SHOQËRIA A KUNDËR DPPI, PERSON I TRETË SHOQËRIA Y, VENDIMI NO. 80- 2020-2325, datë 12.10.2020, SHFUQIZIMI I VENDIMIT TË BORDIT TË APELIT TË DREJTORISË SË PËRGJITHSHME TË PRONËSISË INTELEKTUALE
Objekti i padisë: Shfuqizimin e vendimit nr. 70/16 prot., datë 20.12.2019 të Bordit të Apelit të DPPI-së, duke vendosur vijimin e procedurave për shqyrtimin dhe marrjen e vendimit lidhur me kërkesat e paditësit ndaj apelimit të vendimit të Dhomës për Shqyrtimin e Kundërshtimeve.
Gjyqtari: X
Fjalët kyçe:
Markë, prioritet, regjistrim, klasifikim, mall, ekskluzivitet, shenja dalluese.
Ligji dhe dispozitat ligjore përkatëse: Ligji nr. 9947, datë 07.07.2008 “Për Pronësinë Industriale”, i ndryshuar; Ligji nr. 9899, datë 10.04.2008 “Për aderimin e Republikës së Shqipërisë në Konventën Për Ekspozitat Ndërkombëtare”; Vendimi nr. 315, datë 31.05.2018 “Për miratimin e Rregullores për Markat”; Konventa e Parisit për Mbrojtjen e Pronësisë Industriale; Ligji nr. 44/2015 “Kodi i Procedurave Administrative i Republikës së Shqipërisë”; Ligji nr. 49/2012 “Për gjykatat administrative dhe gjykimin e mosmarrëveshjeve administrative”.
Faktet kryesore:
Paditësi Shoqëria “A” sh.p.k ka paraqitur kërkesë më datë 01.06.2017 pranë DPPI-së për regjistrim marke. Aplikanti ka kërkuar mbrojtjen e markës për mallrat e klasës 33 të klasifikimit të Nicës: “pije alkoolike (përveç birrës), brandy (distilat i verës), pije alkoolike të distiluara, likere, pije dixhestive, aperitive, biter, kokteje, xhin, liker, rum, vodka, uiski, etj.”. Kërkesa për regjistrimin e markës është publikuar në buletinin e Pronësisë Industriale në datë 17.11.2017 sipas parashikimeve të nenit 151 të ligjit nr. 9947/2008. Mbas publikimit, në datë 23.11.2017, është depozituar kërkesa për kundërshtimin e regjistrimit të kësaj marke, nga shoqëria “Y” sh.a, për arsye se shoqëria “A” sh.p.k në vitin 2016 kishte aplikuar në DPPI për regjistrim marke për pijet alkoolike për klasat 30 dhe 33 dhe ky aplikim ishte kundërshtuar në atë periudhë nga shoqëria “Y” sh.a, pasi kjo shoqëri kishte të drejta të mëparshme për markën që lidhet me këto pije alkoolike. Dhoma për Shqyrtimin e Kundërshtimeve ka pranuar kundërshtimin e shoqërisë “Y” sh.a dhe nuk ka vijuar me regjistrimin e markës të shoqërisë “A” sh.p.k.
Shoqëria “Y” sh.a ka paraqitur kërkesa pranë DPPI për regjistrimin e markave “DORUNTINA”
dhe “SKËNDERBEU” dhe ka kërkuar mbrojtjen e markave për mallrat e klasës 33 “Pije alkoolike”
të klasifikimit të Nicës. Kjo shoqëri ka kërkuar që si datë depozitimi të merret data e ekspozimit
të këtyre produkteve në panairin “Klik Ekspo Group Tiranë”, duke e vërtetuar me dokumentin
përkatës.
Këto aplikime mbasi janë publikuar, janë kundërshtuar nga shoqëria “A” sh.p.k, pasi sipas saj ky
dokument nuk ka vlerë për të përcaktuar prioritetin sipas kushteve të ligjit.
Nga Dhoma për Shqyrtimin e Kundërshtimeve është vendosur rrëzimi i kundërshtimit të
regjistrimit të markës, duke u refuzuar kundërshtimi i shoqërisë “A” sh.p.k, e cila vendimin e
dhomës e ka apeluar pranë Bordit të Apelimit të DPPI. Bordi ka konstatuar se këto shoqëri janë në
një proces gjyqësor, ku në këtë proces është depozituar si provë i njëjti dokument i lëshuar nga
panairi “Klik Ekspo Group Tiranë”. Duke qenë se procesi gjyqësor ka nisur përpara depozitimit
në DPPI të kërkesave për kundërshtimin e markave, Bordi i Apelimit të DPPI me vendimin nr.
