sans l’entreprise qui l’utilise.

3) Le transfert peut s’appliquer à tout ou partie de la liste des produits.

4) Le transfert de l’entreprise emporte celui de la marque, sauf stipulation contraire du contrat de cession.

5) Le contrat de cession de la marque doit être constaté par écrit à peine de nullité.

6) S’il résulte de l’acte de cession que la cession de la marque est de nature à induire les consommateurs en erreur quant aux caractéristiques, à la qualité ou à la provenance géographique des produits pour lesquels elle est enregistrée, le Sakpatenti n’inscrit pas la cession au registre tant qu’il n’a pas obtenu du cessionnaire l’autorisation de retirer de la liste des produits ceux qui sont de nature à prêter à confusion.

7) Après paiement de la taxe prescrite, la cession doit être inscrite au registre et publiée.

8) Le nouveau titulaire ne peut se prévaloir à l’égard des tiers des droits découlant de l’enregistrement tant que les modifications consécutives à la cession de la marque n’ont pas été inscrites au registre.

Contrat de licence

26. — 1) Le droit d’usage d’une marque peut être concédé par le titulaire (donneur de licence) à un tiers (preneur de licence) en vertu d’un contrat de licence. Ce contrat de licence peut porter sur tout ou partie de la liste des produits.

2) La licence peut être exclusive ou non exclusive.

3) Si la nature de la licence n’est pas définie dans le contrat, elle est considérée comme non exclusive. Dans ce cas, le donneur de licence peut utiliser la marque lui-même ou conclure un autre contrat de licence.

4) Sauf stipulation contraire, la licence exclusive interdit au donneur de licence de conclure d’autres contrats de licence et d’utiliser lui-même la marque. Les droits découlant de la licence exclusive sont valables pour toute la durée de validité de l’enregistrement de la marque, sauf stipulation contraire.

5) Le preneur de licence ne peut céder les droits découlant du contrat de licence ni concéder de sous-licences, même si cette interdiction n’est pas expressément prévue au contrat.

6) En cas de violation du contrat de licence, le titulaire de l’enregistrement de la marque peut faire valoir les droits exclusifs qui lui sont reconnus en vertu de la présente loi en ce qui concerne la licence, si cette violation a trait à la durée du contrat, aux modalités d’utilisation de la marque, à la liste des produits pour lesquels la licence a été concédée, au territoire où la marque peut être utilisée, ou à la qualité des produits ou de la prestation de service.

7) Le contrat de licence est enregistré auprès du Sakpatenti et les éléments d’information correspondants publiés au bulletin, après paiement de la taxe prescrite.

8) En cas de violation des droits attachés à la marque, le preneur de licence ne peut intenter d’action en justice qu’avec l’autorisation du titulaire de l’enregistrement de la marque.

9) Le preneur de licence a qualité pour intervenir dans les procédures judiciaires intentées pour violation des droits attachés à la marque, en vue de l’obtention de dommages-intérêts.

10) Le transfert des droits attachés à la marque ou à la licence n’emporte pas celui d’une licence concédée antérieurement au nom d’un tiers.

Chapitre IV Extinction des droits exclusifs sur la marque

Motifs de radiation de l’enregistrement de la marque

27. — 1) L’enregistrement d’une marque est radié par le Sakpatenti

a) si le titulaire lui en fait la demande;

b) à l’expiration de la durée de validité de l’enregistrement, si elle n’a pas été prorogée;

c) en cas de décès du titulaire de l’enregistrement sans héritier ni légataire s’il s’agit d’une personne physique, ou de dissolution s’il s’agit d’une personne morale;

d) sil existe une demande antérieure bénéficiant de la priorité au sens de l’article 11.

2) L’enregistrement de la marque est radiée sur décision du tribunal à la demande d’un tiers

a) si, pendant une période ininterrompue de cinq ans, la marque n’a pas été utilisée pour les produits pour lesquels elle est enregistrée en Géorgie; toutefois, nul ne peut demander la nullité de l’enregistrement de la marque si, entre l’expiration de cette période et la présentation de la demande, la marque a fait l’objet d’un commencement ou d’une reprise d’usage;

b) si la marque est devenue une dénomination générique pour les produits pour lesquels elle a été enregistrée;

c) pour l’un des motifs énoncés à l’article 5 de la présente loi;

d) si, par suite de l’usage qui en est fait par le titulaire ou avec son consentement, la marque est de nature à induire les consommateurs en erreur sur la nature, la qualité, les caractéristiques, la valeur ou la provenance géographique des produits.

3) Si les motifs de radiation de la marque n’existent que pour une partie des produits pour lesquels cette marque est enregistrée, l’enregistrement n’est radié que pour cette partie.

Déclaration de nullité de l’enregistrement

28. — 1) L’enregistrement de la marque peut être déclaré nul par le tribunal à la demande d’un tiers si la marque a été enregistrée en violation de l’article 4 de la présente loi.

2) Lorsque les motifs de nullité de l’enregistrement de la marque n’existent que pour une partie des produits pour lesquels la marque est enregistrée, la nullité de l’enregistrement n’est prononcée que pour cette partie et la décision correspondante est inscrite au registre et publiée au bulletin.

Effets de la décision de radiation ou d’annulation de l’enregistrement de la marque

29. — 1) Si l’enregistrement de la marque est radié conformément à l’article 27 de la présente loi, le titulaire est réputé être déchu des droits découlant de l’enregistrement dès la date de la décision de radiation.

2) Si l’enregistrement de la marque est réputé nul conformément à l’article 27 de la présente loi, les droits qui en découlent sont réputés nuls dès l’origine.

3) Les règles d’indemnisation prévues par le Code civil géorgien sont applicables.

Chapitre V Marques collectives

Droits attachés à la marque collective

30. — 1) La marque collective est un signe ou une combinaison de signes pouvant être protégé comme marque en vertu de l’article 3 de la présente loi, et qui distingue les produits des membres de l’association qui en est titulaire de ceux des tiers, en ce qui concerne des caractéristiques qualitatives ou autres communes.

2) Le titulaire et le demandeur de la marque collective ne peuvent être qu’une association ou une personne de droit public.

3) La marque collective n’est pas transmissible et ne peut faire l’objet d’une licence à un tiers qui n’est pas membre de l’association.

4) Toutes les dispositions de la présente loi sont applicables aux marques collectives, sauf dispositions contraires du chapitre V.

Indication géographique et marque collective

31. — 1) Par dérogation aux restrictions énoncées au sous-alinéa b) de l’alinéa 1) de l’article 4 de la présente loi, est recevable l’enregistrement comme marque collective d’un signe qui désigne le lieu de provenance géographique des produits (localité, région, nom du pays ou autre indication désignant la provenance géographique des produits).

2) L’indication de provenance géographique ne peut être utilisée comme marque collective pour des produits qui ne sont pas originaires de la localité, de la région ou du pays considéré, si cette indication prête à confusion quant à la provenance des produits.

3) Si l’indication de provenance géographique englobe les caractéristiques et qualités particulières des produits, elle ne peut être utilisée comme marque collective que pour les produits ayant effectivement ces caractéristiques et qualités.

4) Les alinéas 2) et 3) du présent article sont applicables aux dénominations, indications et signes semblables à l’indication de provenance géographique.

Règlement d’usage de la marque collective

32. — 1) La demande de marque collective doit satisfaire aux conditions de l’article 9 et doit être accompagnée du règlement d’usage de la marque.

2) Le règlement d’usage de la marque collective précise

a) les nom et adresse de l’association;

b) le nom des membres de l’association et l’adresse de leur domicile élu;

c) le but de l’association;

d) les conditions d’usage de la marque collective et de contrôle de l’emploi qui en est fait;

e) les droits et obligations des membres de l’association en ce qui concerne la violation des droits attachés à la marque collective;

f) la liste des produits et caractéristiques communes auxquels doit s’attacher la marque collective.

3) Si la marque collective comporte une dénomination géographique, le règlement d’usage doit prévoir que toute personne dont les produits sont originaires de la région géographique considérée et qui satisfait aux conditions d’usage de la marque précisées dans ce règlement a qualité pour devenir membre de l’association et utiliser la marque.

4) Toute personne intéressée peut consulter la charte relative à la marque collective.

Examen de la demande

33. Outre l’application des motifs de refus énoncés aux articles 4 et 5, la demande d’enregistrement d’une marque collective peut être rejetée si elle ne satisfait pas aux conditions énoncées aux alinéas 1) et 2) de l’article 30 de la présente loi, sauf au cas où le demandeur, par modification du règlement d’usage, fait en sorte que les motifs de refus à l’enregistrement soient éliminés.

Restrictions de la protection de la marque collective

34. L’enregistrement d’une dénomination géographique comme marque collective n’autorise pas le titulaire à interdire à un tiers d’utiliser cette dénomination dans le commerce si cet usage s’inscrit dans le champ de la concurrence loyale et si le tiers intéressé est fondé à faire usage de cette dénomination.

Recours

35. —1) Sauf disposition contraire du règlement d’usage d’une marque collective, toute personne autorisée à utiliser cette marque a qualité pour intenter une action pour atteinte au droit à l’utilisation de celle-ci, à condition d’obtenir l’autorisation de l’association titulaire de ladite marque.

Modification du règlement d’usage de la marque collective

36. — 1) Le titulaire de l’enregistrement de la marque collective est tenu de notifier au Sakpatenti toute modification apportée au règlement d’usage de cette marque.

2) Toute modification du règlement d’usage d’une marque collective doit s’inscrire dans le cadre des dispositions des articles 31 et 32.

Radiation de l’enregistrement de la marque collective

37. L’enregistrement de la marque collective peut être radié

a) pour les motifs énoncés à l’article 27 de la présente loi;

b) si le titulaire de la marque collective utilise celle-ci en violation du règlement d’usage de cette marque.

Nullité fondée sur les motifs absolus de refus de l’enregistrement

38. Sans préjudice de l’application des motifs visés à l’article 28 de la présente loi, l’enregistrement d’une marque collective peut être considéré comme nul s’il a été effectué en violation des conditions énoncées à l’article 33 de cette même loi. Si les motifs d’annulation ont trait au règlement d’usage de la marque collective, l’enregistrement n’est pas considéré comme nul si le titulaire de la marque modifie ce règlement de telle sorte que les motifs d’annulation se trouvent éliminés.

Chapitre VI Protection des marques conformément au

Protocole relatif à l’Arrangement de Madrid concernant l’enregistrement international des marques

Demande d’enregistrement international d’une marque

39. — 1) Sauf dispositions contraires du chapitre VI de la présente loi ou du Protocole de Madrid, la présente loi s’applique aux marques régies par le Protocole de Madrid.

2) La demande d’enregistrement international de la marque est déposée auprès du Sakpatenti conformément à l’article 3 du Protocole de Madrid.

3) La demande doit être accompagnée d’une traduction en anglais de la liste des produits, groupés selon la classification internationale.

Inscription de l’enregistrement international

40. — 1) Si l’enregistrement international est effectué sur la base d’une demande déposée auprès du Sakpatenti, la date et le numéro de cet enregistrement sont inscrits dans le dossier de la demande.

2) Si l’enregistrement international est effectué sur la base d’un enregistrement accordé par le Sakpatenti, la date et le numéro de l’enregistrement international sont inscrits au registre.

3) Dans l’hypothèse visée à l’alinéa 1) du présent article, la date et le numéro de l’enregistrement international sont inscrits au registre après l’enregistrement de la marque auprès du Sakpatenti.

Examen de la demande d’enregistrement international de la marque

41. — 1) La demande d’enregistrement international de la marque ne donne lieu qu’à un examen quant au fond conformément à l’article 14 de la présente loi.

