WIPO Arbitration and Mediation Center

UITSPRAAK GESCHILLENBESLECHTER

Maximum Group B.V. v. Rendel van den Heuvel / R van den Heuvel / Privacy Protected by Hostnet / Rendel van den Heuvel, Rebin Beheer

Zaaknr. DNL2019-0033

1. Partijen

De Eiser is Maximum Group B.V., Nederland, vertegenwoordigd door Vasteland Advocaten, Nederland.

De Verweerder is Rendel van den Heuvel / R van den Heuvel / Privacy Protected by Hostnet / Rendel van den Heuvel, Rebin Beheer, Nederland, vertegenwoordigd door ABC Advies, Nederland.

2. De Domeinnamen

De onderhavige domeinnamen <maximum-cleaningenservices.nl>, <maximum-eventsecurity.nl>, <maximum-groep.nl>, <maximumgroep.nl>, <maximumgroup.nl>, <maximum-medical.nl>, <maximummedical.nl> en <maximum-security.nl> zijn geregistreerd bij SIDN via DataCT B.V.

De onderhavige domeinnaam <maximumeventsecurity.nl> is geregistreerd bij SIDN via Hostnet B.V.

De onderhavige domeinnaam <maximum-group.nl> is geregistreerd bij SIDN via TransIP Group.

De onderhavige domeinnamen <maximumdogsecurity.nl> en <maximumfire.nl> zijn geregistreerd bij SIDN via MEDISO Internet Services.

Deze domeinnamen zullen hierna gezamenlijk als de “Domeinnamen” worden aangeduid.

Aanvankelijk maakte ook de domeinnaam <maximumsecurity.nl> onderdeel uit van de Eis. Per e-mail van 26 augustus 2019 bevestigde Eiser dat deze domeinnaam geen onderdeel meer uitmaakt van de huidige procedure.

3. Geschiedenis van de Procedure

De Eis is ingediend bij het WIPO Arbitration and Mediation Center (het “Instituut”) op 8 augustus 2019. Het Instituut heeft op dezelfde dag per e-mail een verificatieverzoek aan SIDN gestuurd met betrekking tot de onderhavige Domeinnamen. In antwoord hierop heeft SIDN op 9 augustus 2019 per e-mail de domeinnaamhouder en zijn contactgegevens vrijgegeven die verschillen van de in de aanvankelijk ingediende eis genoemde verweerder. Op 12 augustus 2019 heeft het Instituut deze informatie per e-mail aan Eiser overgelegd met het verzoek de Eis aan te passen. In antwoord op deze melding van het Instituut, heeft Eiser op 20 augustus 2019 een aanpassing van de Eis ingediend. Het Instituut heeft vastgesteld dat de Eis en de aanpassing van de Eis voldoen aan de formele vereisten van de Geschillenregeling voor .nl-domeinnamen (de “Regeling”).

Overeenkomstig de artikelen 5.1 en 16.4 van de Regeling heeft het Instituut de Verweerder formeel op de hoogte gesteld van de Eis en is de procedure op 28 augustus 2019 aangevangen. In overeenstemming met artikel 7.1 van de Regeling was de laatste datum voor het indienen van het Verweerschrift 17 september 2019. In de periode van 12 en 28 augustus 2019 ontving het Instituut meerdere e-mails van Verweerder. Het Verweerschrift is bij het Instituut ingediend op 16 september 2019.

Op 19 september 2019 heeft SIDN het mediation proces aangevangen. Op 8 oktober 2019 heeft SIDN Partijen bevestigd dat het geschil niet door middel van het mediation proces is opgelost.

Het Instituut heeft Richard C.K. van Oerle op 30 oktober 2019 benoemd als Geschillenbeslechter in deze zaak. De Geschillenbeslechter stelt vast dat de Geschillenbeslechter correct is benoemd. De Geschillenbeslechter heeft de Verklaring van Onpartijdigheid en Onafhankelijkheid aan het Instituut overgelegd, zoals vereist overeenkomstig artikel 9.2 van de Regeling.

4. Feitelijke achtergrond

Eiser is op 29 april 2014 opgericht. Tot 1 juni 2019 waren Rebin Beheer B.V. en LeNroy Beheer B.V. ieder voor de helft aandeelhouder van Eiser. Per die datum heeft LeNRoy Beheer B.V. de door Rebin Beheer B.V. in Eiser gehouden aandelen overgenomen.

De heer R. van den Heuvel is enig aandeelhouder en enig bestuurder van Rebin Beheer B.V.

De aandelenoverdracht werd verricht ter uitvoering van een op 13 mei 2019 tussen Partijen gesloten vaststellingsovereenkomst (hierna, in navolging van Partijen, te noemen de “VSO”). In deze overeenkomst werd – kort gezegd – de ontvlechting van de samenwerking tussen Partijen geregeld. De Domeinnamen worden in de VSO niet genoemd. Art 8 slot van de VSO luidt: “…Partijen zullen daarbij behoudens het hiervoor is overeengekomen geen aanspraak maken op andere rechten en verlenen elkaar over en weer finale kwijting”.