70/16 prot., datë 20.12.2019 ka vendosur të pezullojë shqyrtimin e ankesave të Shoqërisë derisa të
përfundojë procesi gjyqësor.
Paditësi shoqëria “A” sh.p.k pretendon se: Vendimi i DPPI për pezullimin e procedurës deri në marrjen e një vendimi gjyqësor përfundimtar është në shkelje të ligjit. Sipas paditësit, DPPI vendos apriori dhe nuk sqaron, nuk jep argumenta e prova se pse në kundërshtim me dispozitat e ligjit, pezullon etapat standarde të detyrueshme, proceduriale e ligjore të shqyrtimit të kërkesave për apelimin e vendimeve të Dhomës për Shqyrtimin e Kundërshtimeve dhe vendimmarrjen për to. Sipas nenit 42 të VKM nr. 315 datë, 31.05.2018 “Për miratimin e Rregullores për Markat” parashikohet se: "Apelimi i një vendimi sjell si pasojë pezullimin e ndjekjes së mëtejshme të procedurës përkatëse", pra të procedurave standarde, rutinë, protokollit për regjistrimin e markës tregtare, por, në asnjë vend, nuk është i parashikuar pezullimi i procedurave administrative të shqyrtimit dhe vendimmarrjes për kërkesat e apelimit të vendimeve të Dhomës për Shqyrtimin e Kundërshtimeve.
I padituri DPPI pretendon se: Bordi i Apelit ka konstatuar se pretendimi i shoqërisë “Y” sh.a, për të drejtat e mëparshme mbi markat e mësipërme, mbështetet në datën e prioritetit të fituar në bazë të nenit 148 të ligjit, nëpërmjet ekspozimit të të njëjtave markave në “Klik Ekspo Group Tiranë”, nga ku është lëshuar edhe dokumenti vërtetues i pjesëmarrjes në panair. Ky dokument prioriteti, i lëshuar nga panairi shqiptar “Klik Ekspo Group Tiranë” dhe i depozituar si provë nga Shoqëria “Y” sh.a, është pjesë e një gjykimi me të njëjtat palë, në pritje për shqyrtim nga Gjykata Administrative e Apelit Tiranë. Referuar pikës 1, të nenit 66, të Kodit të Procedurave Administrative të RSH, parashikohet: “Nëse organi publik që zhvillon procedurën përballet me një çështje, zgjidhja e së cilës është parakusht për zgjidhjen e procedurës dhe që përbën një çështje ligjore të pavarur, për zgjidhjen e së cilës është kompetente një gjykatë ose organ, organi publik që zhvillon procedurën administrative pezullon procedurën deri në marrjen e një vendimi të formës së prerë dhe njofton palën në lidhje me këtë”. Bordi i Apelit i DPPI konstaton se çështja gjyqësore ka nisur përpara depozitimit në DPPI të kërkesave për kundërshtimin e markave dhe për këtë arsye, ka vendosur pezullimin e shqyrtimit dhe vendimmarrjes për kërkesat, deri në një vendim gjyqësor përfundimtar.
Pala e Tretë “Y” sh.a pretendon se: Paditësi nuk ka të drejta ekskluzive mbi markat “SKËNDERBEU” apo “DORUNTINA”, marka të cilat janë regjistruar rregullisht dhe në përputhje me ligjin pranë DPPI-së në emër të shoqërisë “Y”. Gjithashtu, paditësi përhap jo vetëm thënie të pavërteta mbi veprimtarinë tregtare të personit të tretë, por përdor edhe një gjuhë të papërshtatshme dhe fyese ndaj reputacionit dhe emrit të mirë që shoqëria “Y” gëzon në tregun shqiptar dhe më gjerë. Paditësi në kërkesëpadi ka cituar se: “Bordi i Apelimit i ka ofruar mbrojtje të pamerituar, extraligjore, ex officio, imituesit, shkelësit dhe shkeljes...”. Pijet alkoolike tregtohen dhe ofrohen për shitje nga “Y” prej vitit 2009. Pra, marka në fjalë është përdorur nga personi i tretë shumë më përpara në kohë se data e depozitimit të aplikimit për regjistrim marke nga paditësi. Shoqëria “Y” ka dëshmuar në rrugë ligjore të drejtat e saj prioritare mbi markat “SKËNDERBEU” dhe “DORUNTlNA”, të drejta që nuk mund të cënohen apo zhvlerësohen gjatë procedurave të kundërshtimit të regjistrimit të markave të tjera as nga Bordi i Apelimit dhe as nga gjykata. DPPI- ja apo gjykata mund të vendosë të regjistrojë apo refuzojë regjistrimin e një marke të mëvonshme ndaj të cilës është depozituar një kërkesë për kundërshtim, por nuk mundet kurrësesi të konsiderojë apo të vendosë në dyshim të drejtat e prioritetit të fituara më parë nga një palë e caktuar në procedura administrative të veçanta dhe që nuk lidhen absolutisht me procedurat e kundërshtimit ndaj një marke tjetër.