2) Dans le cas d’une demande d’enregistrement international d’une marque, les termes “refus de l’enregistrement”, “radiation de l’enregistrement” et “annulation de l’enregistrement” sont remplacés, aux articles 14, 27, 28, 37 et 38, par “refus de la protection” et “annulation de la protection”.

Publication et recours

42. — 1) Les données relatives à l’enregistrement international de la marque sont publiées dans la Gazette OMPI des marques internationales publiée par le Bureau international de l’Organisation Mondiale de la Propriété Intellectuelle (OMPI).

2) La date et le numéro de l’enregistrement international sont publiés dans le bulletin dans un délai d’un mois à compter de la décision prise au sujet de l’enregistrement international de la marque à l’issue de l’examen quant au fond.

3) Le délai d’opposition prévu à l’alinéa 4) de l’article 16 de la présente loi est calculé à compter du jour de la publication de la date et du numéro de l’enregistrement international de la marque.

Annulation de la protection pour défaut d’usage

43. Si, en raison du défaut d’usage de la marque, la protection peut être annulée conformément à l’alinéa 2)a) de l’article 27, la date de l’enregistrement international devient la date d’expiration du délai prévu à l’alinéa 2) de l’article 5 du Protocole de Madrid.

Transformation d’un enregistrement international en demande nationale

44. — 1) Lorsque, conformément à l’article 9quinquies du Protocole de Madrid, une demande nationale est déposée sur la base d’un enregistrement international annulé, le déposant doit joindre à la demande le document certifié conforme par le Bureau international de l’OMPI confirmant que, avant son annulation, l’enregistrement international était valable pour la Géorgie.

2) Si, à la date de dépôt de la demande auprès du Sakpatenti, les délais prévus à l’alinéa 2) de l’article 5 du Protocole de Madrid ne sont pas expirés et qu’aucune décision n’a pas été prise quant au refus de la protection, la marque est enregistrée conformément à la présente loi sans examen ni publication.

Chapitre VII Sanction des droits exclusifs attachés à la marque

Responsabilité en cas d’atteinte aux droits exclusifs attachés à la marque

45. — 1) Toute atteinte aux droits exclusifs attachés à la marque entraîne la responsabilité de son auteur dans les conditions définies par la législation de la Géorgie.

2) En cas d’atteinte aux droits exclusifs attachés à la marque, le titulaire peut saisir le tribunal en vue d’obtenir :

a) l’interdiction des actes portant atteinte à ses droits;

b) le versement de dommages et intérêts;

c) la destruction de toutes les étiquettes, images et empreintes et de tous les conditionnements, matériels d’emballage et publicités contenant la marque enregistrée ou la copie ou l’imitation de celle-ci;

d) la destruction des plaques, matrices et clichés destinés à permettre de reproduire la marque et, si la marque est indissociable des produits, la destruction de ceux-ci.

Chapitre VIII Dispositions transitoires

Demandes déposées et certificats délivrés avant l’entrée en vigueur de la présente loi

46. — 1) Les demandes d’enregistrement de marques qui ont été déposées avant l’entrée en vigueur de la présente loi sont examinées conformément à la résolution du Cabinet des ministres de Géorgie N304 du 16 mars 1992 portant approbation et promulgation de la loi sur les marques.

2) Les certificats délivrés pour des marques enregistrées avant l’entrée en vigueur de la présente loi restent valables par la suite.

Chapitre IX Dispositions finales

Textes abrogés

47. — 1) Lors de l’entrée en vigueur de la présente loi, les textes suivants seront réputés abrogés :

a) résolution du Cabinet des ministres de Géorgie N304 du 16 mars 1992 portant approbation et promulgation de la loi sur les marques;

b) résolution N483 portant adoption de mesures complémentaires concernant la réglementation de l’usage des marques en Géorgie, approuvée par le Cabinet des ministres de Géorgie le 25 juin 1993.

Entrée en vigueur de la présente loi

48. La présente loi entre en vigueur trois mois après sa publication.

* Titre anglais : Law on Trademarks. Entrée en vigueur : 25 mai 1999. Source : communication des autorités géorgiennes. Note : traduction du Bureau international de l’OMPI sur la base d’une traduction anglaise fournie par les autorités

géorgiennes.

** Ajoutée par le Bureau international de l’OMPI.

 საქართველოს კანონი სასაქონლო ნიშნების შესახებ

საქართველოს კანონი

სასაქონლო ნიშნების შესახებ

თავი I

ზოგადი დებულებანი

მუხლი 1. კანონის მიზანი

ეს კანონი აწესრიგებს სასაქონლო, მომსახურებისა და კოლექტიური ნიშნების რეგისტრაციასა და დაცვასთან, აგრეთვე მათ გამოყენებასთან დაკავშირებულ ურთი- ერთობებს.

მუხლი 2. კანონში გამოყენებული ტერმინების განმარტება

კანონში გამოყენებულ ტერმინებს აქვთ შემდეგი მნიშვნელობა: ა) ინტელექტუალური საკუთრების ეროვნული ცენტრი „საქპატენტი“

(შემდგომში – საქპატენტი) – საქართველოს საპატენტო კანონით განსაზღვრული საჯარო სამართლის იურიდიული პირი; (28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის გასვლისთანავე.)

ბ) პარიზის კონვენცია _ 1883 წლის 20 მარტს ხელმოწერილი სამრეწველო საკუთრების დაცვის პარიზის კონვენცია (გადასინჯულია სტოკჰოლმში 1967 წლის 14 ივლისს, შესწორებულია 1979 წლის 28 სექტემბერს);

გ) მადრიდის შეთანხმების ოქმი – „1989 წლის 27 ივნისს ხელმოწერილი ნიშნების საერთაშორისო რეგისტრაციის შესახებ მადრიდის შეთანხმების ოქმი; (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

დ) საერთაშორისო კლასიფიკატორი _ 1957 წლის 15 ივნისს ნიცის შეთანხმებით მიღებული და ხელმოწერილი საქონლისა და მომსახურების საერთაშორისო კლასიფიკატორი (გადასინჯულია სტოკჰოლმში 1967 წლის 14 ივლისს, ჟენევაში 1977 წლის 13 მაისს);

ე) მოწმობა _ ამ კანონის შესაბამისად სასაქონლო ნიშნის მფლობელის სახელზე გაცემული დოკუმენტი, რომელიც ადასტურებს მის განსაკუთრებულ უფლებებს;

ვ) განაცხადი - მოწმობის გასაცემად აუცილებელი საბუთების ერთობლიობა, რომელიც ფორმდება დადგენილი მოთხოვნების შესაბამისად;

ზ) განმცხადებელი - ფიზიკური ან იურიდიული პირი, რომელიც ითხოვს მოწმობას;

თ) პრიორიტეტი- უპირატესობა, რომლითაც სარგებლობს განაცხადი მასზე გვიან შეტანილ განაცხადთან შედარებით;

ი) საკონვენციო პრიორიტეტი - პარიზის კონვენციის მე-4 მუხლის თანახმად დადგენილი პრიორიტეტი;

კ) საგამოფენო პრიორიტეტი - პარიზის კონვენციის მე-11 მუხლის თანახმად დადგენილი პრიორიტეტი;

ლ) ამოღებულ იქნეს 28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის გასვლისთანავე.)

მ) სააპელაციო პალატა – „საქპატენტთან“ არსებული სამრეწველო საკუთრების ობიექტებზე უფლების მოპოვებასთან დაკავშირებით წარმოქმნილი დავის განმხილველი ორგანო; (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

ნ) გაერთიანება - მეწარმეთა ნებისმიერი გაერთიანება, რომელიც შექმნილია საქართველოს ან მისი წარმოშობის ქვეყნის მოქმედი კანონმდებლობის შესაბამისად.

ო) სასაქონლო ნიშნის დაუცველი ნაწილი – სასაქონლო ნიშნის ნაწილი, რომელზედაც არ ვრცელდება მფლობელის განსაკუთრებული უფლებები. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

მუხლი 3. სასაქონლო ნიშანი

1. სასაქონლო ნიშანი არის სიმბოლო ან სიმბოლოთა ერთობლიობა, რომელიც გამოისახება გრაფიკულად და განასხვავებს ერთი საწარმოს საქონელს ან/და მომსახურებას მეორე საწარმოს საქონლისა ან/და მომსახურებისაგან (შემდგომ _ სა- ქონელი).

2. სიმბოლო შეიძლება იყოს: სიტყვა ან სიტყვები, აგრეთვე ადამიანის სახელი; ასოები; ციფრები; ბგერები; გამოსახულება; სამგანზომილებიანი ფიგურა, მათ შორის, საქონლის ფორმა ან შეფუთვა ისევე, როგორც საქონლის სხვა გარეგნული გაფორმება ფერის ან ფერთა კომბინაციის გამოყენებით.

3. სასაქონლო ნიშანი დაცულია ”საქპატენტში“ მისი რეგისტრაციის ან საერთაშორისო შეთანხმების საფუძველზე.

4. საქართველოში საყოველთაოდ ცნობილი სასაქონლო ნიშნები დაცულია რეგისტრაციის გარეშე, პარიზის კონვენციის მე-6bis მუხლის შესაბამისად. სასაქონლო ნიშნის საყოველთაოდ ცნობილად აღიარება ხდება „საქპატენტის“ სააპელაციო პალატის ან სასამართლოს მიერ, მისი კომპეტენციის ფარგლებში, დაინტერესებული პირის მოთხოვნით. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

მუხლი 4. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე უარის თქმის აბსოლუტური საფუძვლები (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1

მარტიდან) 1. სასაქონლო ნიშნად არ რეგისტრირდება სიმბოლო ან სიმბოლოთა

ერთობლიობა, რომელიც: ა) არ აკმაყოფილებს ამ კანონის მე-3 მუხლის პირველი პუნქტის მოთხოვნებს;

ბ) წარმოადგენს ერთ არასტილიზებულ (სტანდარტულ) ასოს ან ციფრს, ან ცალკე აღებულ მხოლოდ ერთ ფერს;

გ) არაგანმასხვავებელუნარიანია შესაბამისი საქონლის მიმართ; დ) აღწერილობითია იმ საქონლის მიმართ, რომლისთვისაც მოითხოვება მისი

რეგისტრაცია, შედგება საქონლის მხოლოდ სახეობის, ხარისხის, რაოდენობის, თვისების, ღირებულების, დანიშნულების, გეოგრაფიული წარმოშობის, გასაღების ადგილის, დროის ან საქონლის სხვა მახასიათებლებისაგან ანდა მიჩნეულია ასეთად;

ე) საყოველთაოდ გამოიყენება, როგორც გარკვეული სახის საქონლის გვარეობითი ცნება;

ვ) წარმოადგენს სამოქალაქო ბრუნვაში იმ საქონლისათვის დამახასიათებელ საყოველთაოდ დამკვიდრებულ ტერმინს ან სიმბოლოს, რომლის რეგისტრაციაც მოითხოვება;

ზ) შეურაცხყოფს ან ეწინააღმდეგება ეროვნულ ღირსებებს, რელიგიასა და ტრადიციებს, ზნეობრივ ნორმებს;

თ) შესაძლებელს ხდის, მცდარი წარმოდგენა შეუქმნას მომხმარებელს საქონლის თვისების, ხარისხის, გეოგრაფიული წარმოშობის ან საქონლის სხვა მახასიათებლების შესახებ;

ი) მთლიანად ან რომელიმე შემადგენელი ელემენტით ემთხვევა უცხო ქვეყნის სახელმწიფო გერბს, დროშას, ემბლემას, მის სრულ ან შემოკლებულ სახელწოდებას; საერთაშორისო ან სამთავრობათაშორისო ორგანიზაციის ემბლემას, მის სრულ ან შემოკლებულ სახელწოდებას; ოფიციალურ საკონტროლო, საგარანტიო, სასინჯო დამღას, ნიშანს (მათ შორის, საქონლის შესაბამისობის სასერტიფიკაციო ნიშანს), ბეჭედს, ორდენსა და მედალს; საქართველოს ან მისი ტერიტორიული ერთეულის არსებულ ან ისტორიულ დასახელებას, გერბს, დროშას, ემბლემას, ფულის ნიშანს, ან წარმოადგენს ამ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სიმბოლოების იმიტაციას. ასეთი სიმბოლოები სასაქონლო ნიშანში შედის დაუცველი ნაწილის სახით, თუ არსებობს საქართველოს კულტურის, ძეგლთა დაცვისა და სპორტის სამინისტროს ან მფლობელის თანხმობა მათი გამოყენების თაობაზე.