5. Stellingen van Partijen

A. Eiser

Eiser stelt rechthebbende te zijn op de handelsnamen “Maximum Medical”, “Maximum Cleaning Services”, “Maximum Event Security” en “Maximum Security” en dat de Domeinnamen hiermee overeenstemmen. Eiser is enig aandeelhouder van Maximum Medical B.V., Maximum Cleaning Services B.V., Maximum Event Security B.V. en Maximum Security B.V.

Eiser en Verweerder waren voorheen beiden aandeelhouder in Eiser en de Domeinnamen zijn in deze samenwerking ingezet voor de vennootschap. Eiser is de rechthebbende op de Domeinnamen. Verweerder, was immers slechts aandeelhouder van Eiser tot 1 juni 2019.

Door middel van de VSO is de samenwerking tussen partijen beëindigd. Gezien de beëindigde samenwerking diende Verweerder het gebruik van de Domeinnamen per 1 juni 2019 te staken.

Verweerder heeft geen recht op of legitiem belang bij de Domeinnamen. Het woord “Maximum” komt alleen voor in de handelsnaam van Eiser en de aan haar gelieerde vennootschappen en niet in de handelsnaam van Verweerder.

De registratie en/of het gebruik van de betreffende Domeinnaam is te kwader trouw. Verweerder claimt de Domeinnamen terwijl het duidelijk is dat de Domeinnamen toebehoren aan Eiser en aan de aan haar gelieerde vennootschappen. Eiser stelt dat Verweerder, na een in 2018 tussen Partijen ontstaan conflict, de tenaamstellingen van de Domeinnaam heeft gewijzigd zodat deze op naam van Verweerder kwamen te staan. De Domeinnamen zijn derhalve op basis van een bestaand conflict door Verweerder te kwader trouw geregistreerd. De heer R. van den Heuvel heeft Eiser benadeeld c.q. willen benadelen. De door Verweerder in februari 2019 doorgevoerde wijzigingen in de tenaamstelling hebben plaatsgevonden om Eiser en de aan haar gelieerde vennootschappen te beletten de Domeinnamen te gebruiken. Voor de registraties werd jaarlijks een factuur aan Eiser gestuurd, die deze ook betaalde.

Het opnemen in de VSO van de Domeinnamen was niet nodig aangezien Eiser rechthebbende is op deze Domeinnamen. Ook andere roerende zaken waarvan Eiser eigenaar is, zijn niet genoemd. In de VSO werden enkel de roerende zaken genoemd die zijn meegegaan met Rebin Beheer B.V.

B. Verweerder

Verweerder verzet zich allereerst tegen de gewijzigde Eis omdat deze te laat is ingediend.

Verweerder stelt voorts dat hij altijd contactpersoon en contractpartij is geweest voor de Domeinnamen. De heer Van den Heuvel was 50% aandeelhouder en zelfstandig bestuurder in Eiser. Bij de toetreding van de heer Van den Heuvel als aandeelhouder heeft hij de Domeinnamen (waarvan hij reeds eigenaar was) meegenomen en ingezet voor het bedrijf.

Verweerder betwist dat de betaling van kosten door Eiser iets zegt over wie eigenaar/rechthebbende is met betrekking tot de Domeinnamen. LeNroy Beheer B.V. en Verweerder waren voorheen beiden aandeelhouder in Eiser. De Domeinnamen zijn ingezet voor de vennootschap, maar de eigendom is nooit aan Eiser overgedragen.

Eiser en Verweerder hebben ter beëindiging van hun samenwerking de VSO gesloten. Daarin worden specifieke zaken genoemd, maar de Domeinnamen komen daarin niet voor. Partijen zijn daarin overeengekomen elkaar finale kwijting te verlenen en geen aanspraak te maken op andere rechten. Eiser handelt in strijd met de VSO door nu alsnog aanspraak op de Domeinnamen te maken.

Verweerder betwist dat Eiser rechten kan ontlenen aan de naam “Maximum”. “Maximum” is volgens Verweerder een te algemene bewoording ombeschermd te zijn. Voorts maakt een inschrijving in het Nederlandse handelsregister niet dat Eiser rechthebbende wordt op de Domeinnamen. Voor zover Verweerder weet heeft Eiser geen merkenrechten.

Verweerder heeft wel degelijk belang bij de Domeinnamen. Rendel van den Heuvel is middels zijn vennootschap Rebin Beheer B.V. eigenaar van een beveiligingsbedrijf.

Verweerder is bereid om tegen betaling afstand te doen van de Domeinnamen en heeft dat Eiser aangeboden.

6. Oordeel en bevindingen

Verweerder verzet zich allereerst tegen acceptatie van de gewijzigde eis, omdat deze vóór 17 augustus 2019 ingediend had moeten worden maar pas op 20 augustus 2019 is ingediend.