Vendimi:
Gjatë shqyrtimit gjyqësor të çështjes në shkallën e parë të gjykatës administrative u vendos që
padia të rrëzohet për shkak se është e pambështetur në ligj dhe në prova.
Arsyetimi i gjykatës:
Gjykata u shpreh se, një organ publik merr vendime për të gjitha çështjet e ngritura nga një palë,
të cilat janë në kompetencë të tij. Gjithsesi në raste të përcakuara nga ligji, organi administrativ ka
të drejtë të pezullojë procedurën administrative nëse vlerëson se më parë duhet të zgjidhet një
çështje tjetër, zgjidhja e së cilës përbën parakusht për zgjidhjen e procedurës. Ky rregullim është
në interesin publik për të shmangur aktivitetet procedurale të panevojshme të një organi publik,
për sa kohë që rezultati i procedurës në vazhdim është i pasigurt për shkak të varësisë së saj nga
rezultati i një procedure tjetër paraprake. Në këtë mënyrë, norma kontribuon në zbatimin e parimit
të eficencës.
Rasti i pezullimit të procedurës administrative është një rast klasik i pezullimit dhe për më tepër
mbështetet edhe në nenin 36/2 të K.Pr.Civile, i cili ndalon kryerjen e çfarëdolloj procedure
administrative ndërkohë që mosmarrëveshja është duke u shqyrtuar nga Gjykata: “Asnjë
institucion tjetër nuk ka të drejtë të pranojë për shqyrtim një mosmarrëveshje civile që është duke
u gjykuar nga gjykata.’’
Në rastin konkret Gjykata Administrative e Shkallës së Parë Tiranë ka marrë në shqyrtim kërkesë
padinë e paraqitur nga Shoqëria “A“ sh.p.k me objekt: “Shfuqizimin e vendimit të Bordit të
Apelimit të DPPI, duke vendosur vijimin e regjistrimit si markë tregtare të aplikimit që ajo ka
kryer me nr. 934, datë 12.12.2016’’. Në këtë padi, shoqëria “A“ sh.p.k e ka kundërshtuar
dokumentin e prioritetit të panairit “Klik Ekspo Group Tiranë”, sepse në vlerësimin e tij nuk ka
vlerë ligjore për të përcaktuar prioritetin, për shkak se panairi nuk plotëson kriteret e nenit 148 të
ligjit.
Gjykata Administrative e Shkallës së Parë Tiranë ka vendosur: “Pranimin e kërkesë padisë dhe
konstatimin e pavlefshmërisë absolute të vendimit të Bordit të Apelimit pranë Drejtorisë së
Përgjithshme të Pronësisë Industriale. Detyrimin e DPPI të vijojë procedurën e regjistrimit të
markës me nr. 934 në emër të shoqërisë “A” sh.p.k. Kundër këtij vendimi është paraqitur ankim
dhe çështja është regjistruar për gjykim përpara Gjykatës Administrative të Apelit Tiranë në pritje
të gjykimit, duke mos patur një vendim të formës së prerë.
Paditësi pretendon se e drejta e prioritetit lidhet me paraqitjen e mallit me shenjat dalluese në një ekspozitë ndërkombëtare zyrtare ose të njohur zyrtarisht nga shteti që është anëtar i Konventës së Parisit. Ky pretendim i paditësit është i pambështetur në ligj dhe në interpretim të gabuar të ligjit material. Vlefshmëria dhe legjitimiteti i së drejtës së prioritetit nuk mund të shqyrtohet nga Bordi i Apelimit apo gjykata duke qenë se është jashtë objektit të gjykimit administrativ.