2. სასაქონლო ნიშნად არ რეგისტრირდება ისეთი მოცულობითი ნიშანი, რომლის ფორმაც:

ა) განპირობებულია მხოლოდ საქონლის თვისებებით; ბ) აუცილებელია ტექნიკური შედეგის მისაღწევად. 3. ამ მუხლის პირველი პუნქტის „გ“, „დ“, „ე“, „ვ“ და „თ“ ქვეპუნქტები არ

გამოიყენება, თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის თაობაზე გადაწყვეტილების გამოტანამდე, სამოქალაქო ბრუნვაში გამოყენების შედეგად, ეს ნიშანი განმასხვავებელ სიმბოლოდ დამკვიდრდა განაცხადში მითითებული საქონლის მიმართ.

მუხლი 5. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე უარის თქმის შედარებითი საფუძვლები (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1

მარტიდაპ( �/p>

სასაქონლო ნიშანი არ რეგისტრირდება, თუ იგი: ა) იმავე საქონლის მიმართ რეგისტრირებული, უფრო ადრინდელი

პრიორიტეტის მქონე სასაქონლო ნიშნის იდენტურია; ბ) მესამე პირის სახელზე რეგისტრირებული, უფრო ადრინდელი

პრიორიტეტის მქონე სასაქონლო ნიშნის იდენტურია, ხოლო საქონელი – იმდენად მსგავსი, რომ ჩნდება ამ სასაქონლო ნიშნების აღრევის, მათ შორის, ასოცირების შედეგად აღრევის შესაძლებლობა;

გ) მესამე პირის სახელზე რეგისტრირებული, უფრო ადრინდელი პრიორიტეტის მქონე სასაქონლო ნიშნის მსგავსია, ხოლო საქონელი – იდენტური ან იმდენად მსგავსი, რომ ჩნდება ამ სასაქონლო ნიშნების აღრევის, მათ შორის, ასოცირების შედეგად აღრევის შესაძლებლობა;

დ) რეგისტრაციაზე განაცხადის შეტანამდე საქართველოში საყოველთაოდ ცნობილი სასაქონლო ნიშნის იდენტური ან იმდენად მსგავსია, რომ ჩნდება მასთან აღრევის, მათ შორის, ასოცირების შედეგად აღრევის შესაძლებლობა. ეს წესი გამოიყენება იმ შემთხვევაშიც, როდესაც საქონლის ჩამონათვალი სხვადასხვაა;

ე) საქართველოში დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის ან ადგილწარმოშობის დასახელების იდენტურია, მსგავსია, შეიცავს მას ან ჩნდება მასთან აღრევის, მათ შორის, ასოცირების შედეგად აღრევის შესაძლებლობა, და სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია მოითხოვება იდენტური ან მსგავსი საქონლისათვის, ანდა ასეთი სასაქონლო ნიშნით სარგებლობით მოხდება დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის ან ადგილწარმოშობის დასახელების რეპუტაციის გამოყენება. ეს ქვეპუნქტი არ გამოიყენება, თუ გეოგრაფიული აღნიშვნა ან ადგილწარმოშობის დასახელება დაუცველი ნაწილის სახით არის ჩართული მისი გამოყენების უფლების მქონე პირის სასაქონლო ნიშანში;

ვ) საქართველოში დაცული, უფრო ადრინდელი პრიორიტეტის მქონე სამრეწველო ნიმუშის იდენტურია, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას ითხოვს ამ სამრეწველო ნიმუშზე განსაკუთრებული უფლების მფლობელი;

ზ) მესამე პირის სახელზე რეგისტრირებული, უფრო ადრინდელი პრიორიტეტის მქონე ისეთი სასაქონლო ნიშნის იდენტური ან მსგავსია, რომელსაც საქართველოში აქვს კარგი რეპუტაცია, და ამ სასაქონლო ნიშნის გამოყენება განმცხადებელს დაუმსახურებლად უქმნის ხელსაყრელ პირობებს ან ზიანს აყენებს დაცული სასაქონლო ნიშნის რეპუტაციას. ეს წესი გამოიყენება იმ შემთხვევაშიც, როდესაც საქონლის ჩამონათვალი სხვადასხვაა;

თ) შეიცავს რეგისტრაციაზე განაცხადის შეტანამდე საქართველოში ცნობილი პიროვნების სახელს, ფსევდონიმს, ფაქსიმილეს, პორტრეტს – ამ პიროვნებასთან ან მის მემკვიდრეებთან შეუთანხმებლად, ხოლო თუ ისინი საქართველოს ისტორიისა და კულტურის კუთვნილებას წარმოადგენს –საქართველოს კულტურის, ძეგლთა დაცვისა და სპორტის სამინისტროს თანხმობის გარეშე;

ი) შეიცავს საქართველოს ისტორიული ძეგლების დასახელებას ან გამოსახულებას – საქართველოს კულტურის, ძეგლთა დაცვისა და სპორტის

სამინისტროს თანხმობის გარეშე.

მუხლი 6. განსაკუთრებული უფლება 1. რეგისტრაციით დაცულ სასაქონლო ნიშანზე მფლობელის განსაკუთრებული

უფლება წარმოიშობა ამ ნიშნის რეგისტრაციის დღიდან. 2. განსაკუთრებული უფლების მქონე პირს შეუძლია აუკრძალოს მესამე პირს,

მისი თანხმობის გარეშე სამოქალაქო ბრუნვაში გამოიყენოს ისეთი ნიშანი, რომელიც განსაკუთრებული უფლების მქონე პირის დაცული სასაქონლო ნიშნის:

ა) იდენტურია და საქონელიც იდენტური; ბ) იდენტურია, ხოლო საქონელი იმდენად მსგავსია, რომ ჩნდება ამ ნიშნების

აღრევის, მათ შორის, ასოცირების შედეგად აღრევის შესაძლებლობა; გ) მსგავსია, ხოლო საქონელი იდენტური ან იმდენად მსგავსია, რომ ჩნდება ამ

ნიშნების აღრევის, მათ შორის, ასოცირების შედეგად აღრევის შესაძლებლობა; დ) იდენტური ან მსგავსია და დაცულია სასაქონლო ნიშნის საქართველოში

კარგი რეპუტაციის გამო, ამ ნიშნის გამოყენება მესამე პირს დაუმსახურებლად უქმნის ხელსაყრელ პირობებს ან ზიანს აყენებს სასაქონლო ნიშნის რეპუტაციას ან მის განმასხვავებელუნარიანობას.

3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, სხვა შესაძლო აკრძალვათა გარდა, იკრძალება:

ა) სასაქონლო ნიშნის დატანა საქონელზე ან მის შეფუთვაზე; ბ) ისეთი საქონლის შეთავაზება, სამოქალაქო ბრუნვაში შეტანა ან საწყობში ამ

მიზნით შენახვა, იმპორტი ან ექსპორტი, რომელიც ნიშანდებულია ამ ნიშნით, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ეს ქმედება ხორციელდება სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების მქონე პირის მიერ ნიშანდებული საქონლით; (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

გ) სასაქონლო ნიშნის გამოყენებით მომსახურების შეთავაზება ან გაწევა; დ) სასაქონლო ნიშნის გამოყენება რეკლამისათვის ან საქმიან ქაღალდებზე. 4. სასაქონლო ნიშნის მფლობელის ნებართვის გარეშე მესამე პირს ეკრძალება: ა) ამ სასაქონლო ნიშნის იდენტური ან მსგავსი ნიშნის დატანა შესაფუთ

საშუალებაზე, ეტიკეტზე და ა.შ.; ბ) ამ სასაქონლო ნიშნის იდენტური ან მსგავსი ნიშნით ნიშანდებული

შესაფუთი მასალის ან შეფუთვის შეთავაზება, მიმოქცევაში შეტანა, გასაღება ან გასაღებისათვის მომზადება, მათი იმპორტი ან ექსპორტი.

მუხლი 7. განსაკუთრებული უფლების ფარგლები 1. სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების მქონე პირს არა აქვს

უფლება აუკრძალოს მესამე პირს სამოქალაქო ბრუნვაში სასაქონლო ნიშნად გამოიყე- ნოს:

ა) საკუთარი სახელი ან მისამართი, თუ ისინი ემთხვევა განსაკუთრებული უფლების მქონე პირის სასაქონლო ნიშანს;

ბ) სიმბოლო ან სიმბოლოთა ერთობლიობა, რომელიც წარმოადგენს საქონლის

სახეობის, ხარისხის, რაოდენობის, თვისების, ღირებულების, დანიშნულების, გეოგრაფიული წარმოშობის, გასაღების ადგილის, დროის ან საქონლის სხვა მახასია- თებლებს;

გ) დაცული სასაქონლო ნიშანი, თუ ის აუცილებელია საქონლის დანიშნულებისამებრ გამოყენებისას, მათ შორის, თუ ამ სასაქონლო ნიშნით ნიშანდებული საქონელი გამოიყენება როგორც შემადგენელი ან სათადარიგო ნა- წილი. ამ შემთხვევაში დაცული სასაქონლო ნიშანი მესამე პირმა უნდა გამოიყენოს სამეწარმეო საქმიანობის კეთილსინდისიერების პრინციპების დაცვით.

2. სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების მქონე პირს არა აქვს უფლება აუკრძალოს მესამე პირს ამ დაცული სასაქონლო ნიშნის გამოყენება ისეთ სა- ქონელზე, რომელიც სამოქალაქო ბრუნვაში შეტანილი იქნა უშუალოდ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მიერ ან მისი ნებართვის საფუძველზე. ეს წესი არ მოქმედებს, თუ საქონლის თვისებები შეიცვალა, ხარისხი გაუარესდა ან არსებობს ამ აკრძალვისათვის სხვა მნიშვნელოვანი საფუძველი.

მუხლი 8. სასაქონლო ნიშნის გამოქვეყნება საცნობარო ლიტერატურაში

თუ სასაქონლო ნიშნის რეპროდუქცია ლექსიკონში, ენციკლოპედიაში ან სხვა საცნობარო ლიტერატურაში ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ სასაქონლო ნიშანი წარმო- ადგენს გვარეობით ცნებას იმ საქონლის მიმართ, რომლისთვისაც იგი რეგისტრირე- ბულია ან მოითხოვება მისი რეგისტრაცია, გამომცემელი, აღნიშნული ნიშნის მფლო- ბელის მოთხოვნით, ვალდებულია ამ საცნობარო ლიტერატურის მომდევნო გამოცე- მებში აღნიშნოს, რომ გამოქვეყნებული სიმბოლო რეგისტრირებულ სასაქონლო ნი- შანს წარმოადგენს.