De Geschillenbeslechter passeert dit verweer. De procedure is pas daarna (op 28 augustus 2019) aangevangen en Verweerder heeft vervolgens de gebruikelijke termijn voor het indienen van een verweerschrift gehad. Verweerder is door de termijnoverschrijding niet benadeeld in zijn verdediging.

De Geschillenbeslechter wijst erop dat de Regeling is bedoeld om eisers een efficiënte en effectieve procedure te bieden tegen duidelijke gevallen van domeinnaamkaping. In dit verband verwijst de Geschillenbeslechter onder meer naar Vliegtickets.nl B.V. v. E-Pepper AG, WIPO Zaaknr. DNL2011-0055:

“[D]e Regeling is gebaseerd op de Uniform Domain Name Dispute Resolution Policy (“UDRP”) […,] een procedure om evidente gevallen van domeinnaamkaping (cybersquatting) op een effectieve en efficiënte wijze tegen relatief beperkte kosten aan te pakken. Hoewel de Regeling een wat ruimere strekking heeft dan de UDRP – onder meer omdat de Regeling naast merken ook rechten op (handels)namen beschermt – heeft de Regeling hetzelfde oogmerk. De procedure is daarop toegesneden en biedt partijen één schriftelijke kans hun zaak te bepleiten. Dat betekent dat niet alle domeinnaamgeschillen onder de Regeling kunnen worden beslecht, maar dat in een voorkomend geval het beoordelingskader van het civiele (proces-)recht – en dus de civiele rechter – meer geëigend kan zijn om een domeinnaamgeschil te beslechten. Dat kan zich voordoen als het geschil ook civielrechtelijke elementen heeft, bijvoorbeeld omdat partijen ook strijden over de vraag of een licentieovereenkomst op goede gronden is beëindigd. Maar ook kan de feitelijke complexiteit van een zaak een uitgebreider processueel instrumentarium vereisen (zoals de mogelijkheid getuigen te horen of de zaak mondeling te bepleiten) dan de Regeling kan bieden.”

Eiser stelt dat Verweerder de tenaamstelling van de Domeinnamen heeft gewijzigd naar aanleiding van een conflict tussen Partijen. Verweerder stelt daarentegen dat de Domeinnamen altijd op diens naam hebben gestaan; de enige wijziging die heeft plaatsgevonden is dat de heer Van den Heuvel de Domeinnamen heeft overgedragen aan Rebin Beheer B.V., waarvan hij enig aandeelhouder is. De Geschillenbeslechter merkt op dat Eiser niet heeft gesteld dat de Domeinnamen op enig moment op naam van Eiser hebben gestaan. De Geschillenbeslechter neemt daarom aan dat Verweerder de Domeinnamen op eigen naam, dan wel op naam van een vennootschap die hij controleert heeft geregistreerd en dat de Domeinnamen tot de ontvlechting per 1 juni 2019 uitsluitend ten behoeve van aan Eiser gelieerde vennootschappen zijn gebruikt. Bij de ontvlechting is met betrekking tot de Domeinnamen kennelijk niets uitdrukkelijk overeengekomen. Wel kwamen partijen overeen geen aanspraak te maken op andere rechten dan de in de VSO genoemde en verleenden zij elkaar over en weer finale kwijting.

Het onderhavige geschil is geen typisch geval van domeinnaamkaping maar vloeit voort uit en heeft betrekking op de inhoud en de ontvlechting van het samenwerkingsverband tussen Partijen. Voor beantwoording van de vraag aan wie onder deze omstandigheden de Domeinnamen toekomen, is deze procedure niet geschikt, daarvoor dienen partijen zich tot de civiele rechter te wenden. De Geschillenbeslechter verwijst in dit verband onder meer naar Avenza Systems Inc. v. Exqte, WIPO Zaaknr. DNL2012-0011; SA Fun Concept v. Webbrothers 3, WIPO Zaaknr. DNL2012-0076; Medec Benelux N.V. v. Medicare Uitgeest B.V., WIPO Zaaknr. DNL2013-0009; Lensbaby LLC v Pwj Digicams, WIPO Zaaknr. DNL2013-0034; Hof audio - Iicht - beeld B.V. v. Theo Hof, WIPO Zaaknr. DNL2016-0044; Kirloskar Proprietary Limited v. Kirloskar Pompen B.V., WIPO Zaaknr. DNL2018-0024 en Marcus Charles Catharina Koehorst v. Arvy Music, WIPO Zaaknr. DNL2018-0018.

De vordering op basis van de Regeling zal daarom worden afgewezen, zonder verdere inhoudelijke beoordeling of enig effect op eventuele toekomstige juridische stappen door Partijen. Het staat Eiser vanzelfsprekend vrij om de zaak aan een bevoegde rechter in Nederland voor te leggen, welke instantie zich leent voor een meer uitgebreide presentatie en toetsing van relevante feiten en onder het Nederlandse recht.

7. Uitspraak

Op basis van het bovenstaande wijst de Geschillenbeslechter de vordering af.

Richard C.K. van Oerle
Geschillenbeslechter
Datum: 13 november 2019