E drejta për prioritet të markave tregtare ekzaminohet dhe vlerësohet paraprakisht nga Sektori i
Markave Tregtare, si njësia përgjegjëse dhe kompetente për ekzaminimin e aplikimeve për
regjistrim marke. Pra, e drejta e prioritetit i përket një tjetër procedure administrative dhe miratohet
nëpërmjet nxjerrjes së një akti admnistrativ të veçantë. Sektori i Markave Tregtare është njësia
përgjegjëse për këtë tip procedure administrative, ndërsa Bordi i Apelimit ka për detyrë të
shqyrtojë anën formale dhe materiale të kërkesës për kundërshtim të regjistrimit të markës. Mbasi
përfundon procedura e aplikimit, DPPI nxjerr aktin administrativ përkatës ku pasqyrohen të gjithë
të dhënat e markës. Më pas DPPI bën publikimin e markës në buletinin zyrtar, duke i lejuar dhe
mundësuar çdo të interesuari të kërkojë mosregjistrimin e markës brenda një periudhe 3-mujore,
duke filluar nga data e publikimit. Bordi i Apelimit nuk ka asnjë tagër të vendosë në dyshim datën
e prioritetit të markës së njohur nga Sektori i Markave Tregtare.
Si rrjedhojë të gjitha pretendimet e paditësit në lidhje me mosekzistencën apo mosnjohjen e të
drejtës së prioritetit për markë të personit të tretë nuk kanë vlerë në lidhje me objektin e shqyrtimit administrativ dhe nuk mund të merren në shqyrtim nga gjykata. Gjithsesi, gjykata thekson se e
drejta e prioritetit të markave tregtare të personit të tretë është njohur në përputhje me ligjin dhe
VKM-në e markave. Nga interpretimi i dispozitave ligjore, rezulton qartë se e e drejta për prioritet
i njihet çdo personi që ka ekspozuar mallrat dhe/ose shërbimet me një shenjë të caktuar në një
ekspozitë të njohur në Republikën e Shqipërisë ose në një shtet tjetër që është anëtar i Konventës
së Parisit. Pra, neni 148 i ligjit nuk përmban në asnjë gërmë të tij faktin se kjo ekspozitë duhet të
jetë ekspozitë ndërkombëtare zyrtare apo e njohur zyrtarisht nga Organizata/Byroja e Panaireve
Ndërkombëtare. Pretendimi i paditësit se vetëm Organizata/Byroja e Panaireve Ndërkombëtare ka
të drejtë të mbikëqyrë ekspozitat ndërkombëtare në lidhje me prioritetet, është tërësisht i gabuar
dhe i pambështetur në ligj. Paditësi nuk ka cituar asnjë dispozitë ligjore konkrete se ku
parashikohet një fakt i tillë. Askush nuk mund të pretendojë se ekspozimi i mallrave dhe/ose
shërbimeve në një panair apo ekspozitë të zhvilluar ose të njohur në territorin e Republikës së
Shqipërisë, nuk mund të shërbejë si bazë për njohjen e së drejtës së prioritetit. Koncepti dhe
mbrojtja e markës tregtare lidhet ngushtësisht dhe ekskluzivisht vetëm me territorin përkatës në të
cilin marka regjistrohet dhe përdoret.
Mjafton që të vërtetohet ekspozimi i mallrave në një ekspozitë të njohur në Republikën e Shqipërisë në mënyrë që aplikimi për regjistrimin e ekspozimit të këtyre mallrave të ketë datë prioriteti. Një qëndrim ligjor i tillë është mbajtur parasysh edhe nga legjislatori shqiptar, i cili në nenin 148 të ligjit 9947/2008, e kushtëzon njohjen e datës së prioritetit me ekspozimin e mallrave në një ekspozitë të njohur në Republikën e Shqipërisë dhe jo në një ekspozitë ndërkombëtare zyrtare apo të njohur zyrtarisht nga Organizata/Byroja e Panaireve Ndërkombëtare. Në këtë kuptim dokumenti (vërtetim) i lëshuar nga autoritet kompetente të ekspozitës në formën dhe mënyrën e kërkuar nga ligji, provon qartësisht ekspozimin e produkteve alkoolike në një ekspozitë të njohur në Republikën e Shqipërisë “Klik Ekspo Group Tiranë”. Duke qenë se ky pretendim është shqyrtuar në këtë gjykim, vendimi për të cilin nuk ka marrë ende formë të prerë, gjykata çmon se me të drejtë është pezulluar procedura administrative. Në këtë mënyrë organi administartiv shmang një vendimmarrje në potencial kontradiktore me vendimin e gjykatës, që në këtë rast do të shkaktonte komplikim të procedurës administrative.