თავი II

სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების მოპოვება და შენარჩუნება

მუხლი 9. განაცხადი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე 1. განაცხადი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე წარედგინება ”საქპატენტს“

განმცხადებლის ან მისი წარმომადგენლის მიერ. 2. განაცხადი ივსება დადგენილი წესით, ქართულ ენაზე. 3. ამოღებულია (28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის

გასვლისთანავე) 4. განაცხადი ეხება მხოლოდ ერთ სასაქონლო ნიშანს.

5. განაცხადი შეიცავს: ა) თხოვნას სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის შესახებ; ბ) განმცხადებლის სრულ სახელს (სახელწოდებას) და იურიდიულ მისამართს; გ) სასაქონლო ნიშნის გამოსახულებას;

დ) იმ საქონლის ჩამონათვალს, რომლისთვისაც მოითხოვება სასაქონლო ნიშ- ნის რეგისტრაცია. დასაშვებია საქონლის ჩამონათვალის უცხო ენაზე წარდგენა დანართის სახით, რომლის ქართულ ენაზე თარგმანიც ”საქპატენტს“ წარედგინება განაცხადის შეტანის დღიდან ერთი თვის ვადაში;

ე) წარმომადგენლის ვინაობას და მისამართს, თუ განაცხადი შეტანილია წარმომადგენლის მიერ;

ვ) განმცხადებლის ან წარმომადგენლის ხელმოწერას განაცხადზე. 6. განაცხადის ექსპერტიზისათვის აუცილებელი სხვა მონაცემებისა და

საბუთების ნუსხა, მისი წარდგენის ვადები და პირობები განისაზღვრება საქარ- თველოს კანონმდებლობით.

მუხლი 10. განაცხადის ”საქპატენტში“ შეტანის თარიღი განაცხადის ”საქპატენტში“ შეტანის თარიღად ითვლება ”საქპატენტში“ მისი

ჩაბარების დღე, თუ განაცხადი აკმაყოფილებს ამ კანონის მე-9 მუხლის მე-2 და მე-5 პუნქტებით გათვალისწინებულ მოთხოვნებს.

მუხლი 11. პრიორიტეტი 1. პრიორიტეტი სასაქონლო ნიშანზე დგინდება განაცხადის შეტანის

თარიღით, თუ განაცხადზე ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზისათვის დადგენილი საფასური გადაიხდება განაცხადის შეტანიდან არა უგვიანეს ერთი თვისა. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

2. პრიორიტეტი სასაქონლო ნიშანზე შეიძლება დადგინდეს პარიზის კონვენ- ციის მონაწილე სახელმწიფოში პირველი განაცხადის შეტანის თარიღით (საკონვენ- ციო პრიორიტეტი), თუ ამ თარიღიდან განაცხადის ”საქპატენტში“ შეტანის თარიღამ- დე გასულია არა უმეტეს 6 თვისა.

3. პარიზის კონვენციის მონაწილე სახელმწიფოს მიერ მოწყობილ ოფიციალურ ან ოფიციალურად მიჩნეულ საერთაშორისო გამოფენაზე წარდგენილ ექსპონატზე გა- მოყენებული სასაქონლო ნიშნის პრიორიტეტი დგინდება ექსპონატის გამოფენის პირველი დღით (საგამოფენო პრიორიტეტი), თუ გამოფენაზე მისი ჩვენების დღიდან შესაბამისი განაცხადის ”საქპატენტში“ შეტანის თარიღამდე გასულია არა უმეტეს 6 თვისა. საგამოფენო და საკონვენციო პრიორიტეტები ერთმანეთის ვადას არ აგრძე- ლებს.

4. განმცხადებელი, რომელსაც სურს საკონვენციო ან საგამოფენო პრიორიტე- ტით სარგებლობა, ვალდებულია ”საქპატენტში“ განაცხადის შეტანის თარიღიდან ერ- თი თვის ვადაში აცნობოს ამის შესახებ ”საქპატენტს“ და განაცხადის შეტანიდან 3 თვის ვადაში წარადგინოს ასეთი მოთხოვნის უფლების დამადასტურებელი საბუთე- ბი. 5. საკონვენციო ან საგამოფენო პრიორიტეტის მოთხოვნის დადგენილი წესით განსაზღვრული საფასური გადაიხდება განაცხადის ”საქპატენტში“ შეტანიდან ერთი თვის ვადაში.

6. თუ რამდენიმე სასაქონლო ნიშანს დაუდგინდა ერთი და იგივე პრიორიტეტი, უპირატესობა ენიჭება სასაქონლო ნიშანს, რომლის ფაქტობრივი

გამოყენება საქართველოს ტერიტორიაზე უფრო ადრე დაიწყო. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

მუხლი 12. სასაქონლო ნიშნის განაცხადზე ექსპერტიზა 1. სასაქონლო ნიშნის განაცხადზე ”საქპატენტი“ ატარებს ფორმალური მოთ-

ხოვნების ექსპერტიზას და არსობრივ ექსპერტიზას. 2. ”საქპატენტს“ შეუძლია განმცხადებელს მოსთხოვოს ექსპერტიზისათვის სა-

ჭირო დამატებითი მასალა. დამატებითი მასალა ”საქპატენტს“ წარედგინება განმცხა- დებლისათვის შესაბამისი შეტყობინების ჩაბარების დღიდან 2 თვის ვადაში. ამ ვადის დარღვევისას ”საქპატენტი“ გამოიტანს გადაწყვეტილებას განაცხადის გან-ხილვაზე უარის თქმის შესახებ.

3. განაცხადი, რომელიც საქონლის ორ ან მეტ დასახელებას შეიცავს, განმცხა- დებლის მოთხოვნით, სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციამდე შეიძლება გაიყოს ორ ან მეტ განაცხადად პირველ განაცხადში არსებული საქონლის გადანაწილებით თითოეულ განაცხადზე, დადგენილი წესით განსაზღვრული საფასურის გადახდის შემდეგ. გამოყოფილ განაცხადებს უნარჩუნდებათ პირველი განაცხადის შეტანის თა- რიღი.

4. ”საქპატენტი“ სასაქონლო ნიშნის განაცხადებზე ინფორმაციას გასცემს მხოლოდ პრიორიტეტის დადგენის შემდეგ.

5. განმცხადებელს უფლება აქვს: (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

ა) მოითხოვოს ექსპერტიზის ნებისმიერ ეტაპზე საკუთარი განაცხადის განხილვის შეჩერება დადგენილი საფასურის გადახდის შემდეგ. შეჩერების საერთო ვადა არ უნდა აღემატებოდეს 3 თვეს;

ბ) გაეცნოს ექსპერტიზის დროს გამოყენებულ მასალას და მოითხოვოს მისი ასლი;

გ) განაცხადზე პრიორიტეტის დადგენამდე შეავსოს, შეცვალოს, შეასწოროს ან დააზუსტოს განაცხადის მასალა. პრიორიტეტის დადგენის შემდეგ აღნიშნული ცვლილებები დასაშვებია მხოლოდ დადგენილი საფასურის გადახდის შემდეგ, მაგრამ არა უგვიანეს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციისა. ამასთანავე, სასაქონლო ნიშნის ცვლილებისას დასაშვებია მხოლოდ ისეთი უმნიშვნელო ცვლილება, რომელიც არ აფართოებს მისი დაცვის ფარგლებს, ხოლო საქონლის ჩამონათვლის ცვლილებისას დასაშვებია მხოლოდ მისი შეზღუდვა ან დაზუსტება;

დ) გამოითხოვოს განაცხადი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციამდე; ე) დადგენილი საფასურის გადახდის შემდეგ აღადგინოს საქმისწარმოება

განაცხადზე. განაცხადზე საქმისწარმოების აღდგენა დასაშვებია, თუ მისი შეწყვეტა მოხდა განაცხადის მონაცემების გამოქვეყნებამდე, ამ კანონის მე-15 მუხლის შესაბამისად.

6. განაცხადის გაფორმებისა და წარდგენის, ექსპერტიზის, ექსპერტიზის გადაწყვეტილების გასაჩივრების, პროცედურული ვადების შეჩერების, გაგრძელებისა და აღდგენის, აგრეთვე სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციასთან დაკავშირებული სხვა

წესები განისაზღვრება „სასაქონლო ნიშანზე განაცხადის წარდგენისა და რეგისტრაციასთან დაკავშირებული პროცედურების შესახებ“ ინსტრუქციით, რომელსაც საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით გამოსცემს საქპატენტის თავმჯდომარე. (26.10.2010. N3743)

მუხლი 13. განაცხადზე ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზა

1. განაცხადზე ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზა ტარდება განაცხადის შეტანიდან 2 თვის ვადაში, ხოლო თუ განმცხადებელი ითხოვს საკონვენციო ან საგა- მოფენო პრიორიტეტს _ ამ კანონის მე-11 მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებულ ვადაში. თუ განმცხადებელს გაეგზავნა შეტყობინება დამატებითი მასალის მოთხოვ- ნით, ექსპერტიზა ჩერდება შეტყობინებაზე პასუხის მიღებამდე, მაგრამ არა უმეტეს ამ კანონის მე-12 მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული ვადისა.

2. ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზა ადგენს არის თუ არა განაცხადი გაფორმებული ამ კანონის შესაბამისად.

3. თუ განაცხადი აკმაყოფილებს ამ კანონის მე-9 მუხლის მე-2 და მე-5 პუნქტების მოთხოვნებს, განმცხადებლის სახელზე გაიცემა ცნობა განაცხადის შეტა- ნის თარიღის დადგენის შესახებ საკანცელარიო ნომრისა და შეტანილი საბუთების ჩა- მონათვალის მითითებით. წინააღმდეგ შემთხვევაში, განმცხადებელს ეცნობება განაცხადის მასალის მიღებაზე დასაბუთებული უარი.

4. თუ განაცხადის შეტანიდან ერთი თვის ვადაში ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზის დადგენილი წესით განსაზღვრული საფასური არ გადაიხდება ან გა- დახდილი თანხა საქონლის ერთი კლასის წარდგენისათვის დადგენილ თანხაზე ნაკ- ლებია, ”საქპატენტი“ მიიღებს გადაწყვეტილებას განაცხადის განხილვაზე უარის თქმის შესახებ. იმ შემთხვევაში, თუ ამ ვადაში გადაიხდება განაცხადით გათვალისწინებული კლასების წარდგენისათვის დადგენილ თანხაზე ნაკლები, მაგრამ არანაკლებ ერთი კლასის წარდგენისათვის საკმარისი თანხა, ექსპერტიზა ტარდება განმცხადებლის მიერ შერჩეულ კლასებზე, ხოლო ასეთი შერჩევის არარსებობის შემთხვევაში, პირველ იმდენ კლასზე, რამდენისთვისაც საკმარისია გადახდილი საფასური.

5. ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზის საფუძველზე ”საქპატენტი“ გა- მოიტანს გადაწყვეტილებას განაცხადის განსახილველად მიღებისა და პრიორიტეტის დადგენის ან განაცხადის განხილვაზე უარის თქმის შესახებ და აცნობებს განმცხადე- ბელს.

მუხლი 14. არსობრივი ექსპერტიზა

1. არსობრივი ექსპერტიზა ტარდება განაცხადზე ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზის დამთავრებიდან 6 თვის ვადაში.

2. არსობრივი ექსპერტიზა ამოწმებს, არსებობს თუ არა ამ კანონის მე-4 და მე-5 მუხლებით გათვალისწინებული რეგისტრაციაზე უარის თქმის საფუძვლები.

3. არსობრივი ექპერტიზის საფუძველზე განმცხადებელს ეგზავნება გადა- წყვეტილება სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ან რეგისტრაციაზე უარის თქმის შე- სახებ საქონლის მთლიანი ჩამონათვალის ან მისი ნაწილის მიმართ.

მუხლი 15. გამოქვეყნება

1. ”საქპატენტი“ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე არსობრივი ექსპერტიზის დადებითი გადაწყვეტილების მიღებიდან ერთი თვის ვადაში აქვეყნებს განაცხადის მონაცემებს სამრეწველო საკუთრების ოფიციალურ ბიულეტენში (შემდგომში _ ბიულეტენი).

2. თუ განმცხადებელი სარგებლობს ამ კანონის მე-16 მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული უფლებით, ”საქპატენტი“ განაცხადის მონაცემებს აქვეყნებს ბიულეტენში სააპელაციო პალატის მიერ შესაბამისი გადაწყვეტილების გამოტანის დღიდან ერთი თვის ვადაში.

21. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე არსობრივი ექსპერტიზის მიერ საქონლის მთლიანი ჩამონათვლის ან მისი ნაწილის მიმართ გამოტანილ უარყოფით გადაწყვეტილებაზე სასამართლოს კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილების საფუძველზე დადებითი გადაწყვეტილებით შეცვლის შემთხვევაში „საქპატენტი“ განაცხადის მონაცემებს აქვეყნებს ბიულეტენში. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

3. ბიულეტენში ქვეყნდება სასაქონლო ნიშნის გამოსახულება, ცნობები მფლობელის შესახებ და მისამართი, საერთაშორისო კლასიფიკატორის მიხედვით დაჯგუფებული იმ საქონლის ჩამონათვალი, რომლისთვისაც მოითხოვება სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია, სასაქონლო ნიშნის პრიორიტეტი.

4. სასაქონლო ნიშნის განაცხადის გამოქვეყნების დღიდან მის რეგისტრაციამდე განმცხადებელს პირობითად ენიჭება იგივე უფლებები, რომლებიც მას მინიჭებული ექნებოდა რეგისტრაციით. თუ რეგისტრაცია არ განხორციელდება, აღნიშნული უფლებები წარმოქმნილად არ მიიჩნევა. (28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის გასვლისთანავე.))

მუხლი 151. სასაქონლო ნიშნის დაჩქარებული რეგისტრაციის პროცედურა (28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის გასვლისთანავე.)

1. თუ ამ მუხლით სხვა რამ არ არის განსაზღვრული, სასაქონლო ნიშნის დაჩქარებული რეგისტრაციის პროცედურისას გამოიყენება ამ კანონის II თავით დადგენილი წესები.

2. განმცხადებელს სასაქონლო ნიშნის განაცხადის შეტანისას ან განაცხადის შეტანიდან ერთი თვის ვადაში შეუძლია მოითხოვოს განაცხადზე დაჩქარებული ექსპერტიზის ჩატარება.

3. განაცხადს დაჩქარებული ექსპერტიზის ჩატარების მოთხოვნით უნდა ერთოდეს ამ კანონის მე-9 მუხლით განსაზღვრული ყველა საბუთი, წარმომადგენლობის დამადასტურებელი საბუთი, ასეთის არსებობის შემთხვევაში, და გადახდილი უნდა იქნეს სასაქონლო ნიშნის განაცხადზე დაჩქარებული ექსპერტიზისათვის და სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციისათვის დადგენილი საფასური.

4. თუ განმცხადებელს სურს ისარგებლოს ამ კანონის მე-11 მუხლის მე-2 და მე- 3 პუნქტებით ან მადრიდის შეთანხმების ოქმის მე-9quinquies მუხლით განსაზღვრული პრიორიტეტით, განაცხადს დაჩქარებული ექსპერტიზის ჩატარების მოთხოვნით უნდა ერთოდეს პრიორიტეტის მოთხოვნის უფლების დამადასტურებელი საბუთი და გადახდილი უნდა იქნეს პრიორიტეტის მოთხოვნისათვის დადგენილი საფასური.

5. დაჩქარებული ექსპერტიზის ჩატარების მოთხოვნიდან 3 დღის ვადაში საქპატენტი ამოწმებს, აკმაყოფილებს თუ არა განაცხადი ამ მუხლის მე-3 და მე-4 პუნქტების მოთხოვნებს. თუ საგანაცხადო მასალებს აკლია ამ მუხლის მე-3 და მე-4 პუნქტებით გათვალისწინებული რომელიმე საბუთი, განმცხადებელი ვალდებულია 15 დღის ვადაში წარადგინოს აღნიშნული საბუთი. წინააღმდეგ შემთხვევაში საქპატენტი იღებს გადაწყვეტილებას დაჩქარებული ექსპერტიზის ჩატარებაზე უარის თქმის შესახებ და განაცხადს განიხილავს ამ კანონის II თავით დადგენილი წესით.

6. თუ განაცხადი დაჩქარებული ექსპერტიზის ჩატარების მოთხოვნით აკმაყოფილებს ამ მუხლის მე-3 და მე-4 პუნქტების მოთხოვნებს, საქპატენტი 7 სამუშაო დღის ვადაში ამოწმებს, არსებობს თუ არა ამ კანონის მე-4 და მე-5 მუხლებით გათვალისწინებული სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე უარის თქმის საფუძვლები და დადებითი გადაწყვეტილების მიღების შემთხვევაში ახდენს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას სასაქონლო ნიშნების რეესტრში, ბიულეტენში აქვეყნებს მონაცემებს რეგისტრირებული სასაქონლო ნიშნის შესახებ და გასცემს მოწმობას.

7. ბიულეტენში სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მონაცემების გამოქვეყნებიდან 3 თვის ვადაში ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს უფლება აქვს, სააპელაციო პალატაში შეიტანოს საჩივარი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების მოთხოვნით მხოლოდ იმ მოტივით, რომ დარღვეულია ამ კანონის მე-4 და მე-5 მუხლების მოთხოვნები.

8. თუ სასაქონლო ნიშნის დაჩქარებული წესით რეგისტრაციის შემდეგ საქპატენტში შევა უფრო ადრინდელი პრიორიტეტით სარგებლობის უფლების მქონე განაცხადი და დაჩქარებული წესით რეგისტრირებულ სასაქონლო ნიშანთან მიმართებით იარსებებს ამ კანონის მე-5 მუხლით გათვალისწინებული სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე უარის თქმის საფუძველი, საქპატენტი იღებს

გადაწყვეტილებას სასაქონლო ნიშნის დაჩქარებული წესით რეგისტრაციის გაუქმების შესახებ და აქვეყნებს ბიულეტენში. 9. ამ მუხლის მე-8 პუნქტში აღნიშნული სასაქონლო ნიშნის დაჩქარებული წესით რეგისტრაციის გაუქმების შესახებ გადაწყვეტილება საჩივრდება ამ კანონის მე-16 მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული წესით.

მუხლი 16. ექსპერტიზის გადაწყვეტილების გასაჩივრება სააპელაციო პალატაში

1. განმცხადებელს ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზის გადაწყვეტილება განაცხადის განხილვაზე უარის თქმის შესახებ შეუძლია გაასაჩივროს სააპელაციო პა- ლატაში გადაწყვეტილების მიღებიდან 3 თვის ვადაში.

2. განმცხადებელს არსობრივი ექსპერტიზის გადაწყვეტილება სასაქონლო ნიშ- ნის რეგისტრაციაზე უარის თქმის შესახებ საქონლის მთლიანი ჩამონათვალის ან მისი ნაწილის მიმართ შეუძლია გაასაჩივროს სააპელაციო პალატაში გადა- წყვეტილების მიღებიდან 3 თვის ვადაში.

3. ამოღებულია (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან) 4. განაცხადის მონაცემების ბიულეტენში გამოქვეყნებიდან 3 თვის ვადაში

ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს უფლება აქვს სააპელაციო პალატაში გაასაჩივროს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილება მხოლოდ იმ მოტივით, რომ დარღვეულია ამ კანონის მე-4 ან მე-5 მუხლის მოთხოვნები. ამასთანავე, დაუშვებელია სასამართლოს კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილების საფუძველზე სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილების გასაჩივრება სააპელაციო პალატაში იმავე საფუძვლით. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

5. სააპელაციო პალატა საჩივარს იხილავს მისი შეტანის დღიდან 3 თვის ვადაში. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

6. სააპელაციო პალატის გადაწყვეტილება შეიძლება გასაჩივრდეს სასამარ- თლოში.

მუხლი 17. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია

1. თუ ამ კანონის მე-16 მუხლის მე-4 პუნქტით დადგენილ ვადაში სააპელაციო პალატაში არ იქნება შეტანილი სააპელაციო საჩივარი, ან მე-16 მუხლის მე-4 პუნქტის შესაბამისად შეტანილი საჩივრის საფუძველზე სააპელაციო პალატა გამოიტანს გადაწყვეტილებას სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის შესახებ, „საქპატენტი“ ახდენს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას სასაქონლო ნიშნების რეესტრში (შემდგომში – რეესტრი) და მონაცემებს რეგისტრირებული ნიშნის შესახებ აქვეყნებს ბიულეტენში. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

2. რეესტრში შეტანილი იქნება სასაქონლო ნიშნის გამოსახულება, ცნობები მი- სი მფლობელის შესახებ, სასაქონლო ნიშნის პრიორიტეტის თარიღი, სასაქონლო ნიშ-

ნის რეგისტრაციის თარიღი, საერთაშორისო კლასიფიკატორის მიხედვით დაჯგუფებული იმ საქონლის ჩამონათვალი, რომლის მიმართაც რეგისტრირებულია სასაქონლო ნიშანი და რეგისტრაციასთან დაკავშირებული სხვა ინფორმაცია.

3. ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს უფლება აქვს ”საქპატენტში“ სათანადო განცხადების წარდგენის შემდეგ გაეცნოს რეესტრის მონაცემებს და მოითხოვოს დამოწმებული ამონაწერი.

მუხლი 18. მოწმობა სასაქონლო ნიშანზე

1. სასაქონლო ნიშნის რეესტრში რეგისტრაციის შემდეგ ”საქპატენტი“ გასცემს მოწმობას სასაქონლო ნიშანზე.

2. მოწმობით დასტურდება სიმბოლოს რეგისტრაცია სასაქონლო ნიშნად, სასა- ქონლო ნიშნის პრიორიტეტის თარიღი, მფლობელის განსაკუთრებული უფლება აღ- ნიშნულ სასაქონლო ნიშანზე და სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადა.

მუხლი 19. რეესტრში ცვლილებების შეტანა

1. ამ კანონის მე-17 მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული რეგისტრაციისათვის სავალდებულო მონაცემების თითოეული ცვლილება შეტანილი იქნება რეესტრში სასაქონლო ნიშნის მფლობელის ან მისი წარმომადგენლის განცხადების საფუძველზე. ამასთანავე, სასაქონლო ნიშნის ცვლილებისას დასაშვებია მხოლოდ ისეთი უმნიშვნელო ცვლილება, რომელიც არ აფართოებს მისი დაცვის ფარგლებს, ხოლო საქონლის ჩამონათვლის ცვლილებისას დასაშვებია მხოლოდ მისი შეზღუდვა ან დაზუსტება. ცვლილება ძალაშია მხოლოდ მისი რეგისტრაციის შემდეგ. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

2. რეესტრში შეტანილი ცვლილებები ქვეყნდება მომდევნო ბიულეტენში. 3. ცვლილებები შეტანილი იქნება მოწმობაშიც.

მუხლი 20. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადა (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

1. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადა განისაზღვრება 10 წლით და აითვლება „საქპატენტში“ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის დღიდან.

2. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადა შეიძლება გაგრძელდეს ყოველი შემდგომი 10 წლით, გაგრძელების ჯერადობის შეუზღუდავად. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადას აგრძელებს „საქპატენტი“ ამ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მიერ „საქპატენტში“ წარდგენილი განცხადების საფუძველზე, დადგენილი წესით განსაზღვრული საფასურის გადახდის შემდეგ. აღნიშნული განცხადების „საქპატენტში“ წარდგენა და შესაბამისი საფასურის გადახდა წარმოებს რეგისტრაციის მოქმედების ბოლო წლის განმავლობაში.

3. ჩანაწერი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადის

გაგრძელების შესახებ შეტანილი იქნება რეესტრსა და მოწმობაში და ქვეყნდება ბიულეტენში.

4. თუ განცხადება სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადის გაგრძელების მოთხოვნით არ იქნა წარდგენილი „საქპატენტში“ ან საფასური არ იქნა გადახდილი ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ ვადაში, სასაქონლო ნიშნის მფლობელს უფლება აქვს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადის გასვლიდან 6 თვის ვადაში გადაიხადოს აღნიშნული საფასური. ამ ვადის გაშვების შემთხვევაში სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია უქმდება რეგისტრაციის მოქმედების გასვლის დღიდან, მისი აღდგენის უფლების გარეშე და ცნობა ამის შესახებ ქვეყნდება ბიულეტენში.

5. ისეთი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადის გაგრძელება, რომელშიც საქართველოში დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნა ან ადგილწარმოშობის დასახელება დაუცველი ნაწილის სახით არის ჩართული, დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადის გაგრძელების მოთხოვნით განცხადების „საქპატენტში“ წარდგენისას სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მფლობელს აქვს ამ გეოგრაფიული აღნიშვნის ან ადგილწარმოშობის დასახელების გამოყენების უფლება.

6. თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია მისი მფლობელის მოთხოვნით გაუქმდა, რეგისტრაციის აღდგენა დაუშვებელია.

მუხლი 21. ამოღებულია (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

მუხლი 22. საფასური

სასაქონლო ნიშნის განაცხადზე ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზის, არ- სობრივი ექსპერტიზის, ექსპერტიზის გადაწყვეტილების გასაჩივრების, სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის, ცვლილებების რეგისტრაციის, გამოქვეყნების, მოწმობის გაცემის, რეესტრიდან ამონაწერის გაცემის, რეგისტრაციასთან დაკავშირებული პროცედურული ვადების შეჩერების, აღდგენისა და გაგრძელების, აგრეთვე სასაქონ- ლო ნიშნის სამართლებრივ დაცვასთან დაკავშირებული სხვა მოქმედებებისთვის გა- დაიხდება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით განსაზღვრული სა- ფასური. საფასურის ოდენობა და მისი გადახდის პირობები განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით. დასაშვებია საფასურების ოდენობის გადასინჯვა შესაბამისი საერთაშორისო ნორმების, ეროვნული ვალუტის კურსის ცვლილებისა და ინფლაციის გათვალისწინებით.

(მუხლი 22. საფასური (28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის გასვლისთანავე.)

სასაქონლო ნიშნის განაცხადზე ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზის, არსობრივი ექსპერტიზის, დაჩქარებული ექსპერტიზის, პრიორიტეტის მოთხოვნის, ექსპერტიზის გადაწყვეტილების გასაჩივრების, სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის,

ცვლილებების რეგისტრაციის, გამოქვეყნების, მოწმობის გაცემის, რეესტრიდან ამონაწერის გაცემის, რეგისტრაციასთან დაკავშირებული პროცედურული ვადების შეჩერების, აღდგენისა და გაგრძელების, აგრეთვე სასაქონლო ნიშნის სამართლებრივ დაცვასთან დაკავშირებული სხვა მოქმედებებისათვის გადაიხდება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით განსაზღვრული საფასური. საფასურის

ოდენობა განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.)

მუხლი 23. ამოღებულია (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

თავი III

სასაქონლო ნიშნის გამოყენება და სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციიდან გამომდინარე უფლებების გადაცემა

მუხლი 24. სასაქონლო ნიშნის გამოყენება (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

1. სასაქონლო ნიშნის გამოყენებად ითვლება საქართველოს ტერიტორიაზე განხორციელებული ისეთი ქმედებები, როგორიცაა მისი აღბეჭდვა იმ საქონელზე, რომლის მიმართაც ის რეგისტრირებულია, ასევე ამ საქონლის შეფუთვაზე, გამოფენასა და ბაზრობაზე წარმოდგენილ ექსპონატებზე, აბრაზე, ოფიციალურ ბლანკზე, ეტიკეტზე, რეკლამაში, ბეჭდვით გამოცემაში, აგრეთვე სასაქონლო ნიშნის სხვაგვარი გამოყენება მფლობელის, ლიცენზიატის ან მესამე პირის მიერ მფლობელისაგან მინიჭებული უფლების საფუძველზე. სასაქონლო ნიშნის გამოყენებად ითვლება რეგისტრირებული სასაქონლო ნიშნის ნაცვლად მისგან უმნიშვნელოდ განსხვავებული ნიშნის გამოყენებაც.

2. ისეთი სასაქონლო ნიშნების გამოყენება, რომლებშიც საქართველოში დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნა ან ადგილწარმოშობის დასახელება დაუცველი ნაწილის სახით არის ჩართული, დასაშვებია შესაბამისი კომპეტენტური ორგანოს თანხმობით, რაც რეგულირდება საქართველოს კანონმდებლობითა და საერთაშორისო შეთანხმებებით, რომელთა მონაწილეც არის საქართველო.

მუხლი 25. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციიდან გამომდინარე უფლებების გადაცემა

1. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციიდან გამომდინარე უფლებები გადაეცემა სხვა ფიზიკურ ან იურიდიულ პირს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

2. სასაქონლო ნიშანი გადაეცემა სხვა პირს საწარმოსთან ერთად ან მის გარეშე. 3. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციიდან გამომდინარე უფლებების გადაცემა

ითვალისწინებს საქონლის მთლიან ჩამონათვალს ან მის ნაწილს. 4. საწარმოს გადაცემა გულისხმობს სასაქონლო ნიშნის გადაცემასაც, თუ გადა-

ცემის ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული. 5. ხელშეკრულება სასაქონლო ნიშნის გადაცემის შესახებ ფორმდება

წერილობით. წერილობითი ფორმის დაუცველობა იწვევს ხელშეკრულების ბათილობას.

6. თუ „საქპატენტი“ სასაქონლო ნიშნის გადაცემის შესახებ წარდგენილი საბუთების საფუძველზე მიიჩნევს, რომ სასაქონლო ნიშნის გადაცემამ შეიძლება მომხმარებელს მცდარი წარმოდგენა შეუქმნას იმ საქონლის თვისებების, ხარისხის, გეოგრაფიული წარმოშობის, მწარმოებლის ან სხვა მახასიათებლების შესახებ, რომლის მიმართაც ის რეგისტრირებულია, „საქპატენტი“ რეესტრში არ შეიტანს ცნობას გადაცემის შესახებ, ვიდრე არ მიიღებს უფლებამონაცვლის თანხმობას ჩამონათვლიდან შეცდომაში შემყვანი საქონლის ამოღების თაობაზე. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

61. უფლებების გადაცემა სასაქონლო ნიშანზე, რომელშიც საქართველოში დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნა ან ადგილწარმოშობის დასახელება დაუცველი ნაწილის სახით არის ჩართული, დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ უფლებების მიმღებ პირს აქვს ამ გეოგრაფიული აღნიშვნის ან ადგილწარმოშობის დასახელების გამოყენების უფლება. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

7. სასაქონლო ნიშნის გადაცემისას სათანადო ცვლილებები შეიტანება რეესტრში და ქვეყნდება ბიულეტენში დადგენილი საფასურის გადახდის შემდეგ.

8. სასაქონლო ნიშნის ახალ მფლობელს არ შეუძლია გამოიყენოს რეგისტრაციი- დან გამომდინარე უფლებები მესამე პირის წინააღმდეგ, ვიდრე რეესტრში არ შეიტანება სათანადო ცვლილებები სასაქონლო ნიშნის გადაცემასთან დაკავშირებით.

მუხლი 26. სალიცენზიო ხელშეკრულება

1. სასაქონლო ნიშნის გამოყენების უფლება მისმა მფლობელმა (ლიცენზიარმა) შეიძლება მიანიჭოს სხვა პირს (ლიცენზიატს) სალიცენზიო ხელშეკრულებით. სალი- ცენზიო ხელშეკრულება იდება როგორც საქონლის მთლიანი ჩამონათვალის, ისე მისი ნაწილის მიმართ.

2. ლიცენზია არის განსაკუთრებული ან მარტივი. 3. თუ ხელშეკრულებიდან არ ჩანს ლიცენზიის ხასიათი, იგულისხმება

მარტივი ლიცენზია. ამ შემთხვევაში ლიცენზიარის უფლებაა თვითონაც გამოიყენოს სასაქონლო ნიშანი და დადოს სხვა სალიცენზიო ხელშეკრულება.

4. განსაკუთრებული ლიცენზია არ აძლევს ლიცენზიარს უფლებას დადოს სხვა სალიცენზიო ხელშეკრულება და გამოიყენოს სასაქონლო ნიშანი, თუ ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული. განსაკუთრებული ლიცენზიიდან გამომდინარე უფლებები ძალაშია სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის მოქმედების ვადის განმავლობაში, თუ ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის

გათვალისწინებული. 5. ლიცენზიატს ეკრძალება სალიცენზიო ხელშეკრულებიდან გამომდინარე

უფლებების გადაცემა ან ქველიცენზიის გაცემა იმ შემთხვევაში, თუ ეს პირდაპირ არ გამომდინარეობს ხელშეკრულებიდან. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

6. სალიცენზიო ხელშეკრულების დარღვევის შემთხვევაში სასაქონლო ნიშნის მფლობელს უფლება აქვს გამოიყენოს ამ კანონით გათვალისწინებული თავისი განსაკუთრებული უფლებები ლიცენზიატის მიმართ, თუ დარღვევა ეხება ხელშეკრულების ვადას, სასაქონლო ნიშნის გამოყენების ფორმას, იმ საქონლის ჩამონათვალს, რომლისთვისაც გაიცა ლიცენზია, ტერიტორიას, სადაც სასაქონლო ნიშანი შეიძლება იქნეს გამოყენებული, საქონლის ხარისხს. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

7. სასაქონლო ნიშანზე სალიცენზიო ხელშეკრულების დადების ფაქტის რეგისტრაცია წარმოებს ”საქპატენტში“ და შესაბამისი ინფორმაცია ქვეყნდება ბიულეტენში დადგენილი საფასურის გადახდის შემდეგ.

8. სასაქონლო ნიშანზე უფლებების დარღვევის შემთხვევაში ლიცენზიატი აღძრავს სარჩელს მხოლოდ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის თანხმობით.

9. ლიცენზიატს უფლება აქვს მისთვის მიყენებული ზიანის ანაზღაურების მიზნით ჩაერთოს სასაქონლო ნიშანზე უფლებების დარღვევის შესახებ გამართულ სასამართლო პროცესში.

10. სასაქონლო ნიშანზე უფლებების გადაცემა ან ლიცენზია არ ვრცელდება მესამე პირის სახელზე ადრე გაცემულ ლიცენზიაზე.

11. სალიცენზიო ხელშეკრულების დადება ისეთი სასაქონლო ნიშნის თაობაზე, რომელშიც საქართველოში დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნა ან ადგილწარმოშობის დასახელება დაუცველი ნაწილის სახით არის ჩართული, დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ლიცენზიატს აქვს ამ გეოგრაფიული აღნიშვნის ან ადგილწარმოშობის დასახელების გამოყენების უფლება. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

თავი IV

სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დაკარგვა

მუხლი 27. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების საფუძვლები (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1

მარტიდან)

1. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას აუქმებს „საქპატენტი“: ა) სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მოთხოვნით; ბ) სასაქონლო ნიშნის მფლობელი ფიზიკური პირის გარდაცვალების

შემთხვევაში, თუ მას არ დარჩა მემკვიდრე, ან იურიდიული პირის ლიკვიდაციის შემთხვევაში, თუ არ არსებობს უფლებამონაცვლე.

გ) ამ კანონის 151 მუხლის მე-8 პუნქტის საფუძველზე. (28.06.2010. N3159 ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 1 თვის გასვლისთანავე.)

2. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას აუქმებს სასამართლო მესამე პირის მოთხოვნით, თუ:

ა) სასაქონლო ნიშანი არ გამოიყენებოდა უწყვეტად 5 წლის განმავლობაში იმ საქონელზე, რომლის მიმართაც არის ეს ნიშანი რეგისტრირებული საქართველოში. თუ ნიშნის გამოყენება დაიწყო ან განახლდა აღნიშნული ხუთწლიანი ვადის გასვლიდან სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების მოთხოვნის შეტანამდე შუალედში, არავის არ აქვს უფლება, მოითხოვოს სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმება;

ბ) სასაქონლო ნიშანი იქცა გვარეობით ცნებად იმ საქონლისთვის, რომლის მიმართაც ის არის რეგისტრირებული;

გ) სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მიერ ან მისი თანხმობით სასაქონლო ნიშნის გამოყენება მომხმარებელს მცდარ წარმოდგენას უქმნის საქონლის სახეობის, თვისების, ხარისხის, ღირებულების ან გეოგრაფიული წარმოშობის ან სხვა მახასიათებლების შესახებ.

3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტი არ გამოიყენება, თუ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის მიერ სასაქონლო ნიშნის გამოუყენებლობა მისი ნებისაგან დამოუკიდებლად წარმოშობილი გარემოებებით არის განპირობებული. ასეთ გარემოებებად ჩაითვლება, მაგალითად, სასაქონლო ნიშნით დაცულ საქონელთან დაკავშირებით დაწესებული იმპორტის შეზღუდვები ან ხელისუფლების მიერ დადგენილი სხვა მოთხოვნები.

4. თუ სასაქონლო ნიშნის გაუქმების საფუძვლები არსებობს საქონლის რეგისტრირებული ჩამონათვლის ნაწილის მიმართ, რეგისტრაცია უქმდება მხოლოდ ამ ნაწილის მიმართ.

5. საქონლის მთელი ჩამონათვლის ან მისი ნაწილის მიმართ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების შემთხვევაში შესაბამისი ცვლილებები შეიტანება რეესტრში და ცნობა ამის შესახებ ქვეყნდება ბიულეტენში.

მუხლი 28. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობა (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1

მარტიდან) 1. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას ბათილად ცნობს სასამართლო მესამე

პირის მოთხოვნით, თუ: ა) სასაქონლო ნიშანი ამ კანონის მე-4 ან მე-5 მუხლის მოთხოვნათა

დარღვევითაა რეგისტრირებული; ბ) სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია მოხდა არაკეთილსინდისიერი

განზრახვით;

გ) სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია მოხდა პარიზის კონვენციის ერთ-ერთ წევრ ქვეყანაში ამ სასაქონლო ნიშნის მფლობელის წარმომადგენლის ან აგენტის მიერ თავის სახელზე, სასაქონლო ნიშნის მფლობელის ნებართვის გარეშე;

დ) სასაქონლო ნიშანი შეიცავს საფირმო სახელწოდებას, რომელზედაც უფლებები წარმოშობილია სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციაზე განაცხადის შეტანამდე, რის შედეგადაც ჩნდება აღრევის შესაძლებლობა;

ე) ამგვარი რეგისტრაციით ირღვევა მესამე პირის საავტორო უფლებები, რომლებიც წარმოშობილია სასაქონლო ნიშნისათვის დადგენილი პრიორიტეტის თარიღამდე.

2. თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობის საფუძვლები არსებობს საქონლის რეგისტრირებული ჩამონათვლის ნაწილის მიმართ, რეგისტრაცია ბათილად იქნება ცნობილი მხოლოდ ამ ნაწილის მიმართ.

3. საქონლის მთელი ჩამონათვლის ან მისი ნაწილის მიმართ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობის შემთხვევაში შესაბამისი ცვლილებები შეიტანება რეესტრში და ცნობა ამის შესახებ ქვეყნდება ბიულეტენში.

მუხლი 29. სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმების ან ბათილად ცნობის შედეგები (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006

წლის 1 მარტიდან)

1. თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია გაუქმდა ამ კანონის 27-ე მუხლის შესაბამისად, რეგისტრაციით მინიჭებული უფლებები შეწყვეტილად ითვლება რეგისტრაციის გაუქმების შესახებ ჩანაწერის რეესტრში შეტანის დღიდან, თუ სასამართლოს გადაწყვეტილებაში სხვა თარიღი არ იქნება მითითებული.

2. თუ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაცია ბათილად იქნა ცნობილი ამ კანონის 28-ე მუხლის შესაბამისად, რეგისტრაციით მინიჭებული უფლებები შეწყვეტილად ითვლება სასაქონლო ნიშანზე ამ უფლებების წარმოშობის დღიდან, თუ სასამართლოს გადაწყვეტილებაში სხვა თარიღი არ იქნება მითითებული.

3. ზიანის ანაზღაურების საკითხები წესრიგდება საქართველოს კანონმდებლობით.

თავი V

კოლექტიური ნიშანი

მუხლი 30. უფლებები კოლექტიურ ნიშანზე (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

1. კოლექტიური ნიშანი არის სიმბოლო ან სიმბოლოთა ერთობლიობა, რომელიც ამ კანონის მე-3 მუხლით შეიძლება იქნეს დაცული სასაქონლო ნიშნად და რომელიც განასხვავებს კოლექტიური ნიშნის მფლობელი გაერთიანების წევრთა

საქონელს სხვა პირთა საქონლისაგან გეოგრაფიული წარმოშობის, ერთნაირი ხარისხობრივი მახასიათებლების ან სხვა თვისებების მიხედვით.

2. კოლექტიური ნიშნის განმცხადებელი და მფლობელი შეიძლება იყოს მხოლოდ გაერთიანება ან საჯარო სამართლის იურიდიული პირი.

3. აკრძალულია კოლექტიური ნიშნის გადაცემა ან ამ ნიშანზე ლიცენზიის გაცემა.

4. კოლექტიურ ნიშანზე მთლიანად ვრცელდება ამ კანონით გათვალისწინებული წესები, თუ ამ თავით სხვა რამ არ არის განსაზღვრული.

მუხლი 31. გეოგრაფიული წარმოშობის აღნიშვნის გამოყენება კოლექტიურ ნიშნად

1. ამ კანონის მე-4 მუხლის პირველი პუნქტის „დ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული აკრძალვებიდან გამონაკლისის სახით კოლექტიურ ნიშნად დასაშვებია ისეთი სიმბოლოს რეგისტრაცია, რომელიც წარმოადგენს საქონლის გეოგრაფიული წარმოშობის აღნიშვნას (ადგილის, რაიონის, რეგიონის, ქვეყნის სახელი ან სხვაგვარი აღნიშვნა, რომელიც მიუთითებს საქონლის გეოგრაფიულ წარმოშობაზე). (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

2. გეოგრაფიული წარმოშობის აღნიშვნა არ გამოიყენება კოლექტიურ ნიშნად იმ საქონლისათვის, რომელიც არ წარმოიშვა შესაბამის გეოგრაფიულ ადგილზე, რაიონში, რეგიონში, ქვეყანაში, თუ ასეთი აღნიშვნა მცდარ წარმოდგენას ქმნის საქონლის წარმოშობის შესახებ.

3. თუ გეოგრაფიული წარმოშობის აღნიშვნა მიუთითებს საქონლის განსაკუთრებულ თვისებებსა და ხარისხზე, ასეთი აღნიშვნა გამოიყენება კოლექტიურ ნიშნად იმავე წარმოშობის მხოლოდ იმ საქონლისათვის, რომელსაც აქვს შესაბამისი თვისებები და ხარისხი.

4. ამ მუხლის მე-2 და მე-3 პუნქტები აგრეთვე ვრცელდება იმ სახელზე, აღნიშვნასა და ნიშანზე, რომლებიც გეოგრაფიული წარმოშობის აღნიშვნის მსგავსია.

მუხლი 32. კოლექტიური ნიშნის დებულება

1. განაცხადი კოლექტიურ ნიშანზე უნდა აკმაყოფილებდეს ამ კანონის მე-9 მუხლის მოთხოვნებს. განაცხადს თან უნდა დაერთოს კოლექტიური ნიშნის დებულება.

2. კოლექტიური ნიშნის დებულება უნდა შეიცავდეს: ა) გაერთიანების სახელწოდებას; ბ) გაერთიანების წევრთა სახელწოდებასა და იურიდიულ მისამართს; გ) გაერთიანების მიზანს; დ) კოლექტიური ნიშნით სარგებლობისა და მისი გამოყენების კონტროლის

პირობებს; ე) გაერთიანების წევრთა უფლება-მოვალეობებს კოლექტიურ ნიშანზე უფლე-

ბების დარღვევასთან დაკავშირებით; ვ) იმ საქონლის ჩამონათვალსა და ერთიან მახასიათებლებს ან საერთო მაჩვე-

ნებლებს, რომლისთვისაც განკუთვნილია კოლექტიური ნიშანი. 3. თუ კოლექტიური ნიშანი შეიცავს გეოგრაფიულ სახელს, დებულება უნდა

ითვალისწინებდეს, რომ ნებისმიერ პირს, რომლის საქონელი წარმოიშვა აღნიშნულ გეოგრაფიულ რეგიონში და აკმაყოფილებს დებულებით განსაზღვრულ კოლექტიური ნიშნის გამოყენების პირობებს, უფლება აქვს გახდეს გაერთიანების წევრი და ჰქონდეს ამ ნიშნით სარგებლობის უფლება.

4. ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს უფლება აქვს გაეცნოს კოლექტიური ნიშ- ნის დებულებას.

მუხლი 33. კოლექტიურ ნიშანზე განაცხადის ექსპერტიზა (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

კოლექტიურ ნიშანზე განაცხადის არსობრივი ექსპერტიზის დროს ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ მოთხოვნებთან ერთად დგინდება, აკმაყოფილებს თუ არა განაცხადი ამ კანონის 30-ე მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტებით, აგრეთვე 32-ე მუხლით გათვალისწინებულ მოთხოვნებს. ამასთანავე, ექსპერტიზა არ გამოიტანს უარყოფით გადაწყვეტილებას კოლექტიური ნიშნის რეგისტრაციაზე, თუ განმცხადებელი შეასწორებს კოლექტიური ნიშნის დებულებას ისე, რომ რეგისტრაციაზე უარის თქმის საფუძველი აღარ იარსებებს.

მუხლი 34. კოლექტიური ნიშნის დაცვის შეზღუდვა

გეოგრაფიული სახელის კოლექტიურ ნიშნად რეგისტრაცია არ ანიჭებს მის მფლობელს უფლებას, აუკრძალოს მესამე პირს ამ სახელწოდების გამოყენება სამოქალაქო ბრუნვაში, თუ ამით არ ირღვევა კეთილსინდისიერი კონკურენციის ნორმები და მესამე პირს აქვს ამ დასახელების გამოყენების მართლზომიერი საფუძველი.

მუხლი 35. გასაჩივრება

პირს, რომელსაც უფლება აქვს ისარგებლოს კოლექტიური ნიშნით, შეუძლია ამ უფლების დარღვევის თაობაზე სარჩელი შეიტანოს სასამართლოში მხოლოდ კოლექ- ტიური ნიშნის მფლობელი გაერთიანების ნებართვით, თუ კოლექტიური ნიშნის დებულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

მუხლი 36. კოლექტიური ნიშნის დებულებაში ცვლილებების შეტანა

1. კოლექტიური ნიშნის მფლობელი ვალდებულია შეატყობინოს ”საქპატენტს“

კოლექტიური ნიშნის დებულებაში ნებისმიერი ცვლილების შეტანის თაობაზე. 2. კოლექტიური ნიშნის დებულების ცვლილებისას გათვალისწინებულ უნდა

იქნეს ამ კანონის 31-ე და 32-ე მუხლების მოთხოვნები.

მუხლი 37. კოლექტიური ნიშნის რეგისტრაციის გაუქმება

კოლექტიური ნიშნის რეგისტრაცია უქმდება: ა) ამ კანონის 27-ე მუხლის შესაბამისად; ბ) თუ კოლექტიური ნიშნის მფლობელი ამ ნიშანს იყენებს კოლექტიური

ნიშნის დებულების დარღვევით.

მუხლი 38. კოლექტიური ნიშნის რეგისტრაციის ბათილად ცნობა რეგისტრაციაზე უარის თქმის აბსოლუტური საფუძვლების გამო

ამ კანონის 28-ე მუხლით გათვალისწინებული საფუძვლების გარდა, კოლექ- ტიური ნიშნის რეგისტრაცია ბათილად იქნება ცნობილი, თუ ის რეგისტრირებული იყო ამ კანონის 33-ე მუხლის მოთხოვნათა დარღვევით. თუ ბათილად ცნობის საფუძ- ველია კოლექტიური ნიშნის დებულება, ის ბათილად აღარ იქნება ცნობილი, თუ კო- ლექტიური ნიშნის მფლობელი 2 თვის განმავლობაში იმ დღიდან, როდესაც მისთვის ცნობილი გახდა ამ ცვლილების შეტანის აუცილებლობის შესახებ, შეასწორებს დებულებას ისე, რომ ბათილად ცნობის საფუძველი აღარ იარსებებს.

თავი VI სასაქონლო ნიშნების დაცვა მადრიდის შეთანხმების ოქმის მიხედვით

(20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

მუხლი 39. განაცხადი სასაქონლო ნიშნის საერთაშორისო რეგისტრაციაზე (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

1. ეს კანონი ვრცელდება იმ სასაქონლო ნიშნებზე, რომელთა დაცვა მოითხოვება მადრიდის შეთანხმების ოქმის მიხედვით, თუ ამ ოქმით ან კანონის ამ თავით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

2. განაცხადი სასაქონლო ნიშნის საერთაშორისო რეგისტრაციაზე მადრიდის შეთანხმების ოქმის მე-3 მუხლის თანახმად შეტანილი უნდა იქნეს „საქპატენტში“. 3. განაცხადს უნდა დაერთოს საერთაშორისო კლასიფიკატორის მიხედვით დაჯგუფებული ჩამონათვლის თარგმანი ინგლისურ ენაზე.

მუხლი 40. ჩანაწერი საერთაშორისო რეგისტრაციის შესახებ

1. თუ საერთაშორისო რეგისტრაცია წარმოებს ”საქპატენტში“ შეტანილი

განაცხადის საფუძველზე, საერთაშორისო რეგისტრაციის თარიღი და ნომერი შეტანილი იქნება განაცხადის მონაცემებში.

2. თუ საერთაშორისო რეგისტრაცია წარმოებს ”საქპატენტში“ სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის საფუძველზე, საერთაშორისო რეგისტრაციის თარიღი და ნომერი შეტანილი იქნება რეესტრში.

3. თუ საერთაშორისო რეგისტრაცია წარმოებს ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, საერთაშორისო რეგისტრაციის თარიღი და ნომერი შეტანილი იქნება რეესტრში სასაქონლო ნიშნის ”საქპატენტში“ რეგისტრაციის შემდეგ.

მუხლი 41. მადრიდის შეთანხმების ოქმის მიხედვით საერთაშორისო რეგისტრაციის საფუძველზე საქართველოზე

გავრცელებული სასაქონლო ნიშნის ექსპერტიზა (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

1. სასაქონლო ნიშანზე, რომლისთვისაც საქართველოში დაცვის მინიჭება მოითხოვება მისი საერთაშორისო რეგისტრაციის საფუძველზე მადრიდის შეთანხმების ოქმის მიხედვით (შემდეგში – საერთაშორისო სასაქონლო ნიშანი), ტარდება მხოლოდ არსობრივი ექსპერტიზა.

2. ამ კანონის I–V თავებში გამოყენებული ტერმინის „რეგისტრაცია“ ნაცვლად საერთაშორისო სასაქონლო ნიშნებთან მიმართებაში გამოყენებულ იქნეს ტერმინი „დაცვა“.

მუხლი 42. გამოქვეყნება და გასაჩივრება

1. სასაქონლო ნიშნის საერთაშორისო რეგისტრაციის მონაცემები ქვეყნდება ინტელექტუალური საკუთრების მსოფლიო ორგანიზაციის (ისმო) საერთაშორისო ბიუროს ჟურნალში.

2. საერთაშორისო სასაქონლო ნიშნისათვის საქართველოში დაცვის მინიჭების თაობაზე დადებითი გადაწყვეტილების გამოტანის შემთხვევაში, ბიულეტენში გადაწყვეტილების მიღებიდან ერთი თვის ვადაში დამატებით ქვეყნდება საერთაშორისო რეგისტრაციის თარიღი და ნომერი. (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

3. ამ კანონის მე-16 მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებული გასაჩივრების ვადა აითვლება სასაქონლო ნიშნის საერთაშორისო რეგისტრაციის თარიღისა და ნომრის ბიულეტენში გამოქვეყნების დღიდან.

მუხლი 43. ამოღებულია (20.12.2005 N 2380 ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

მუხლი 44. ეროვნული განაცხადის წარდგენა გაუქმებული საერთაშორისო რეგისტრაციის საფუძველზე (20.12.2005 N 2380

ძალაშია 2006 წლის 1 მარტიდან)

1. გაუქმებული საერთაშორისო რეგისტრაციის საფუძველზე მადრიდის შეთანხმების ოქმის მე-9quinquies მუხლის შესაბამისად ეროვნულ განაცხადთან ერთად განმცხადებელმა უნდა წარადგინოს ინტელექტუალური საკუთრების მსოფლიო ორგანიზაციის საერთაშორისო ბიუროს მიერ დამოწმებული საბუთი, რომლითაც დასტურდება, რომ საერთაშორისო რეგისტრაცია გაუქმებამდე ვრცელდებოდა საქართველოზე.

2. თუ ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებული ეროვნული განაცხადის „საქპატენტში“ შეტანის დღისათვის „საქპატენტის“ მიერ მიღებულია გადაწყვეტილება შესაბამისი საერთაშორისო სასაქონლო ნიშნისათვის დაცვის მინიჭების თაობაზე, ეროვნულ განაცხადს არსობრივი ექსპერტიზა არ უტარდება.

3. თუ საერთაშორისო რეგისტრაციის გაუქმების დღისათვის საერთაშორისო სასაქონლო ნიშანს საქართველოში მინიჭებული ჰქონდა დაცვა, „საქპატენტი“ ამ მუხლის პირველ პუნქტში მითითებულ ეროვნულ განაცხადზე ატარებს მხოლოდ ფორმალური მოთხოვნების ექსპერტიზას, რის შემდეგაც ახდენს რეესტრში სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციას და მონაცემებს რეგისტრირებული ნიშნის შესახებ აქვეყნებს ბიულეტენში.

თავი VII

სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დაცვის უზრუნველყოფა

მუხლი 45. პასუხისმგებლობა სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დარღვევისათვის

1. სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დარღვევა იწვევს პასუხის- მგებლობას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

2. სასაქონლო ნიშანზე განსაკუთრებული უფლების დარღვევის შემთხვევაში სასაქონლო ნიშნის მფლობელს უფლება აქვს მიმართოს სასამართლოს და მოითხო- ვოს:

ა) თავისი უფლების დამრღვევი ქმედების შეწყვეტა; ბ) მიყენებული ზიანის ანაზღაურება; გ) ყველა იმ გამოსახულების, ეტიკეტის, ანაბეჭდის, შეფუთვის, შესაფუთი მა-

სალისა და სარეკლამო განცხადების განადგურება, რომელიც შეიცავს რეგისტრირე- ბულ სასაქონლო ნიშანს, წარმოადგენს მის ასლს ან იმიტაციას;

დ) სასაქონლო ნიშნის დასამზადებლად განკუთვნილი კლიშეების, მატრიცე- ბის, ხოლო თუ სასაქონლო ნიშნის საქონლისაგან განცალკევება შეუძლებელია, თვით ამ საქონლის განადგურებაც კი.

თავი VIII

გარდამავალი დებულებანი

მუხლი 46. ამ კანონის ძალაში შესვლამდე შეტანილი განაცხადი და გაცემული მოწმობა

1. განაცხადი სასაქონლო ნიშნის რეგისტრაციის თაობაზე, რომელიც შეტანილი იქნა ამ კანონის ამოქმედებამდე, განიხილება ”სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ დებულების დამტკიცებისა და სამოქმედოდ შემოღების თაობაზე“ საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის 1992 წლის 16 მარტის N304 დადგენილების მიხედვით.

2. ამ კანონის ძალაში შესვლამდე რეგისტრირებულ სასაქონლო ნიშანზე გაცე- მული მოწმობა ძალაშია ამ კანონის ამოქმედების შემდეგაც.

თავი IX

დასკვნითი დებულებანი

მუხლი 47. ძალადაკარგული ნორმატიული აქტები

კანონის ამოქმედებისთანავე ძალადაკარგულად ჩაითვალოს: ა) ”სასაქონლო ნიშნების შესახებ“ დებულების დამტკიცებისა და სამოქმედოდ

შემოღების თაობაზე“ საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის 1992 წლის 16 მარტის N 304 დადგენილება.

ბ) ”საქართველოს რესპუბლიკაში სასაქონლო ნიშნის (ნიშანდების) გამოყენების მოწესრიგების დამატებით ღონისძიებათა შესახებ“ საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრთა კაბინეტის 1993 წლის 25 ივნისის N 483 დადგენილება.

მუხლი 48. კანონის ამოქმედება

ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებიდან 3 თვის გასვლისთანავე.

საქართველოს პრეზიდენტი ედუარდ შევარდნაძე.

თბილისი, 1999 წლის 5 თებერვალი. N 1795 -IIს


Législation Est remplacé(e) par (5 texte(s)) Est remplacé(e) par (5 texte(s))
Traités Se rapporte à (4 documents) Se rapporte à (4 documents) Référence du document de l'OMC
IP/N/1/GEO/T/1
Aucune donnée disponible

N° WIPO Lex GE002